ὠμόφρων: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
(Bailly1_5) |
(47c) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ονος (ὁ, ἡ)<br />au cœur dur, cruel, inhumain.<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[φρήν]]. | |btext=ονος (ὁ, ἡ)<br />au cœur dur, cruel, inhumain.<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[φρήν]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ονος, ὁ, ἡ, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει ωμό [[φρόνημα]], σκληρή [[ψυχή]], [[άσπλαχνος]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πράγμ.</b>) αυτός που διακρίνεται για τη [[μεγάλη]] του [[αντοχή]], [[ανθεκτικός]] («[[ὠμόφρων]] [[σίδαρος]]», <b>Αισχύλ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ὠμοφρόνως</i> Α<br />με [[ωμότητα]] φρονήματος, με [[σκληρότητα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i>), <b>[[πρβλ]].</b> [[μεγαλό]]-<i>φρων</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:30, 29 September 2017
English (LSJ)
ονος, ὁ, ἡ, (φρήν)
A savage-minded, λύκος A.Ch.421 (lyr.); of persons, S.Aj.930 (lyr.), Tr.975 (anap.), Ph.194 (anap.), E.El. 27, LXX 4 Ma.9.15, etc.: metaph., ὠ. σίδαρος A.Th.730 (lyr.). Adv. ὠμοφρόνως Id.Pers.911 (anap.), cj. in J.Vit.35.
Greek (Liddell-Scott)
ὠμόφρων: -ονος, ὁ, ἡ, (φρὴν) ὁ ἔχων ἄγριον φρόνημα, σκληρός, ὠμός, ὡς τὸ ὠμόθυμος· λύκος Αἰσχύλ. Χο. 421· ἐπὶ ἀνθρώπων, Σοφ. Αἴ. 931, Τρ. 975, Φιλ. 194, Εὐρ. Ἠλ. κτλ.· μεταφορ., ὠ. σίδαρος Αἰσχύλ. Θήβ. 730. Ἐπίρρ. ὠμοφρόνως, ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 911.
French (Bailly abrégé)
ονος (ὁ, ἡ)
au cœur dur, cruel, inhumain.
Étymologie: ὠμός, φρήν.
Greek Monolingual
-ονος, ὁ, ἡ, Α
1. αυτός που έχει ωμό φρόνημα, σκληρή ψυχή, άσπλαχνος
2. μτφ. (για πράγμ.) αυτός που διακρίνεται για τη μεγάλη του αντοχή, ανθεκτικός («ὠμόφρων σίδαρος», Αισχύλ.).
επίρρ...
ὠμοφρόνως Α
με ωμότητα φρονήματος, με σκληρότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠμός + -φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. μεγαλό-φρων].
