διάζευξις: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=diazefksis | |Transliteration C=diazefksis | ||
|Beta Code=dia/zeucis | |Beta Code=dia/zeucis | ||
|Definition=διαζεύξεως, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[disjoining]], [[parting]], τοῦ σώματος [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 88b; δ. τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι Id.''Lg.''930b; <b class="b3">ἡ | |Definition=διαζεύξεως, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[disjoining]], [[parting]], τοῦ σώματος [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 88b; δ. τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι Id.''Lg.''930b; <b class="b3">ἡ διάζευξις τῶν γυναικῶν</b>, in Crete, Arist.''Pol.''1272a23.<br><span class="bld">2</span> Musical term, [[disjunction]] of two [[tetrachord]]s, Plu.2.491a, Cleonid.''Harm.''10, etc.<br><span class="bld">3</span> Gramm., [[disjunction]], κατὰ διάζευξιν παραλαμβάνεσθαι A.D.''Synt.''125.12: in Logic, συμπλοκαὶ καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a.<br><span class="bld">4</span> Medic., [[κατὰ διάζευξιν]] = by [[exclusive reckoning]], Gal.18(2).232, al. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=διαζεύξεως, ἡ<br /><b class="num">1</b> [[desunión]], [[separación]] (ἡ ψυχή) μὴ ἐν τῇ νῦν τοῦ σώματος διαζεύξει ... ἀπόληται Pl.<i>Phd</i>.88b, op. [[σύνθεσις]]: τῶν μέρων σύνθεσις τε καὶ | |dgtxt=διαζεύξεως, ἡ<br /><b class="num">1</b> [[desunión]], [[separación]] (ἡ ψυχή) μὴ ἐν τῇ νῦν τοῦ σώματος διαζεύξει ... ἀπόληται Pl.<i>Phd</i>.88b, op. [[σύνθεσις]]: τῶν μέρων σύνθεσις τε καὶ διάζευξις Pamph.Mon.<i>Solut</i>.6.121, cf. Gr.Naz.M.35.988C, Hsch.<br /><b class="num">•</b>[[separación]], [[alejamiento]] ἡ τοῦ ἠγαπημένου διάζευξις Gr.Nyss.M.46.108A<br /><b class="num">•</b>de los esposos [[separación]], [[divorcio]] τῆς συγκαταγηράσεως [[ἕνεκα]] καὶ ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν διάζευξίν τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι χρέων Pl.<i>Lg</i>.930b, cf. Arist.<i>Pol</i>.1272<sup>a</sup>23, I.<i>AI</i> 11.195, Iust.<i>Nou</i>.22.20<br /><b class="num">•</b>ref. a períodos críticos de las enfermedades ἀριθμεῖσθαι τὰς ἑβδομάδας ... κατὰ διάζευξιν op. [[συνάφεια]] Gal.18(2).232, cf. 233.<br /><b class="num">2</b> gram. [[disyunción]] (σύνδεσμοι) κατὰ διάζευξιν παραλαμβανόμενοι (conjunciones) utilizadas como disyunción, e.e. disyuntivas, A.D.<i>Synt</i>.125.12, cf. <i>Gramm.Pap</i>.1.57<br /><b class="num">•</b>en dialéctica συνδέσμων δεῖσθαι πρὸς τὰς τῶν ἀξιωμάτων συναφὰς καὶ συμπλοκὰς καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a.<br /><b class="num">3</b> mús. [[disyunción]] entre dos tetracordios, Aristox.<i>Harm</i>.73.7, Cleonid.10, en las escalas, Aristox.<i>Harm</i>.22.17, Plu.2.491a, Aristid.Quint.14.3, Anon.Bellerm.65. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 19:49, 7 July 2024
English (LSJ)
διαζεύξεως, ἡ,
A disjoining, parting, τοῦ σώματος Pl.Phd. 88b; δ. τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι Id.Lg.930b; ἡ διάζευξις τῶν γυναικῶν, in Crete, Arist.Pol.1272a23.
2 Musical term, disjunction of two tetrachords, Plu.2.491a, Cleonid.Harm.10, etc.
3 Gramm., disjunction, κατὰ διάζευξιν παραλαμβάνεσθαι A.D.Synt.125.12: in Logic, συμπλοκαὶ καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a.
4 Medic., κατὰ διάζευξιν = by exclusive reckoning, Gal.18(2).232, al.
Spanish (DGE)
διαζεύξεως, ἡ
1 desunión, separación (ἡ ψυχή) μὴ ἐν τῇ νῦν τοῦ σώματος διαζεύξει ... ἀπόληται Pl.Phd.88b, op. σύνθεσις: τῶν μέρων σύνθεσις τε καὶ διάζευξις Pamph.Mon.Solut.6.121, cf. Gr.Naz.M.35.988C, Hsch.
•separación, alejamiento ἡ τοῦ ἠγαπημένου διάζευξις Gr.Nyss.M.46.108A
•de los esposos separación, divorcio τῆς συγκαταγηράσεως ἕνεκα καὶ ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν διάζευξίν τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι χρέων Pl.Lg.930b, cf. Arist.Pol.1272a23, I.AI 11.195, Iust.Nou.22.20
•ref. a períodos críticos de las enfermedades ἀριθμεῖσθαι τὰς ἑβδομάδας ... κατὰ διάζευξιν op. συνάφεια Gal.18(2).232, cf. 233.
2 gram. disyunción (σύνδεσμοι) κατὰ διάζευξιν παραλαμβανόμενοι (conjunciones) utilizadas como disyunción, e.e. disyuntivas, A.D.Synt.125.12, cf. Gramm.Pap.1.57
•en dialéctica συνδέσμων δεῖσθαι πρὸς τὰς τῶν ἀξιωμάτων συναφὰς καὶ συμπλοκὰς καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a.
3 mús. disyunción entre dos tetracordios, Aristox.Harm.73.7, Cleonid.10, en las escalas, Aristox.Harm.22.17, Plu.2.491a, Aristid.Quint.14.3, Anon.Bellerm.65.
French (Bailly abrégé)
διαζεύξεως (ἡ) :
disjonction, désunion, séparation.
Étymologie: διαζεύγνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διάζευξις διαζεύξεως, ἡ [διαζεύγνυμι] scheiding, isolement.
German (Pape)
ἡ, Trennung, Gegensatz σύζευξις, Plat. Legg. XI.930b; ἡ τοῦ σώματος, vom Körper, Phaed. 88b. In der Musik im Gegensatz von συναφή, Plut. frat. am. 20.
Russian (Dvoretsky)
διάζευξις: διαζεύξεως ἡ
1 разделение, отделение (τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος Plat.);
2 расторжение брака, развод (τῶν γυναικῶν Arst.);
3 грам. разделение, разделительность (τῶν ἀξιωμάτων διαζεύξεις Plut.);
4 муз. несовпадение (φθόγγοι διάζευξιν ποιοῦσιν Plut. - см. διαζεύγνυμι 1 в конце).
Greek Monotonic
διάζευξις: διαζεύξεως, ἡ, αποχωρισμός, διαχωρισμός, διάλυση, διαζύγιο, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
διάζευξις: διαζεύξεως, ἡ, τὸ διαχωρίζειν, διαχωρισμός, ἀντίθ. σύζευξις, Πλάτ. Φαίδωνι 88Β· δ. ποιεῖσθαι, = διαζευγνύναι ὁ αὐτ. Νόμ. 930Β· ἡ δ. τῶν γυναικῶν, ἐν Σπάρτῃ, Ἀριστ. Πολ. 2. 10, 9. 2) ὡς μουσικός ὅρος, ἡ διάζευξις δύο τετραχόρδων, ἀντίθ. συναφή, Πλούτ. 2. 491Α, κτλ.· ἴδε διαζεύγνυμαι 2.
Middle Liddell
διάζευξις, διαζεύξεως [from διαζεύγνῠμαι]
a disjoining, parting, Plat.
