Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

everto: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(3_5)
(2)
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=ē-[[verto]] (ēvorto), vertī (vortī), [[versum]] (vorsum), ere, I) etw. aus seiner [[Lage]]-, [[Stellung]] [[wenden]], -[[werfen]], d.i. A) aus dem [[Gelenk]] [[drehen]], [[verdrehen]], cervices, Ter. heaut. 372: [[flexus]] eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) [[umwerfen]], [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]], [[umstürzen]], 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, [[mit]] dem [[Wagen]] Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, ([[politisch]]) [[stürzen]], Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]] = [[zerstören]], [[vernichten]], a) eig.: urbem, Cic.: [[castellum]], Hor. – b) übtr., [[umwälzen]], [[umstoßen]], [[vernichten]], [[zugrunde]] [[richten]] (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), [[funditus]] civitates, [[funditus]] aratores, [[funditus]] amicitiam, Cic.: [[penitus]] virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: [[imperium]], Tac.: definitionem, Cic.: poet., [[triumphum]] cladibus, das stolze [[Siegesgepränge]] [[durch]] Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen [[Sieger]] [[durch]] Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte [[heraus]]- od. hinaustreiben, -[[werfen]], a) eig.: alqm [[agro]], aedibus, Plaut. – m. [[Rücksicht]] [[auf]] den Zielpunkt, totos in [[apertum]] [[aequor]], [[stürzen]], Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum [[treiben]], um s. B. [[bringen]], alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.
|georg=ē-[[verto]] (ēvorto), vertī (vortī), [[versum]] (vorsum), ere, I) etw. aus seiner [[Lage]]-, [[Stellung]] [[wenden]], -[[werfen]], d.i. A) aus dem [[Gelenk]] [[drehen]], [[verdrehen]], cervices, Ter. heaut. 372: [[flexus]] eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) [[umwerfen]], [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]], [[umstürzen]], 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, [[mit]] dem [[Wagen]] Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, ([[politisch]]) [[stürzen]], Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]] = [[zerstören]], [[vernichten]], a) eig.: urbem, Cic.: [[castellum]], Hor. – b) übtr., [[umwälzen]], [[umstoßen]], [[vernichten]], [[zugrunde]] [[richten]] (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), [[funditus]] civitates, [[funditus]] aratores, [[funditus]] amicitiam, Cic.: [[penitus]] virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: [[imperium]], Tac.: definitionem, Cic.: poet., [[triumphum]] cladibus, das stolze [[Siegesgepränge]] [[durch]] Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen [[Sieger]] [[durch]] Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte [[heraus]]- od. hinaustreiben, -[[werfen]], a) eig.: alqm [[agro]], aedibus, Plaut. – m. [[Rücksicht]] [[auf]] den Zielpunkt, totos in [[apertum]] [[aequor]], [[stürzen]], Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum [[treiben]], um s. B. [[bringen]], alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.
}}
{{LaEn
|lnetxt=everto evertere, everti, eversus V :: overturn, turn upside down; overthrow, destroy, ruin
}}
}}

Revision as of 02:45, 28 February 2019

Latin > English (Lewis & Short)

ē-verto: or -vorto, ti, sum, 3, v. a.,
I to overturn, turn upside down (syn. demolior, destruo, extinguo, diruo, deleo, etc.).
I Lit.
   A In gen. (very rare): aequora ventis, to upturn, agitate, Verg. A. 1, 43; cf. aquas, Ov. H. 7, 42: mare, Sen. Ep. 4: campum, i. e. to plough, Val. Fl. 7, 75: cervices, to twist, Ter. Heaut. 2, 3, 131 Ruhnk.—More freq. and class. (not in Caes.),
   B In partic.
   1    To overturn any thing from its position, to overthrow, upset, throw down: naviculam, Cic. de Or. 1, 38, 174; id. Par. 3, 1, 20; id. Fin. 4, 27 fin.; cf. id. Rep. 1, 34: pinum, Verg. G. 1, 256; Plin. 16, 31, 56 § 130; cf. poët.: Ismara, i. e. the trees of Ismarus, Stat. Th. 6, 107: currum, Curt. 4, 15; cf. equum, Prop. 4 (5), 10, 8.—Transf., of persons: eversus, thrown down, Plin. 21, 19, 77, § 132; 26, 13, 85, § 137.—Designating the term. ad quem: si quis Athon Pindumve revulsos Sede sua, totos in apertum everteret aequor, Ov. M. 11, 555; cf.: tecta in dominum, id. ib. 1, 231.—
   b Transf., to overthrow, subvert, destroy: urbes (with diripere), Cic. Off. 1, 24: Carthaginem, id. Rep. 6, 11: Trojam, Ov. M. 13, 169: castellum, Hor. Ep. 2, 2, 34: funditus arces, Sil. 17, 376.—
   2    To turn out, drive out, expel a man from his possession: ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus, Plaut. Trin. 3, 1, 15; so, adolescentem bonis, id. ib. 1, 2, 177: pupillum fortunis patriis, Cic. Verr. 2, 1, 51: eos fortunis omnibus, id. Div. in Caecil. 6, 21; id. Fl. 5: hunc funditus bonis, id. Rosc. Am. 39 fin.—
II Trop. (Acc. to I. B.)
   A To overturn, overthrow: ab imo summa, Lucr. 5, 163: aliquem non judicio neque disceptatione, sed vi atque impressione evertere, to ruin, Cic. Fam. 5, 2, 8: aliquem fortunis omnibus, id. Div. in Caec. 6, 21.—
   B To overthrow completely, to subvert, ruin, destroy: funditus aratores, Cic. Verr. 2, 3, 18 fin.: funditus civitates, id. Pis. 35, 86: eversa per te et perdita civitas, id. ib. 24, 57; id. Lael. 7, 23; cf. Quint. 2, 16, 4; Verg. G. 1, 500: funditus amicitiam, Cic. Fin. 2, 25; cf.: penitus virtutem, id. ib. 3, 3: totum genus hoc regiae civitatis, id. Rep. 2, 29: leges, testamenta, id. Verr. 2, 2, 19; cf. id. Cat. 1, 7 fin.: constitutam philosophiam, id. Ac. 2, 5, 15; cf. definitionem, id. 2, 6 fin.: finitionem, Quint. 7, 3, 23: opus, id. 2, 17, 34: majestatem dictatoriam et disciplinam militarem, Liv. 8, 30 fin.: patrimonium, to waste, squander, Dig. 47, 6, 1: pietatem, Lucr. 3, 84: spem, Ov. M. 13, 623: Crassos, Pompeios, to ruin, Juv. 10, 108: titulum, to erase, Capit. Gord. Tert. 34.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ēvertō,⁸ ī, sum, ĕre, tr.,
1 mettre sens dessus dessous, retourner, bouleverser : evertere navem Cic. de Or. 1, 174, faire chavirer un vaisseau ; evertere campum Val. Flacc. 7, 75, retourner une plaine [avec la charrue], la labourer
2 jeter à bas, renverser, abattre, détruire [pr. et fig.] : evertere urbes Cic. Off. 1, 82, détruire des villes ; evertere penitus virtutem Cic. Fin. 3, 10, anéantir la vertu ; leges Cic. Verr. 2, 2, 46, abolir les lois ; adversaria Cic. Or. 122, renverser les arguments de l’adversaire
3 expulser, exproprier : aliquem agro, ædibus Pl. Trin. 616, chasser (dépouiller) qqn de ses terres, de sa maison : pupillum, fortunis patriis Cic. Verr. 2, 1, 135, déposséder un pupille de son patrimoine, cf. Cæcil. 21 ; Amer. 115 ; Fl. 11.

Latin > German (Georges)

ē-verto (ēvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) etw. aus seiner Lage-, Stellung wenden, -werfen, d.i. A) aus dem Gelenk drehen, verdrehen, cervices, Ter. heaut. 372: flexus eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) umwerfen, über den Haufen werfen, umstürzen, 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, mit dem Wagen Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, (politisch) stürzen, Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., über den Haufen werfen = zerstören, vernichten, a) eig.: urbem, Cic.: castellum, Hor. – b) übtr., umwälzen, umstoßen, vernichten, zugrunde richten (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), funditus civitates, funditus aratores, funditus amicitiam, Cic.: penitus virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: imperium, Tac.: definitionem, Cic.: poet., triumphum cladibus, das stolze Siegesgepränge durch Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen Sieger durch Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte heraus- od. hinaustreiben, -werfen, a) eig.: alqm agro, aedibus, Plaut. – m. Rücksicht auf den Zielpunkt, totos in apertum aequor, stürzen, Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum treiben, um s. B. bringen, alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.

Latin > English

everto evertere, everti, eversus V :: overturn, turn upside down; overthrow, destroy, ruin