ἐπαείδω: Difference between revisions
πρέπει γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν → it is right that children inherit their fathers' friendships just as they would their possessions
(5) |
mNo edit summary |
||
| (18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epaeido | |Transliteration C=epaeido | ||
|Beta Code=e)paei/dw | |Beta Code=e)paei/dw | ||
|Definition=contr. Att. ἐπᾴδω, | |Definition=contr. Att. [[ἐπᾴδω]],<br><span class="bld">A</span> fut. ἐπᾴσομαι Ar.''Ec.''1153, etc.; ἐπᾴσω Ach.Tat.2.7:—[[sing to accompaniment]] or [[sing in accompaniment]], μάγος ἀνὴρ.. ἐ. θεογονίην [[Herodotus|Hdt.]]1.132; ᾠδὰν χορῷ E.''El.''864(lyr.):—Pass., Arr.''An.''2.16.3.<br><span class="bld">2</span> [[sing as an incantation]], ἃ αἱ Σειρῆνες ἐπῇδον τῷ Ὀδυσσεῖ [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.6.11; χρὴ τὰ τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν ἑαυτῷ [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 114d, cf. 77e; ἐ. ἡμῖν αὐτοῖς τοῦτον τὸν λόγον Id.''R.''608a; <b class="b3">ἐ. τινί</b> [[sing to]] one [[so as to charm]] or [[soothe]] him, Id.''[[Phaedrus|Phdr.]]''267d, ''Lg.''812c, al.:—Pass., Porph.''Chr.''35: abs., [[use charms]] or [[incantations]], [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''157c; ἐπαείδων [[by means of charms]], A.''Ag.''1021 (lyr.), cf. [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''773d, ''Tht.''149d. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>poét. c.</i> [[ἐπᾴδω]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἀείδω]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπαείδω''': συνῃρ. Ἀττικ. ἐπᾴδω: μέλλ. -ᾴσομαι Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1153· παρ’ Ἀχιλλ. Τατ. 2. 7, -ᾴσω. ᾌδω ἐπί τινι ἢ [[πρός]] τι, μάγος [[ἀνήρ]]... παρεστεὼς ἐπαείδει θεογονίην Ἡρόδ. 1. 132· ᾠδὴν χορῷ Εὐρ. Ἠλ. 864. 2) ᾄδω ὡς ἐπῳδήν, ἃ αἱ Σειρῆνες ἐπῇδον τῷ Ὀδυσσεῖ Ξεν. Ἀπομν. 2. 6, 11· χρὴ τὰ τοιαῦτα [[ὥσπερ]] ἐπᾴδειν αὐτῷ Πλάτ. Φαίδων 114D, πρβλ. 77Ε· ἐπ. ἡμῖν αὐτοῖς τοῦτον τὸν λόγον ὁ αὐτὸς ἐν Πολ. 608Α· ὠργισμένοις ἐπᾴδων κηλεῖν, ἄδειν πρὸς αὐτοὺς [[οὕτως]] [[ὥστε]] καταπραΰνειν αὐτούς, ὁ αὐτὸς ἐν Φαίδρῳ 267D· ἵνα... ἐπᾴδῃ ταῖς τῶν νέων ψυχαῖς ὁ αὐτ. ἐν Νόμοις 812C, κ. ἀλλ.· ― ἀπολ., μεταχειρίζομαι ἐπῳδάς, αἱ μαῖαι ἐπᾴδουσαι δύνανται ἐγείρειν τε τὰς ὠδῖνας καὶ μαλθακωτέρας... ποιεῖν ὁ αὐτὸς ἐν Θεαιτ. 149C, 157C· ἐπαείδων, δι’ ἐπῳδῶν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1201, πρβλ. Πλάτ. Νόμους 773D, ἴδε καὶ τὴν λ. [[ἐπῳδή]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπαείδω]] και αττ. [[ἐπᾴδω]] (Α) [[αείδω]]<br /><b>1.</b> [[τραγουδώ]] για [[κάτι]], σε κάποια [[ευκαιρία]] («άλλ' ἐπάειδε Καλλίνικον ᾠδὰν ἐμῷ χορῷ», Ευ ρ.)<br /><b>2.</b> [[τραγουδώ]] ως [[επωδή]]<br /><b>3.</b> <b>(απολ.)</b> [[χρησιμοποιώ]] ξόρκια, επωδές<br /><b>4.</b> (η μτχ. ως επίρρ.) <i>ἐπαείδων</i> και <i>ἐπᾴδων</i><br />με επωδές, με ξόρκια («ἐπᾴδοντα πείθειν πειρᾶσθαι», <b>Πλάτ.</b>). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπαείδω:''' Αττ. συνηρ. -ᾴδω, μέλ. <i>-άσομαι</i>,<br /><b class="num">1.</b> [[τραγουδώ]] [[μόνος]] μου ή με άλλους, σε Ηρόδ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[τραγουδώ]] μαγικά ξόρκια, [[συνοδεύω]] με ωδή, σε Ξεν., Πλάτ.· απόλ., <i>ἐπαείδων</i>, [[γητεύω]] με το [[τραγούδι]], [[μαγεύω]], σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=contr. Attic -ᾴδω fut. -άσομαι<br /><b class="num">1.</b> to [[sing]] to or in [[accompaniment]], Hdt., Eur.<br /><b class="num">2.</b> to [[sing]] as an [[incantation]], Xen., Plat.;—absol., ἐπαείδων by [[means]] of charms, Aesch. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext== [[ἐπᾴδω]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:18, 30 October 2024
English (LSJ)
contr. Att. ἐπᾴδω,
A fut. ἐπᾴσομαι Ar.Ec.1153, etc.; ἐπᾴσω Ach.Tat.2.7:—sing to accompaniment or sing in accompaniment, μάγος ἀνὴρ.. ἐ. θεογονίην Hdt.1.132; ᾠδὰν χορῷ E.El.864(lyr.):—Pass., Arr.An.2.16.3.
2 sing as an incantation, ἃ αἱ Σειρῆνες ἐπῇδον τῷ Ὀδυσσεῖ X.Mem.2.6.11; χρὴ τὰ τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν ἑαυτῷ Pl.Phd. 114d, cf. 77e; ἐ. ἡμῖν αὐτοῖς τοῦτον τὸν λόγον Id.R.608a; ἐ. τινί sing to one so as to charm or soothe him, Id.Phdr.267d, Lg.812c, al.:—Pass., Porph.Chr.35: abs., use charms or incantations, Pl.Tht.157c; ἐπαείδων by means of charms, A.Ag.1021 (lyr.), cf. Pl.Lg.773d, Tht.149d.
French (Bailly abrégé)
poét. c. ἐπᾴδω.
Étymologie: ἐπί, ἀείδω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαείδω: συνῃρ. Ἀττικ. ἐπᾴδω: μέλλ. -ᾴσομαι Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1153· παρ’ Ἀχιλλ. Τατ. 2. 7, -ᾴσω. ᾌδω ἐπί τινι ἢ πρός τι, μάγος ἀνήρ... παρεστεὼς ἐπαείδει θεογονίην Ἡρόδ. 1. 132· ᾠδὴν χορῷ Εὐρ. Ἠλ. 864. 2) ᾄδω ὡς ἐπῳδήν, ἃ αἱ Σειρῆνες ἐπῇδον τῷ Ὀδυσσεῖ Ξεν. Ἀπομν. 2. 6, 11· χρὴ τὰ τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν αὐτῷ Πλάτ. Φαίδων 114D, πρβλ. 77Ε· ἐπ. ἡμῖν αὐτοῖς τοῦτον τὸν λόγον ὁ αὐτὸς ἐν Πολ. 608Α· ὠργισμένοις ἐπᾴδων κηλεῖν, ἄδειν πρὸς αὐτοὺς οὕτως ὥστε καταπραΰνειν αὐτούς, ὁ αὐτὸς ἐν Φαίδρῳ 267D· ἵνα... ἐπᾴδῃ ταῖς τῶν νέων ψυχαῖς ὁ αὐτ. ἐν Νόμοις 812C, κ. ἀλλ.· ― ἀπολ., μεταχειρίζομαι ἐπῳδάς, αἱ μαῖαι ἐπᾴδουσαι δύνανται ἐγείρειν τε τὰς ὠδῖνας καὶ μαλθακωτέρας... ποιεῖν ὁ αὐτὸς ἐν Θεαιτ. 149C, 157C· ἐπαείδων, δι’ ἐπῳδῶν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1201, πρβλ. Πλάτ. Νόμους 773D, ἴδε καὶ τὴν λ. ἐπῳδή.
Greek Monolingual
ἐπαείδω και αττ. ἐπᾴδω (Α) αείδω
1. τραγουδώ για κάτι, σε κάποια ευκαιρία («άλλ' ἐπάειδε Καλλίνικον ᾠδὰν ἐμῷ χορῷ», Ευ ρ.)
2. τραγουδώ ως επωδή
3. (απολ.) χρησιμοποιώ ξόρκια, επωδές
4. (η μτχ. ως επίρρ.) ἐπαείδων και ἐπᾴδων
με επωδές, με ξόρκια («ἐπᾴδοντα πείθειν πειρᾶσθαι», Πλάτ.).
Greek Monotonic
ἐπαείδω: Αττ. συνηρ. -ᾴδω, μέλ. -άσομαι,
1. τραγουδώ μόνος μου ή με άλλους, σε Ηρόδ., Ευρ.
2. τραγουδώ μαγικά ξόρκια, συνοδεύω με ωδή, σε Ξεν., Πλάτ.· απόλ., ἐπαείδων, γητεύω με το τραγούδι, μαγεύω, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
contr. Attic -ᾴδω fut. -άσομαι
1. to sing to or in accompaniment, Hdt., Eur.
2. to sing as an incantation, Xen., Plat.;—absol., ἐπαείδων by means of charms, Aesch.
German (Pape)
= ἐπᾴδω.
