δάμαρ: Difference between revisions
τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς → then shall he speak to them in his anger, and trouble them in his fury
(SL_1) |
(big3_10) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>δᾰμαρ</b> <br /> <b>1</b> [[wife]] δάμαρτος Ἱππολύτας Ἀκάστου (N. 4.57) ξανθῷ Μενέλᾳ δάμαρτα κομίσαι θοαῖς ἂν ναυσὶ Helen (N. 7.28) | |sltr=<b>δᾰμαρ</b> <br /> <b>1</b> [[wife]] δάμαρτος Ἱππολύτας Ἀκάστου (N. 4.57) ξανθῷ Μενέλᾳ δάμαρτα κομίσαι θοαῖς ἂν ναυσὶ Helen (N. 7.28) | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δάμᾰρ) -αρτος, ἡ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [δᾰ-]<br />[[mujer casada]], [[esposa]], [[mujer legítima]], <i>Il</i>.3.122, 14.503, <i>Od</i>.4.126, 24.125, <i>h.Ap</i>.212, Pi.<i>N</i>.4.57, A.<i>Pr</i>.834, S.<i>OT</i>.930, ἣν ἂν ἐγγυήσῃ ἐπὶ δικαίοις δάμαρτα εἶναι a la que haya prometido conforme a derecho convertir en esposa legítima</i> Sol.<i>Lg</i>.48b, cf. 20, E.<i>Hec</i>.493, Ar.<i>Th</i>.912, Eup.171, <i>Lex</i> en Lys.1.30, Arist.<i>Mir</i>.843<sup>b</sup>30, Call.<i>Fr</i>.285, A.R.3.269, 4.368, Lyc.57, 750, <i>TAM</i> 3.590.4 (Termeso, imper.), <i>AP</i> 7.378 (Apollonid.), Q.S.11.22, <i>AP</i> 14.124 (Metrod.), Nonn.<i>D</i>.8.251, 40.25, 44.174<br /><b class="num">•</b>de la [[hembra]] de un pez, Opp.<i>H</i>.4.175. • DMic.: <i>da-ma-te</i> (?).<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Prob. neutr. en *-<i>r</i>- de la r. en grado ø *<i>d°H<sup>u̯</sup>3m</i>- ‘casa’, ‘familia’; cf. het. <i>dammara</i>, ai. <i>dāra</i>-; c. otra vocalización mic. <i>du-ma</i> [[δύμαρ]] < *<i>dH<sup>u̯</sup>3°m</i>-, y en grado pleno *<i>deH<sup>u̯</sup>3</i>- > [[δῶμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:58, 21 August 2017
English (LSJ)
[ᾰ], αρτος, ἡ, (
A δαμάζω 11) wife, spouse, Il.3.122, Pi.N.4.57, A.Pr.834, etc.
German (Pape)
[Seite 521] αρτος, ἡ, die Gattin, Ehefrau; von δαμάω, Gegensatz παρθένος ἀδμής Odyss. 6, 109; Apollon. Lex. Homer. p. 56, 13 δά μ α ρ ἀνδρὸς γυνή, ἀπὸ τοῦ δεδαμάσθαι τῷ ἀνδρί Bei Homer δάμαρ fünfmal, stets mit dem Ehemann im genitiv.: Odyss. 4, 126 τόν οἱ ἔδωκεν Ἀλκάνδρη Πολύβοιο δάμαρ; Iliad 14, 503 οὐδὲ γὰρ ἡ Προμάχοιο δάμαρ Ἀλεγηνορίδαο ἀνδρὶ φίλῳ ἐλθόντι γανύσσεται; Iliad. 3, 122 εἰδομένη γαλόῳ, Ἀντηνορίδαο δάμαρτι; Odyss, 20, 290. 24, 125 Ὀδυσσῆος δὴν οἰχομένοιο δάμαρτα. – Pind. N. 4, 57; oft bei Tragg., z. B. Aesch. Prom. 836; Eur. Hec. 493 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δάμαρ: [ᾰ], αρτος, ἡ, (δαμάω) σύζυγος, γαμετή, Ἰλ. Γ. 122, κτλ., Πίνδ. Ν. 4. 92, καὶ Τραγ.· κυρίως ἡ τιθασευθεῖσα καὶ ὑπὸ ζυγὸν ἀχθεῖσα, ὡς τὸ Λατ. conjux (πρβλ. δαμάζω ΙΙ), ἐνῷ ἡ παρθένος ἐλέγετο ἀδάμαστος, ἀδμής.
French (Bailly abrégé)
δάμαρτος (ἡ) :
femme mariée, épouse.
Étymologie: R. Δαμ, v. δαμάζω.
Syn. γαμετή, εὐνήτρια, παράκοιτις, πάρευνος, ξυνάορος, σύγκοιτος, σύζυγος, ἄκοιτις, ἄλοχος, εὖνις², εὐνήτειρα.
English (Autenrieth)
δάμαρτος (δάμνημι): wife, always w. gen. of the husband. Cf. opp. παρθένος ἄδμης.
English (Slater)
δᾰμαρ
1 wife δάμαρτος Ἱππολύτας Ἀκάστου (N. 4.57) ξανθῷ Μενέλᾳ δάμαρτα κομίσαι θοαῖς ἂν ναυσὶ Helen (N. 7.28)
Spanish (DGE)
(δάμᾰρ) -αρτος, ἡ
• Prosodia: [δᾰ-]
mujer casada, esposa, mujer legítima, Il.3.122, 14.503, Od.4.126, 24.125, h.Ap.212, Pi.N.4.57, A.Pr.834, S.OT.930, ἣν ἂν ἐγγυήσῃ ἐπὶ δικαίοις δάμαρτα εἶναι a la que haya prometido conforme a derecho convertir en esposa legítima Sol.Lg.48b, cf. 20, E.Hec.493, Ar.Th.912, Eup.171, Lex en Lys.1.30, Arist.Mir.843b30, Call.Fr.285, A.R.3.269, 4.368, Lyc.57, 750, TAM 3.590.4 (Termeso, imper.), AP 7.378 (Apollonid.), Q.S.11.22, AP 14.124 (Metrod.), Nonn.D.8.251, 40.25, 44.174
•de la hembra de un pez, Opp.H.4.175. • DMic.: da-ma-te (?).
• Etimología: Prob. neutr. en *-r- de la r. en grado ø *d°Hu̯3m- ‘casa’, ‘familia’; cf. het. dammara, ai. dāra-; c. otra vocalización mic. du-ma δύμαρ < *dHu̯3°m-, y en grado pleno *deHu̯3- > δῶμα.
