ἐγκαίω

English (LSJ)

aor. 1 part. A ἐγκέας IG12.374.96, but -καύσας SIG2587.186:—burn or heat in, ὀβελοὶ ἐγκεκαυμένοι πυρί E.Cyc.393. 2 brand, Luc.Pisc.46:—Pass., βοῦς ἐγκεκαυμένας ῥόπαλον Arr.An.5.3.4. 3 scorch, of the sun, Gp.18.17.1. 4 paint in encaustic, i.e. with colours mixed with wax, IG l.c., 11(2).199 A 80 (Delos, iii B. C.), LXX 2 Ma.2.29, Plin.35.122. 5 Medic. in Pass., to be over-heated, Gal.2.870, Aret.CD1.5. II make a fire in, πῦρ Plu.Alex. 24; οἶκοι ἐγκαιόμενοι heated chambers, Luc.VH 2.11. III metaph. of passion, Sm.Ps.38.4. IV abs., offer sacrifice, Ἀπόλλωνι Paus. 1.42.6.

German (Pape)

[Seite 704] (s. καίω), an-, einbrennen; ὀβελοὺς ἄκρους ἐγκεκαυμένους πυρί Eur. Cycl. 398; bes. Zeichnungen u. Malereien mit Wachsfarben einbrennen, wie B. A. p. 250 ἐγκεκαυμένη erkl. ist ἐζωγραφημένη ἢ πεποικιλμένη γραφαῖς, Plin. 35, 11 u. A.; vgl. Müller's Archäologie §. 320. – Uebh. = anzünden, πῦρ Plut. Alex. 24; τῷ Ἀπόλλωνι, dem Apollon Opfer anzünden, Paus. 1, 42, 6. – Bei Luc. V. Hist. 2, 11 οἶκοι κινναμώμῳ ἐγκαιόμενοι = mit Zimmet geheizt.

Greek (Liddell-Scott)

ἐγκαίω: μέλλ. -καύσω, καίω, θερμαίνω ἐν, ὀβελοὶ ἐγκεκαυμένοι πυρὶ Εὐρ. Κύκλ. 393. 2) ζωγραφῶ δι’ ἐγκαύματος, δηλ. διὰ χρωμάτων ἀναμίκτων κηρῷ, Λατ. encausta pingere, Ἑβδ. (2 Μακκ. β΄, 29), πρβλ. Πλίν. 35, 39 κἑξ., ἴδε Λεξικὸν Ἀρχαιολογ. ΙΙ. ἀνάπτω, καίω, πῦρ Πλουτ. Ἀλέξ. 24· οἶκοι ἐγκαιόμενοι, θερμαινόμενα δωμάτια, Λουκ. π. Ἀλ. Ἱστ. 2. 11.

French (Bailly abrégé)

ao. ἐνέκαυσα;
faire brûler dans : πῦρ PLUT allumer du feu ; οἶκοι κινναμώμῳ ἐγκαιόμενοι LUC établissements de bains chauffés au bois de cannelier.
Étymologie: ἐν, καίω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): ἐγκάω Vit.Hom.Sud.529.4, Hippiatr.Paris.372
• Grafía: frec. graf. en inscr. ἐνκ-
• Morfología: [aor. ind. 3^a sg. ἐνέκαεν inscr. en Plin.HN 35.122, Paus.1.42.6, aor. part. nom. ἐγκαύσας Hp.Mul.2.109a, ID 290.233 (III a.C.), dat. hενκέαντι IG 1³.476.47 (V a.C.)]
I tr.
1 prender, encender ἄνθρακας Hp.Nat.Mul.109a, κάμινον Vit.Hom.Sud.p.529.4, Ps.Hdt.Vit.Hom.32, en v. pas. ὀβελούς τ', ἄκρους μὲν ἐγκεκαυμένους πυρί E.Cyc.393, c. enálage οἶκοι ... τῷ κινναμώμῳ ἐγκαιόμενοι casas en las que se quema cinamomo Luc.VH 2.11, fig. φθόνος ... ἡ τοῖς σπλάγχνοις ἐγκαιομένη φλόξ Gr.Nyss.V.Mos.122.18
•abs. encender fuego en un hoyo o fogón, c. dat. instrum. ἔπειτα χρὴ ἐγκαίειν ξύλοις, ἕως τὸν βόθρον διάπυρον ποιήσῃς Hp.Mul.2.133
•del ardor solar quemar, causar quemaduras ἐὰν ἥλιος ἐγκαύσας βλάψῃ τὰ πρόβατα Gp.18.17.1.
2 marcar a fuego, dejar señalado con fuego c. ac. int. στίγματα ... κατὰ τὸ μεσόφρυον Luc.Pisc.46
•c. ac. de obj. ext. ἐπὶ πάντας ... ἰόντες ἢ στεφανοῦτε ἢ ἐγκαίετε Luc.Pisc.52, en v. pas. ἐγκεκαυμένα βοσκήματα ID 503.26 (IV/III a.C.)
•c. doble ac., int. y de obj. ext., en v. pas. βοῦς ἰδόντας ἐγκεκαυμένας ῥόπαλον al ver unas vacas que tenían marcada a fuego una clava Arr.An.5.3.4.
3 pintar al encausto c. ac. ext. τὸ κυμάτιον IG l.c., τὸ ἐπίκρανον IG 2².1665.23 (IV a.C.), τὰς προηνεμίδας θύρας ID 290.145, cf. 229, 233 (III a.C.), πίνακας ID 366A.25 (III a.C.), τῆς Ἀφροδίτης τὸ ἄγαλμα ID 290.151 (III a.C.), rejas de ventanas PCair.Zen.663.8 (III a.C.), τὰ καμμάλια ... ἴῳ PCair.Zen.847.1.19, cf. 8 (III a.C.), en v. pas. AB 250.24
•abs. τῷ δὲ ἐγκαίειν καὶ ζωγραφεῖν ἐπιχειροῦντι LXX 2Ma.2.29, Elasippus ... picturae suae inscripsit ἐνέκαεν Plin.l.c., cf. Lindos 126.6 (III a.C.).
4 sacrificar, quemar como sacrificio Διῒ Ἀγοραίῳ καὶ Ἥρᾳ ἀμνὸν καὶ ὄρνιν IG 10(2).2.348.11, cf. 17 (II d.C.), abs. τῷ Ἀπόλλωνι Paus.l.c.
5 quemar, cauterizar τὸ ἀριστερὸν πλευρόν Hippiatr.40.3, c. dat. instrum. τὴν κοιλίαν ... κεντήμασι πολλοῖς καυτῆρος ἔγκαιε Hippiatr.101.6, abs. μίσυ καύσας ... χρῶ, καὶ μὴ πολὺ βάλῃς, μὴ ἐγκαῇ Hippiatr.Paris.372.
II intr., en v. med.-pas., medic. calentarse en exceso, quemarse, en v. pas. sufrir insolación, padecer una gran calentura básicamente debida al sol o a un excesivo calor τοῦτον ... φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου D.L.7.164, θερμασίαν ... καταλαμβάνειν ... αὐτὴν ἐγκαυθεῖσαν que ésta (la cabeza) recalentada en exceso coge calentura Gal.7.332, πολλάκις γὰρ ἤρξαντό τινες νοσημάτων χαλεπῶν κατά τινα συντυχίαν, οἷον οἰνωθέντες, ἢ ἐγκαυθέντες, ἢ ψυχθέντες Gal.11.7, cf. 4.742, 7.331, 9.699, Aët.5.66, c. ac. de rel. οἱ τὴν κεφαλὴν ἐγκαυθέντες Alex.Trall.1.467.20
•ser atacado por un fuerte ardor debido a causas internas μάλιστα δὲ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν ἐγκαίεσθαι Ruf. en Orib.8.24.61.

Greek Monolingual

ἐγκαίω (Α)
1. καίω, θερμαίνω
2. χαράζω με έγκαυση, στιγματίζω
3. (για τον ήλιο) καψαλίζω
4. ζωγραφίζω με την εγκαυστική, με χρώματα ανακατωμένα με κερί
5. βάζω φωτιά σε κάτι
6. (για πάθος) φλογίζω
7. προσφέρω θυσία.

Greek Monotonic

ἐγκαίω: μέλ. -καύσω,
I. καίω, θερμαίνω, ζεσταίνω σε φωτιά, σε Ευρ.
II. ανάβω μια φωτιά σ' ένα μέρος, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἐγκαίω: (aor. ἐνέκαυσα)
1) нагревать, раскалять (ὀβελοὶ ἐγκεκαυμένοι πυρί Eur.);
2) разжигать, разводить (πῦρ πολύ Plut.);
3) отапливать (οἶκοι κινναμώμῳ ἐγκαιόμενοι Luc.);
4) выжигать энкаустическим способом (Elasippus picturae suae inscripsit ἐνέκαυεν Plin.).

Middle Liddell

fut. -καύσω
I. to burn or heat in fire, Eur.
II. to make a fire in a place, Plut.