αὐαλέος: Difference between revisions
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=avaleos | |Transliteration C=avaleos | ||
|Beta Code=au)ale/os | |Beta Code=au)ale/os | ||
|Definition=α, ον, (αὖος) | |Definition=α, ον, ([[αὖος]]) [[dry]], [[parched]], [[withered]], αὐ. χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.''Op.''588; of hair, [[rough]], dub. in Simon.37.9, cf.''AP''7.141 (Antiphil.); of plants, Orph.''A.''246; of the mouth, Call.''Cer.''6; of eyes, [[sleepless]], AP5.279 (Agath.); <b class="b3">αὐαλέῃ ἐνὶ κόγχῳ</b> prob. in Timo 3.—Late in Prose, Aret.''SD''2.2, al. (αὑ- Call. [[l.c.]]) | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=(αὐᾰλέος) -α, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> αὑᾰλέος Call.<i>Cer</i>.6<br /><b class="num">1</b> [[seco]] ἀ. χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.<i>Op</i>.588, cf. D.P.966, [[αὐαλέος]] ψαφαρῷ χροΐ Nonn.<i>D</i>.26.104, [[δάκρυ]] Q.S.14.392, αὐαλέοις ὄμμασι <i>AP</i> 5.280 (Antiphil.), [[ἄρτος]] Androm.103, κόγχος Timo <i>SHell</i>.777<br /><b class="num">•</b>de la boca [[reseca]] αὐτμὴ αὐ. στομάτων A.R.2.666, cf. Call.l.c., en un moribundo ἐπὶ χείλεσιν αὐαλέοισιν Q.S.10.280<br /><b class="num">•</b>de plantas [[marchito]], [[agostado]] θάμνοι A.R.1.1028, Q.S.8.89, φῦκος Orph.<i>A</i>.246, [[ἄμπελος]] Orph.<i>A</i>.608, cf. <i>AP</i> 7.141 (Antiphil.)<br /><b class="num">•</b>del cabello en total abandono [[lacio]], [[marchito]] αὐαλέαι ... κόμαι Q.S.9.364.<br /><b class="num">2</b> fig. [[lánguido]], [[alicaído]] de unos peces a punto de ser devorados ἔσταν δ' αὐαλέοι καὶ ἀμήχανοι Opp.<i>H</i>.2.78.<br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[αὖος]]. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />desséché, sec <i>en parl. de la peau, des cheveux, de plantes ; fig.</i> raide <i>ou</i> immobile de stupeur.<br />'''Étymologie:''' [[αὖος]]. | |btext=α, ον :<br />desséché, sec <i>en parl. de la peau, des cheveux, de plantes ; fig.</i> raide <i>ou</i> immobile de stupeur.<br />'''Étymologie:''' [[αὖος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=α, ον, <i>[[trocken]], dürr</i>, χρὼς ὑπὸ καύματος, [[sonnverbrannt]], Hes. <i>O</i>. 588; [[κόμη]] Antiphil. 37 (VII.141); vgl. Theocr. 14.4; [[στόμα]] Call. <i>Cer</i>. 6; ὄμματα, <i>[[schlaflos]]</i>e, Agath. 19 (V.280). | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αὐᾰλέος:'''<br /><b class="num">1</b> [[высохший]], [[опаленный]] (χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.; κίκινοι Theocr.; [[κόμη]] δένδρων Anth.);<br /><b class="num">2</b> досл. сухой, перен. бессонный (ὄμματα Anth.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''αὐᾰλέος''': -α, -ον, ([[αὖος]]) [[ξηρός]], [[κατάξηρος]], μεμαραμμένος, [[αὐαλέος]] δέ τε χρὼς ὑπὸ καύματος Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 586· ἐπὶ [[κόμης]], [[αὐχμηρός]], αὐαλέαν ὕπερθε τεὰν κόμαν Σιμων. 50. 9· ἐπὶ φυτῶν, Ὀρφ. Ἀργ. 248· ἐπὶ τοῦ στόματος, Καλλ. εἰς Δήμ. 6· ἐπὶ ὀφθαλμῶν, [[ἄϋπνος]], Ἀνθ. Π. 5. 280. Πρβλ. [[αὐσταλέος]], [[αὐχμηρός]]. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[αὐαλέος]], -α, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[ξερός]], [[στεγνός]]<br /><b>2.</b> μαραμένος, [[ηλιοκαμένος]]<br /><b>3.</b> (για τα μάτια) [[άυπνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επαυξημένος τ. του ουσ. [[αύος]] με το [[επίθημα]] -<i>αλέος</i> ( | |mltxt=[[αὐαλέος]], -α, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[ξερός]], [[στεγνός]]<br /><b>2.</b> μαραμένος, [[ηλιοκαμένος]]<br /><b>3.</b> (για τα μάτια) [[άυπνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επαυξημένος τ. του ουσ. [[αύος]] με το [[επίθημα]] -<i>αλέος</i> ([[πρβλ]]. [[αζαλέος]], [[ισχαλέος]] <b>κ.ά.</b>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αὐᾰλέος:''' -α, -ον ([[αὖος]]), [[ξηρός]], μαραμένος, σε Ησίοδ.· λέγεται για τα μάτια, στεγνά, άυπνα, σε Ανθ. | |lsmtext='''αὐᾰλέος:''' -α, -ον ([[αὖος]]), [[ξηρός]], μαραμένος, σε Ησίοδ.· λέγεται για τα μάτια, στεγνά, άυπνα, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[αὖος]]<br />dry, [[parched]], Hes.; of eyes, dry, [[sleepless]], Anth. | |mdlsjtxt=[[αὖος]]<br />dry, [[parched]], Hes.; of eyes, dry, [[sleepless]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:33, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, (αὖος) dry, parched, withered, αὐ. χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.Op.588; of hair, rough, dub. in Simon.37.9, cf.AP7.141 (Antiphil.); of plants, Orph.A.246; of the mouth, Call.Cer.6; of eyes, sleepless, AP5.279 (Agath.); αὐαλέῃ ἐνὶ κόγχῳ prob. in Timo 3.—Late in Prose, Aret.SD2.2, al. (αὑ- Call. l.c.)
Spanish (DGE)
(αὐᾰλέος) -α, -ον
• Alolema(s): αὑᾰλέος Call.Cer.6
1 seco ἀ. χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.Op.588, cf. D.P.966, αὐαλέος ψαφαρῷ χροΐ Nonn.D.26.104, δάκρυ Q.S.14.392, αὐαλέοις ὄμμασι AP 5.280 (Antiphil.), ἄρτος Androm.103, κόγχος Timo SHell.777
•de la boca reseca αὐτμὴ αὐ. στομάτων A.R.2.666, cf. Call.l.c., en un moribundo ἐπὶ χείλεσιν αὐαλέοισιν Q.S.10.280
•de plantas marchito, agostado θάμνοι A.R.1.1028, Q.S.8.89, φῦκος Orph.A.246, ἄμπελος Orph.A.608, cf. AP 7.141 (Antiphil.)
•del cabello en total abandono lacio, marchito αὐαλέαι ... κόμαι Q.S.9.364.
2 fig. lánguido, alicaído de unos peces a punto de ser devorados ἔσταν δ' αὐαλέοι καὶ ἀμήχανοι Opp.H.2.78.
• Etimología: v. αὖος.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
desséché, sec en parl. de la peau, des cheveux, de plantes ; fig. raide ou immobile de stupeur.
Étymologie: αὖος.
German (Pape)
α, ον, trocken, dürr, χρὼς ὑπὸ καύματος, sonnverbrannt, Hes. O. 588; κόμη Antiphil. 37 (VII.141); vgl. Theocr. 14.4; στόμα Call. Cer. 6; ὄμματα, schlaflose, Agath. 19 (V.280).
Russian (Dvoretsky)
αὐᾰλέος:
1 высохший, опаленный (χρὼς ὑπὸ καύματος Hes.; κίκινοι Theocr.; κόμη δένδρων Anth.);
2 досл. сухой, перен. бессонный (ὄμματα Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐᾰλέος: -α, -ον, (αὖος) ξηρός, κατάξηρος, μεμαραμμένος, αὐαλέος δέ τε χρὼς ὑπὸ καύματος Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 586· ἐπὶ κόμης, αὐχμηρός, αὐαλέαν ὕπερθε τεὰν κόμαν Σιμων. 50. 9· ἐπὶ φυτῶν, Ὀρφ. Ἀργ. 248· ἐπὶ τοῦ στόματος, Καλλ. εἰς Δήμ. 6· ἐπὶ ὀφθαλμῶν, ἄϋπνος, Ἀνθ. Π. 5. 280. Πρβλ. αὐσταλέος, αὐχμηρός.
Greek Monolingual
αὐαλέος, -α, -ον (Α)
1. ξερός, στεγνός
2. μαραμένος, ηλιοκαμένος
3. (για τα μάτια) άυπνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Επαυξημένος τ. του ουσ. αύος με το επίθημα -αλέος (πρβλ. αζαλέος, ισχαλέος κ.ά.)].
Greek Monotonic
αὐᾰλέος: -α, -ον (αὖος), ξηρός, μαραμένος, σε Ησίοδ.· λέγεται για τα μάτια, στεγνά, άυπνα, σε Ανθ.
