ποίημα

English (LSJ)

ατος, τό, (ποιέω)

   A anything made or done: hence,    I work, π. χρύσεα, χάλκεα καὶ σιδήρεα, Hdt.4.5, 7.84, cf. 2.135; Γλαύκου τοῦ Χίου π. Id.1.25; of the works of Daedalus, Pl.Men.97e; π. ἐραστοῦ a lover's invention, Id.R.474e; product, of land formed by silting-up of rivers, Arr.An.5.6.4(pl.).    2 poem, Cratin.186, Pl.Phd.60d, Ly.221d; τὰ μετὰ μέτρου π. Isoc.2.7, 15.45; π. εἰς τὰς Μούσας IG7.1773.17 (Thespiae, ii A. D.): pl., of single verses, = ἔπη, D.H.1.41, Comp.3.    b poetical, esp. metrical, form, περὶ ποιήματος, title of work by Hephaestio.    3 fiction, Arr.An.5.6.5(pl.).    4 onomatopoeic word, Hsch. s.v. μάματα.    II deed, act, opp. πάθημα, Pl.R. 437b(pl.), Sph.248b; π. πονηρά LXX 2 Es.9.13. (Written ποιϝήματα (in signf. 1.1) in Mnemos.57.208 (Argos, vi B.C.).)

German (Pape)

[Seite 648] τό, jedes Gemachte, Gethane, dah. Werk, Machwerk, Arbeit, zuerst bei Her., 2, 135. 4, 5. 7, 84, der es durchweg nur von Metallarbeiten braucht, u. so noch Sp., wie Luc., ἀργύρεα, de Dea Syr. 49. Bei Plat. Handlung, Thätigkeit, Ggstz von πάθημα, Soph. 248 b, wie Rep. IV, 437 b u. öfter; von den Arbeiten des Dädalus, Men. 97 e. – Bes. Gedicht, Lys. 221 d, περὶ τῶν ποιημάτων ὧν πεπ οίηκας Phaed. 60 c, u. oft; u. so gew. bei Folgdn; auch ποιήματα, von den einzelnen Versen, Schäf. D. Hal. C. V. p. 30. 257; übh. Schriftwerk, Buch, Plut. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ποίημα: τό, (ποιέω) πᾶν τὸ ποιούμενον ἢ ποιηθέν· ὅθεν, Ι. ἔργον. π. χρύσεα, χάλκεα καὶ σιδήρεα Ἡρόδ. 4. 5., 7. 84, πρβλ. 2. 135· συχν. ἐν ἐπιγραφαῖς μετὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ τεχνίτου, τῷ Παρίῳ ποίημα Κολώτεω Ἐπιγραφ. Ἀρχ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 24· Γλαύκου τοῦ Χίου ποίημα Ἡρόδ. 1. 25· ἐπὶ τῶν ἔργων τοῦ Δαιδάλου, Πλάτ. Μένων 97Ε· π. ἐραστοῦ, εὕρημα, τέχνασμα, ἐπίνοια ἐραστοῦ, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 474Ε. 2) ποιητικὸν ἔργον, ποίημα, Κρατῖνος ἐν «Πυτίνῃ» 7, Πλάτ. Φαίδων 60C, Λῦσ. 221D· τὰ κατὰ μέτρου, τὰ μετὰ μέτρου π. Ἰσοκρ. 16Β. 319Β· π. εἰς τὰς Μούσας Συλλ. Ἐπιγρ. 1585, 9· ― ποιήματα ὡς τὸ Λατ. carmina, μονόστιχα, = ἔπη, Διον. Ἁλ. 1. 41, πρβλ. Schäf. de Comp. σ. 80, 257. 3) πλάσμα, πλαστόν τι καὶ οὐχὶ ἀληθές, Ἀρρ. ἐν Ἀν. 5. 6. ΙΙ. πρᾶξις, ἐνέργεια, ἀντίθετ. τῷ πάθημα, Πλάτ. Πολ. 437Β, Σοφιστ. 248Β, κ. ἀλλ.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
ce que l’on fait :
I. œuvre, ouvrage, particul. :
1 ouvrage manuel (meuble, statue, etc.);
2 création de l’esprit, invention ; particul. ouvrage de poésie, poème, etc.
II. action (p. opp. à πάθημα).
Étymologie: ποιέω.

English (Strong)

from ποιέω; a product, i.e. fabric (literally or figuratively): thing that is made, workmanship.

English (Thayer)

ποιήματος, τό (ποιέω), that which has been made; a work: of the works of God as creator, κτισθέντες by God ἐπί ἔργοις ἀγαθοῖς are spoken of as ποίημα τοῦ Θεοῦ (A. V. his workmanship), Herodotus, Plato, others; the Sept. chiefly for מַעֲשֶׂה.)

Greek Monolingual

το, ΝΜΑ ποιώ
1. λογοτεχνικό δημιούργημα σε έμμετρο, ρυθμικό λόγο με φροντισμένη γλωσσική έκφραση
2. δημιούργημα του θεού («Αὐτοῡ γὰρ ἐσμεν ποίημα» ΚΔ)
νεοελλ.
κομψοτέχνημα, καλλιτέχνημα
αρχ.
1. στίχος από ποίημα
2. αφήγηση σε πεζό λόγο
3. πράξη, ενέργεια.