ἀκταῖος: Difference between revisions
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
(2) |
(2) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἀκταῑος, -α, -ον (Α) ([[κυρίως]] ως επίθ. τών μικρασιατικών [[πόλεων]] που βρίσκονταν [[απέναντι]] από τη Λέσβο<br /><b>[[πρβλ]].</b> Θουκυδ. 1, 52)<br /><b>1.</b> [[παράλιος]], [[παραθαλάσσιος]]<br /><b>2.</b> αυτός που κατοικεί ή ανήκει στην [[παραλία]], στην [[ακτή]]<br /><b>3.</b> <i>ἡ Ἀκταία γῆ</i>, [[παλιά]] [[ονομασία]] της Αττικής.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ἀκτή]] (Ι).<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[ἀκταία]]. | |mltxt=ἀκταῑος, -α, -ον (Α) ([[κυρίως]] ως επίθ. τών μικρασιατικών [[πόλεων]] που βρίσκονταν [[απέναντι]] από τη Λέσβο<br /><b>[[πρβλ]].</b> Θουκυδ. 1, 52)<br /><b>1.</b> [[παράλιος]], [[παραθαλάσσιος]]<br /><b>2.</b> αυτός που κατοικεί ή ανήκει στην [[παραλία]], στην [[ακτή]]<br /><b>3.</b> <i>ἡ Ἀκταία γῆ</i>, [[παλιά]] [[ονομασία]] της Αττικής.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ἀκτή]] (Ι).<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[ἀκταία]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκταῖος:''' -α, -ον ([[ἀκτή]]),<br /><b class="num">1.</b> [[παραλιακός]], λέγεται για τις Ιωνικές πόλεις, σε Θουκ.· ομοίως και, <i>Ἀκταία</i> (ενν. <i>γῆ</i>), <i>ἡ</i>, παράλια γη, παλαιό όνομα της Αττικής, στον ιδ.<br /><b class="num">2.</b> αυτοί που ζουν, έχουν το [[λημέρι]] τους στην [[θάλασσα]], <i>βάτραχοι</i>, σε Βάβρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:48, 30 December 2018
English (LSJ)
α, ον, (ἀκτή A)
A on the shore or coast, epith. of cities in Aeolis, Th.4.52: Ἀκταία (sc. γῆ), ἡ, old name of Attica, = ἀκτή (A) 1.2, Call. Fr.348, Paus.1.2.6. 2 dwelling on the coast, belonging thereto, ἰχθύες Hp.Aff.52; θεοί Orph.A.342; βάτραχοι Babr.25.6.
German (Pape)
[Seite 86] (ἀκτή), am Gestade gelegen; θίς, Dünen am Ufer, Bian. 2 (IX, 227); σπιλάδες Opp. H. 2, 127; πόλεις, Philostr.; ἐπωφελίη Qu. Maec. 7 (VI, 33), Hülfe, die Priap den Fischern am Ufer geleistet; θεοί Orph. Arg. 342. Daher kommt ἀκταία, der alte Name von Attika.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκταῖος: -α, -ον, (ἀκτή) ἐπὶ τῆς ἀκτῆς ἢ παραλίας, ὡς ἐπίθ. τῶν Ἰωνικῶν πόλεων, Θουκ. 4. 52· οὕτως Ἀκταία (ἐνν. γῆ), ἡ, παλαιὸν ὄνομα τῆς Ἀττικῆς = ἀκτὴ (Α), Ι, 2, Καλλ. Ἀπόσπ. 348. 2) κατοικεῖν παρὰ τὴν θάλασσαν, ἀνήκειν εἰς τὴν παραλίαν, θεοί, Ὀρφ. Ἀργ. 342· βάτραχοι, Βαβρ. 25, 6· πρβλ. Hicks Inscr. ἀρ. 47 (ο).
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 situé sur le rivage;
2 qui vit près du bord (grenouille).
Étymologie: ἀκτή².
Greek Monolingual
ἀκταῑος, -α, -ον (Α) (κυρίως ως επίθ. τών μικρασιατικών πόλεων που βρίσκονταν απέναντι από τη Λέσβο
πρβλ. Θουκυδ. 1, 52)
1. παράλιος, παραθαλάσσιος
2. αυτός που κατοικεί ή ανήκει στην παραλία, στην ακτή
3. ἡ Ἀκταία γῆ, παλιά ονομασία της Αττικής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκτή (Ι).
ΠΑΡ. αρχ. ἀκταία.
Greek Monotonic
ἀκταῖος: -α, -ον (ἀκτή),
1. παραλιακός, λέγεται για τις Ιωνικές πόλεις, σε Θουκ.· ομοίως και, Ἀκταία (ενν. γῆ), ἡ, παράλια γη, παλαιό όνομα της Αττικής, στον ιδ.
2. αυτοί που ζουν, έχουν το λημέρι τους στην θάλασσα, βάτραχοι, σε Βάβρ.
