ἀοίκητος: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
(3) |
|||
| (28 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aoikitos | |Transliteration C=aoikitos | ||
|Beta Code=a)oi/khtos | |Beta Code=a)oi/khtos | ||
|Definition= | |Definition=ἀοίκητον,<br><span class="bld">A</span> [[uninhabited]], ἀ. καὶ ἔρημος ἡ Λιβύη [[Herodotus|Hdt.]]2.34, cf. 5.10, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''778b; [[uninhabitable]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Meteorologica|Mete.]]''362b9.<br><span class="bld">II</span> [[houseless]], <b class="b3">ποιεῖν τινα ἀοίκητον</b> [[banish]] one [[from home]], D.45.70, cf. Luc.''Gall.''17. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[deshabitado]], [[desierto]] ἀ. ... καὶ ἔρημος ἡ ... Λιβύη Hdt.2.34, τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα las regiones deshabitadas del Norte</i> Hdt.5.10, πόλις Pl.<i>Lg</i>.778b, [[LXX]] <i>De</i>.13.17, <i>OGI</i> 669.40 (I d.C.), ἀ. ... ἦν ἡ Λακεδαίμων Lys.<i>Fr</i>.7.3, πέτρα Babr.12.20, χώρα Archim.<i>Aren</i>.1 (p.134.5), γῆ [[LXX]] <i>Io</i>.13.3, οἶκος [[LXX]] <i>Ib</i>.8.14, διώδευσαν ἔρημον ἀ. [[LXX]] <i>Sap</i>.11.2, οἰκία <i>POsl</i>.111.132, τὰ ἄκρα (τῶν Ἄλπεων) Plb.2.15.10, [[ἀκρωτήριον]] Philostr.<i>VA</i> 5.3, de los círculos polares, Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.29.<br /><b class="num">2</b> [[inhabitable]] de [[ciudad]] con leyes atrasadas, Isoc.15.22, τὰ θ' ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὑπὸ ψύχους ἀοίκητα las regiones próximas al polo son inhabitables a causa del frío</i> Arist.<i>Mete</i>.362<sup>b</sup>9.<br /><b class="num">3</b> [[que no tiene medios económicos]] ἀοίκητον δὲ τὸν Ἀρχεδήμου παῖδα ... πεποίηκας has dejado en la calle al hijo de Arquedemo</i> D.45.70. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0272.png Seite 272]] unbewohnt, unbewohnbar, Her. καὶ ἔρημος [[Λιβύη]] 2, 34; τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα 5, 10; [[πόλις]] Plat. Legg. VI, 778 b; [[χώρα]] Isocr. 4, 148. Auch von Menschen, ohne Haus, Dem. 45, 70; Luc. Gall. 17; – [[ἀνοίκητος]] ist im Her. u. sonst l. v., doch scheint sich das Digamma bei [[οἶκος]] lange erhalten zu haben. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[inhabité]], [[inhabitable]];<br /><b>2</b> [[sans maison]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[οἰκέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀοίκητος:'''<br /><b class="num">1</b> [[необитаемый]], [[безлюдный]] ([[Λιβύη]] Her.; [[χώρα]] Isocr.; [[πόλις]] Plat.; τόποι Arst.; [[ἐρημία]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[бездомный]] (ἀοίκητον ποιεῖν τινα Dem.; ἀ. [[ἑστώς]] Luc. - [[varia lectio|v.l.]] [[ἄοικος]]). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀοίκητος''': -ον, ὁ μὴ κατοικούμενος ὑπ’ ἀνθρώπων, [[ἀκατοίκητος]], ἢ ὃν δὲν δύναται νὰ κατοικήσῃ τις· [[ἀοίκητος]] καὶ [[ἐρῆμος]] ἡ [[Λιβύη]] Ἡρόδ. 2. 34, πρβλ. 4. 31 (διάφ. γραφ. ἀν-), 5.10· οὕτω παρὰ Πλάτ. Νόμ. 778Β· τὰ ἀοίκητα Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 5, 17. ΙΙ. ὁ [[ἄνευ]] οἰκίας, [[ἀνέστιος]], ποιεῖν τινα ἀοίκητον, [[ἐξορίζω]] τινὰ ἐκ τῆς πατρίδος του, Δημ. 1123. 3 (ἐκτὸς ἂν ἀναγνώσωμεν [[ἐνταῦθα]] [[ἄοικος]])· πρβλ. Λουκ. Ἐνύπν. 17. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀοίκητος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν κατοικείται από ανθρώπους, [[ακατοίκητος]]<br /><b>2.</b> μη [[κατοικήσιμος]]<br /><b>3.</b> [[άστεγος]], ξεσπιτωμένος<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> «ποιῶ τινα ἀοίκητον» — [[εξορίζω]] κάποιον από την [[πατρίδα]] του. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀοίκητος:''' -ον ([[οἰκέω]])·<br /><b class="num">I.</b> [[ακατοίκητος]], αυτός που [[είτε]] δεν κατοικείται από ανθρώπους [[είτε]] είναι [[απρόσφορος]] ως [[τόπος]] κατοικίας, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[άστεγος]], [[ανέστιος]], σε Δημ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[οἰκέω]]<br /><b class="num">I.</b> [[uninhabited]], Hdt.<br /><b class="num">II.</b> houseless, Dem. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[uninhabited]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:25, 23 March 2024
English (LSJ)
ἀοίκητον,
A uninhabited, ἀ. καὶ ἔρημος ἡ Λιβύη Hdt.2.34, cf. 5.10, Pl.Lg.778b; uninhabitable, Arist.Mete.362b9.
II houseless, ποιεῖν τινα ἀοίκητον banish one from home, D.45.70, cf. Luc.Gall.17.
Spanish (DGE)
-ον
1 deshabitado, desierto ἀ. ... καὶ ἔρημος ἡ ... Λιβύη Hdt.2.34, τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα las regiones deshabitadas del Norte Hdt.5.10, πόλις Pl.Lg.778b, LXX De.13.17, OGI 669.40 (I d.C.), ἀ. ... ἦν ἡ Λακεδαίμων Lys.Fr.7.3, πέτρα Babr.12.20, χώρα Archim.Aren.1 (p.134.5), γῆ LXX Io.13.3, οἶκος LXX Ib.8.14, διώδευσαν ἔρημον ἀ. LXX Sap.11.2, οἰκία POsl.111.132, τὰ ἄκρα (τῶν Ἄλπεων) Plb.2.15.10, ἀκρωτήριον Philostr.VA 5.3, de los círculos polares, Ach.Tat.Intr.Arat.29.
2 inhabitable de ciudad con leyes atrasadas, Isoc.15.22, τὰ θ' ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὑπὸ ψύχους ἀοίκητα las regiones próximas al polo son inhabitables a causa del frío Arist.Mete.362b9.
3 que no tiene medios económicos ἀοίκητον δὲ τὸν Ἀρχεδήμου παῖδα ... πεποίηκας has dejado en la calle al hijo de Arquedemo D.45.70.
German (Pape)
[Seite 272] unbewohnt, unbewohnbar, Her. καὶ ἔρημος Λιβύη 2, 34; τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα 5, 10; πόλις Plat. Legg. VI, 778 b; χώρα Isocr. 4, 148. Auch von Menschen, ohne Haus, Dem. 45, 70; Luc. Gall. 17; – ἀνοίκητος ist im Her. u. sonst l. v., doch scheint sich das Digamma bei οἶκος lange erhalten zu haben.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 inhabité, inhabitable;
2 sans maison.
Étymologie: ἀ, οἰκέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀοίκητος:
1 необитаемый, безлюдный (Λιβύη Her.; χώρα Isocr.; πόλις Plat.; τόποι Arst.; ἐρημία Plut.);
2 бездомный (ἀοίκητον ποιεῖν τινα Dem.; ἀ. ἑστώς Luc. - v.l. ἄοικος).
Greek (Liddell-Scott)
ἀοίκητος: -ον, ὁ μὴ κατοικούμενος ὑπ’ ἀνθρώπων, ἀκατοίκητος, ἢ ὃν δὲν δύναται νὰ κατοικήσῃ τις· ἀοίκητος καὶ ἐρῆμος ἡ Λιβύη Ἡρόδ. 2. 34, πρβλ. 4. 31 (διάφ. γραφ. ἀν-), 5.10· οὕτω παρὰ Πλάτ. Νόμ. 778Β· τὰ ἀοίκητα Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 5, 17. ΙΙ. ὁ ἄνευ οἰκίας, ἀνέστιος, ποιεῖν τινα ἀοίκητον, ἐξορίζω τινὰ ἐκ τῆς πατρίδος του, Δημ. 1123. 3 (ἐκτὸς ἂν ἀναγνώσωμεν ἐνταῦθα ἄοικος)· πρβλ. Λουκ. Ἐνύπν. 17.
Greek Monolingual
ἀοίκητος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν κατοικείται από ανθρώπους, ακατοίκητος
2. μη κατοικήσιμος
3. άστεγος, ξεσπιτωμένος
4. φρ. «ποιῶ τινα ἀοίκητον» — εξορίζω κάποιον από την πατρίδα του.
Greek Monotonic
ἀοίκητος: -ον (οἰκέω)·
I. ακατοίκητος, αυτός που είτε δεν κατοικείται από ανθρώπους είτε είναι απρόσφορος ως τόπος κατοικίας, σε Ηρόδ.
II. άστεγος, ανέστιος, σε Δημ.
Middle Liddell
οἰκέω
I. uninhabited, Hdt.
II. houseless, Dem.
