νέκταρ: Difference between revisions

From LSJ

Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν → Tria magna mala sunt: aequor, ignis, femina → Das dritte Übel ist nach Meer und Brand die Frau

Menander, Monostichoi, 231
(6_5)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''νέκτᾰρ''': -ᾰρος, τό, τὸ [[ποτὸν]] τῶν θεῶν, ὡς ἡ [[ἀμβροσία]] ἦτο ἡ τροφὴ αὐτῶν. Ὅμ., Ἡσ., Πίνδ.· ἐνῷ ὁ Ἀλκμὰν θεωρεῖ τὸ [[νέκταρ]] ὡς τροφὴν αὐτῶν, τὸ [[νέκταρ]] [[ἔδμεναι]]· οὕτω, τὸ ν. ἐσθίω Ἀναξανδρ. ἐν Ἀδήλ. 7, καὶ [[αὐτόθι]] Meineke· ἴδε ἐν λέξ. [[ἀμβροσία]]. - Τὸ παρ’ Ὁμήρ. [[νέκταρ]] [[εἶναι]] ἐρυθρόν, Ἰλ. Τ. 38, κ. ἀλλ.· καὶ προσφέρεται ὡς [[οἶνος]] ὑπὸ τῆς Ἥβης, [[μετὰ]] δέ σφισι [[πότνια]] Ἥβη [[νέκταρ]] [[ἐῳνοχόει]] Δ. 3· συγκιρνᾶται δέ, ὡς ὁ [[οἶνος]], μεθ’ ὕδατος, κέρασσε δὲ [[νέκταρ]] ἐρυθρὸν Ὀδ. Ε. 93· ὁ δὲ ἐκλεκτὸς [[οἶνος]] καλεῖται: νέκταρος ἀπορρώξ, Ι. 359· [[ἐντεῦθεν]] καὶ ἡ [[φράσις]]: μεθυσθῆναι τοῦ νέκταρος Πλάτ. Συμπ. 203Β· καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς τὸ [[νέκταρ]] κεῖται [[ἁπλῶς]] ἀντὶ τοῦ [[οἶνος]], Νικ. Ἀλεξιφ. 44, Καλλ. ἐν Ἀνθ. Π. 13. 9.<br /> Ἦτο ἀπηγορευμένη ἡ [[χρῆσις]] [[αὐτοῦ]] εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὡς παρέχοντος ἀθανασίαν· ἡ [[Θέτις]] λούει τὸ [[σῶμα]] τοῦ Πατρόκλου διὰ τοῦ νέκταρος [[ὅπως]] προφυλάξῃ αὐτὸ ἀπὸ σήψεως, Ἰλ. Τ. 38· - Περὶ δὲ τῆς ἀποδιδομένης εἰς αὐτὸ εὐωδίας ἴδε [[νεκτάρεος]]. ΙΙ. μεταφορ., [[νέκταρ]] μελισσᾶν, δηλ. [[μέλι]], Εὐρ. Βάκχ. 144· πτηναὶ νέκταρος ἐργάτιδες Ἀνθ. Π. 9. 404, πρβλ. 6. 239· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀρωματικοῦ μύρου, [[αὐτόθι]] 6. 275 - ὁ Πίνδ. καλεῖ τὴν [[ἑαυτοῦ]] ᾨδὴν [[νέκταρ]] χυτόν, Μοισᾶν δόσιν, Ο. 7. 12, πρβλ. Ἀνθ. Π. 4. 1, 36.
|lstext='''νέκτᾰρ''': -ᾰρος, τό, τὸ [[ποτὸν]] τῶν θεῶν, ὡς ἡ [[ἀμβροσία]] ἦτο ἡ τροφὴ αὐτῶν. Ὅμ., Ἡσ., Πίνδ.· ἐνῷ ὁ Ἀλκμὰν θεωρεῖ τὸ [[νέκταρ]] ὡς τροφὴν αὐτῶν, τὸ [[νέκταρ]] [[ἔδμεναι]]· οὕτω, τὸ ν. ἐσθίω Ἀναξανδρ. ἐν Ἀδήλ. 7, καὶ [[αὐτόθι]] Meineke· ἴδε ἐν λέξ. [[ἀμβροσία]]. - Τὸ παρ’ Ὁμήρ. [[νέκταρ]] [[εἶναι]] ἐρυθρόν, Ἰλ. Τ. 38, κ. ἀλλ.· καὶ προσφέρεται ὡς [[οἶνος]] ὑπὸ τῆς Ἥβης, [[μετὰ]] δέ σφισι [[πότνια]] Ἥβη [[νέκταρ]] [[ἐῳνοχόει]] Δ. 3· συγκιρνᾶται δέ, ὡς ὁ [[οἶνος]], μεθ’ ὕδατος, κέρασσε δὲ [[νέκταρ]] ἐρυθρὸν Ὀδ. Ε. 93· ὁ δὲ ἐκλεκτὸς [[οἶνος]] καλεῖται: νέκταρος ἀπορρώξ, Ι. 359· [[ἐντεῦθεν]] καὶ ἡ [[φράσις]]: μεθυσθῆναι τοῦ νέκταρος Πλάτ. Συμπ. 203Β· καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς τὸ [[νέκταρ]] κεῖται [[ἁπλῶς]] ἀντὶ τοῦ [[οἶνος]], Νικ. Ἀλεξιφ. 44, Καλλ. ἐν Ἀνθ. Π. 13. 9.<br /> Ἦτο ἀπηγορευμένη ἡ [[χρῆσις]] [[αὐτοῦ]] εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὡς παρέχοντος ἀθανασίαν· ἡ [[Θέτις]] λούει τὸ [[σῶμα]] τοῦ Πατρόκλου διὰ τοῦ νέκταρος [[ὅπως]] προφυλάξῃ αὐτὸ ἀπὸ σήψεως, Ἰλ. Τ. 38· - Περὶ δὲ τῆς ἀποδιδομένης εἰς αὐτὸ εὐωδίας ἴδε [[νεκτάρεος]]. ΙΙ. μεταφορ., [[νέκταρ]] μελισσᾶν, δηλ. [[μέλι]], Εὐρ. Βάκχ. 144· πτηναὶ νέκταρος ἐργάτιδες Ἀνθ. Π. 9. 404, πρβλ. 6. 239· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀρωματικοῦ μύρου, [[αὐτόθι]] 6. 275 - ὁ Πίνδ. καλεῖ τὴν [[ἑαυτοῦ]] ᾨδὴν [[νέκταρ]] χυτόν, Μοισᾶν δόσιν, Ο. 7. 12, πρβλ. Ἀνθ. Π. 4. 1, 36.
}}
{{bailly
|btext=αρος (τό) :<br />nectar, <i>boisson des dieux</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG pas d’étym. établie.
}}
}}

Revision as of 20:03, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: νέκτᾰρ Medium diacritics: νέκταρ Low diacritics: νέκταρ Capitals: ΝΕΚΤΑΡ
Transliteration A: néktar Transliteration B: nektar Transliteration C: nektar Beta Code: ne/ktar

English (LSJ)

ᾰρος, τό,

   A nectar, the specific nourishment of the gods; ἀμβροσία (q.v.) and ν. are differentiated in early Ep. as food and drink, Od. 5.93, h.Cer.49, h.Ap.10, cf. Pl.Phdr.247e: but conversely, ν. ἔδμεναι Alcm.100, cf. Anaxandr.57; κέρασσε δὲ ν. ἐρυθρόν Od.l.c.; Ἥβη ν. ἐῳνοχόει Il.4.3; νέκταρος ἀπορρώξ, of choice wine, Od.9.359; ν. ἀμβροσίην τε στάξον Il.19.347, cf. 38, Pi.P.9.63.    2 later, of wine, Call.Fr.115, Nic.Al.44, Eudem.Med. ap. Gal.14.185.    b called σαρράν and χαλβάνη, 1 Enoch31.1.    II metaph., ν. μελισσᾶν, i.e. honey, E.Ba.143 (lyr.); αἰθερίου πτηναὶ νέκταρος ἐργάτιδες AP9.404 (Antiphil.), cf. 6.239 (Apollonid.); also, of perfumed unguent, ib.6.275 (Noss.); of an ode, ν. χυτόν, Μοισᾶν δόσιν Pi.O.7.7, cf. Parth.2.76, AP4.1.36 (Mel.); ν. ἐναρμόνιον ib.7.29 (Antip. Sid.).

German (Pape)

[Seite 238] αρος, τό, der Trank der Götter, wie Ambrosia ihre Speise ist; Od. 5, 93; τῇ δὲ παρ' ἀμβροσίην δμωαὶ καὶ νέκταρ ἔθηκαν, 199; Ἥβη νέκταρ ἐῳνοχόει, Il. 4, 3; den edlen Wein nennt Polyphem ἀμβροσίης καὶ νέκταρος ἀποῤῥώξ, Od. 9, 359; Il. 19, 38 dient Nektar mit Ambrosia, um den Leichnam des Patroklos vor Fäulniß zu bewahren; auch bei Hes. u. Pind. der Trank der Götter, Ol. 1, 62 P. 9, 65; χυτόν, Ol. 7, 7, von der Dichtkunst; μελισσᾶν νέκταρ, Honig, Eur. Bacch. 144; μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος, Plat. Conv. 203 b; Folgde; νέκταρ καὶ ἀμβροσία τὸ δεῖπνον, Luc. Sacrif. 9; Plut.; Diosc. 24 (VII, 31) sagt auch προχοαὶ νέκταρος ἀμβροσίου; Antiphil. 29 (IX, 404) nennt den Honig νέκταρ αἰθέριον. Bei Nossis 5 (VI, 275), ἁδύ τι νέκταρος ὄζει, vom κεκρύφαλος gesagt, ist eine wohlriechende Salbe gemeint. – Die Alten leiteten es von νή u. κήρ od. κταω ab, so daß es wie ἀμβροσία auf die Unsterblichkeit der Götter hindeuten sollte.

Greek (Liddell-Scott)

νέκτᾰρ: -ᾰρος, τό, τὸ ποτὸν τῶν θεῶν, ὡς ἡ ἀμβροσία ἦτο ἡ τροφὴ αὐτῶν. Ὅμ., Ἡσ., Πίνδ.· ἐνῷ ὁ Ἀλκμὰν θεωρεῖ τὸ νέκταρ ὡς τροφὴν αὐτῶν, τὸ νέκταρ ἔδμεναι· οὕτω, τὸ ν. ἐσθίω Ἀναξανδρ. ἐν Ἀδήλ. 7, καὶ αὐτόθι Meineke· ἴδε ἐν λέξ. ἀμβροσία. - Τὸ παρ’ Ὁμήρ. νέκταρ εἶναι ἐρυθρόν, Ἰλ. Τ. 38, κ. ἀλλ.· καὶ προσφέρεται ὡς οἶνος ὑπὸ τῆς Ἥβης, μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη νέκταρ ἐῳνοχόει Δ. 3· συγκιρνᾶται δέ, ὡς ὁ οἶνος, μεθ’ ὕδατος, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρὸν Ὀδ. Ε. 93· ὁ δὲ ἐκλεκτὸς οἶνος καλεῖται: νέκταρος ἀπορρώξ, Ι. 359· ἐντεῦθεν καὶ ἡ φράσις: μεθυσθῆναι τοῦ νέκταρος Πλάτ. Συμπ. 203Β· καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς τὸ νέκταρ κεῖται ἁπλῶς ἀντὶ τοῦ οἶνος, Νικ. Ἀλεξιφ. 44, Καλλ. ἐν Ἀνθ. Π. 13. 9.
Ἦτο ἀπηγορευμένη ἡ χρῆσις αὐτοῦ εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὡς παρέχοντος ἀθανασίαν· ἡ Θέτις λούει τὸ σῶμα τοῦ Πατρόκλου διὰ τοῦ νέκταρος ὅπως προφυλάξῃ αὐτὸ ἀπὸ σήψεως, Ἰλ. Τ. 38· - Περὶ δὲ τῆς ἀποδιδομένης εἰς αὐτὸ εὐωδίας ἴδε νεκτάρεος. ΙΙ. μεταφορ., νέκταρ μελισσᾶν, δηλ. μέλι, Εὐρ. Βάκχ. 144· πτηναὶ νέκταρος ἐργάτιδες Ἀνθ. Π. 9. 404, πρβλ. 6. 239· ὡσαύτως ἐπὶ ἀρωματικοῦ μύρου, αὐτόθι 6. 275 - ὁ Πίνδ. καλεῖ τὴν ἑαυτοῦ ᾨδὴν νέκταρ χυτόν, Μοισᾶν δόσιν, Ο. 7. 12, πρβλ. Ἀνθ. Π. 4. 1, 36.

French (Bailly abrégé)

αρος (τό) :
nectar, boisson des dieux.
Étymologie: DELG pas d’étym. établie.