Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

συνθιασώτης: Difference between revisions

From LSJ

Δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ → Qui sapit, eundem non bis errabit modum → Den selben Fehler zwei Mal macht kein kluger Mann

Menander, Monostichoi, 121
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 13: Line 13:
|btext=ου (ὁ) :<br />[[compagnon]].<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[θιασώτης]].
|btext=ου (ὁ) :<br />[[compagnon]].<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[θιασώτης]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''συνθιᾰσώτης''': -ου, , [[μέτοχος]] θιάσου, Ἀθήν. 362F, Θεμίστ. 53D· [[καθόλου]], [[σύντροφος]], φίλος, [[ἑταῖρος]], δύο πρεσβύτα ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν, σύντροφοι εἰς τὴν φλυαρίαν, Ἀριστοφ. Πλ. 508· τοὺς συνθιασώτας τοῦ Μωϋσέως Κλήμ. Ἀλ. 67.
|elnltext=συν-θιασώτης -ου, ὁ [σύν, θίασος] mede-deelnemer aan een thiasos; vandaar overdr. partner, compagnon, met gen. in iets:. ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα jij die met ons dezelfde leeftijd viert Aristoph. Ve. 728.
}}
{{elru
|elrutext='''συνθιᾰσώτης:''' ου ὁ досл. соучастник вакхических празднеств, перен. сотоварищ, спутник: [[δύο]] ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν Arph. пара болтунов.
}}
}}
{{grml
{{grml
Line 22: Line 25:
|lsmtext='''συνθιᾰσώτης:''' -ου, ὁ, αυτός που μετέχει σε θίασο ([[θίασος]]), σε όμιλο, σε [[συντροφιά]]· γενικά, [[φίλος]], [[σύντροφος]], σε Αριστ.
|lsmtext='''συνθιᾰσώτης:''' -ου, ὁ, αυτός που μετέχει σε θίασο ([[θίασος]]), σε όμιλο, σε [[συντροφιά]]· γενικά, [[φίλος]], [[σύντροφος]], σε Αριστ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''συνθιᾰσώτης:''' ου ὁ досл. соучастник вакхических празднеств, перен. сотоварищ, спутник: [[δύο]] ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν Arph. пара болтунов.
|lstext='''συνθιᾰσώτης''': -ου, , [[μέτοχος]] θιάσου, Ἀθήν. 362F, Θεμίστ. 53D· [[καθόλου]], [[σύντροφος]], φίλος, [[ἑταῖρος]], δύο πρεσβύτα ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν, σύντροφοι εἰς τὴν φλυαρίαν, Ἀριστοφ. Πλ. 508· τοὺς συνθιασώτας τοῦ Μωϋσέως Κλήμ. Ἀλ. 67.
}}
{{elnl
|elnltext=συν-θιασώτης -ου, ὁ [σύν, θίασος] mede-deelnemer aan een thiasos; vandaar overdr. partner, compagnon, met gen. in iets:. ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα jij die met ons dezelfde leeftijd viert Aristoph. Ve. 728.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=συν-θιᾰσώτης, ου, ὁ,<br />a [[partner]] in the [[θίασος]]: [[generally]], a [[fellow]], [[comrade]], Ar.
|mdlsjtxt=συν-θιᾰσώτης, ου, ὁ,<br />a [[partner]] in the [[θίασος]]: [[generally]], a [[fellow]], [[comrade]], Ar.
}}
}}

Revision as of 22:40, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συνθῐᾰσώτης Medium diacritics: συνθιασώτης Low diacritics: συνθιασώτης Capitals: ΣΥΝΘΙΑΣΩΤΗΣ
Transliteration A: synthiasṓtēs Transliteration B: synthiasōtēs Transliteration C: synthiasotis Beta Code: sunqiasw/ths

English (LSJ)

ου, ὁ, fellow club member, partner in the religious guild, partner in the θίασος, Ath.8.362e codd., Them.Or.4.53d: generally, fellow, comrade, c. gen., ἡλικίας τῆς αὐτῆς Ar.V.728; ξυνθιασώτης τοῦ ληρεῖν = fellow-gossip, Id.Pl.508.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
compagnon.
Étymologie: σύν, θιασώτης.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

συν-θιασώτης -ου, ὁ [σύν, θίασος] mede-deelnemer aan een thiasos; vandaar overdr. partner, compagnon, met gen. in iets:. ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα jij die met ons dezelfde leeftijd viert Aristoph. Ve. 728.

Russian (Dvoretsky)

συνθιᾰσώτης: ου ὁ досл. соучастник вакхических празднеств, перен. сотоварищ, спутник: δύο ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν Arph. пара болтунов.

Greek Monolingual

συνθιασώτης, ο, ΝΑ, και θηλ. συνθιασώτρια Ν, και αττ. τ. ξυνθιασώτης Α
νεοελλ.
οπαδός της ίδιας ιδεολογίας, ομόφρωνσυνθιασώτης στο παγκόσμιο κίνημα ειρήνης»)
μσν.
μτφ. αυτός που διαπράττει κάτι μαζί με κάποιον άλλο («τῆς δυσσεβείας... συνθιασῶται», Φώτ.)
αρχ.
1. αυτός που μετέχει στον ίδιο θρησκευτικό θίασο με κάποιον άλλο, ο συνθιασίτης
2. (γενικά) αυτός που παίρνει μέρος σε γιορτή ή πανήγυρη
3. μτφ. σύντροφος, φίλος («τοὺς συνθιασώτας τοῦ Μωϋσέως», Κλήμ. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + θιασώτης «οπαδός, θαυμαστής, υπέρμαχος» (< θίασος)].

Greek Monotonic

συνθιᾰσώτης: -ου, ὁ, αυτός που μετέχει σε θίασο (θίασος), σε όμιλο, σε συντροφιά· γενικά, φίλος, σύντροφος, σε Αριστ.

Greek (Liddell-Scott)

συνθιᾰσώτης: -ου, ὁ, μέτοχος θιάσου, Ἀθήν. 362F, Θεμίστ. 53D· καθόλου, σύντροφος, φίλος, ἑταῖρος, δύο πρεσβύτα ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν, σύντροφοι εἰς τὴν φλυαρίαν, Ἀριστοφ. Πλ. 508· τοὺς συνθιασώτας τοῦ Μωϋσέως Κλήμ. Ἀλ. 67.

Middle Liddell

συν-θιᾰσώτης, ου, ὁ,
a partner in the θίασος: generally, a fellow, comrade, Ar.