σφάγιος: Difference between revisions
Ὁ κόσμος σκηνή, ὁ βίος πάροδος· ἦλθες, εἶδες, ἀπῆλθες → The world is a stage, life is a performance, you came, you saw, you departed
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=α, ον :<br />qui se fait par égorgement.<br />'''Étymologie:''' [[σφαγή]]. | |btext=α, ον :<br />qui se fait par égorgement.<br />'''Étymologie:''' [[σφαγή]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=σφάγιος -α -ον [σφαγή] bloederig. Soph. Ant. 1291. fataal. Hp. Fract. 35. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σφάγιος:''' (ᾰ) смертоносный, убийственный: σ. [[μόρος]] Soph. насильственная смерть. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''σφάγιος:''' -α, -ον ([[σφάζω]]), αυτός που σφαγιάζει, ο [[σφακτικός]], [[δολοφονικός]]· [[σφάγιος]] [[μόρος]], [[σφαγή]], [[φόνος]], σε Σοφ. | |lsmtext='''σφάγιος:''' -α, -ον ([[σφάζω]]), αυτός που σφαγιάζει, ο [[σφακτικός]], [[δολοφονικός]]· [[σφάγιος]] [[μόρος]], [[σφαγή]], [[φόνος]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''σφάγιος''': -α, -ον, ὁ [[σφακτικός]], [[φόνιος]], σφ. [[μόρος]], [[σφαγή]], [[φόνος]], Σοφ. Ἀντ. 1291· [[ὀλέθριος]], [[θανατηφόρος]], Ἱππ. π. Ἀγμ. 775· σφ. ξίφεα Μανέθων 1. 316. ΙΙ. παρ’ Ἡσυχ. «σφαγία· ἡ τῆς ἱερουργίας [[ἡμέρα]]». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[σφάγιος]], η, ον [[σφάζω]]<br />[[slaying]], slaughtering, σφ. [[μόρος]] [[slaughter]], Soph. | |mdlsjtxt=[[σφάγιος]], η, ον [[σφάζω]]<br />[[slaying]], slaughtering, σφ. [[μόρος]] [[slaughter]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:45, 2 October 2022
English (LSJ)
α, ον, A slaying, slaughtering, σ. μόρος slaughter, S.Ant.1291 (lyr.); fatal, deadly, Hp.Fract.35; σ. ξίφεα Man.1.316. II σφαγία· ἡ τῆς ἱερουργίας ἡμέρα, Hsch. III of the throat, σύριγγες Max.169.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui se fait par égorgement.
Étymologie: σφαγή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφάγιος -α -ον [σφαγή] bloederig. Soph. Ant. 1291. fataal. Hp. Fract. 35.
Russian (Dvoretsky)
σφάγιος: (ᾰ) смертоносный, убийственный: σ. μόρος Soph. насильственная смерть.
Greek Monolingual
-ία, -ον, Α σφαγή
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη σφαγή
2. φονικός
3. (κατ' επέκτ.) ολέθριος, θανατηφόρος («ἤ σφαγίοις ξίφεσιν δεδαϊγμένος ἤ πελέκεσσιν», Μαν.)
4. το θηλ. ως ουσ. ἡ σφαγία
(κατά τον Ησύχ.) «σφαγία
ἡ τῆς ιερουργίας ἡμέρα»
5. το ουδ. ως ουσ. βλ. σφάγιο
6. φρ. «σφάγιος μόρος» — σφαγή (Σοφ.).
Greek Monotonic
σφάγιος: -α, -ον (σφάζω), αυτός που σφαγιάζει, ο σφακτικός, δολοφονικός· σφάγιος μόρος, σφαγή, φόνος, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
σφάγιος: -α, -ον, ὁ σφακτικός, φόνιος, σφ. μόρος, σφαγή, φόνος, Σοφ. Ἀντ. 1291· ὀλέθριος, θανατηφόρος, Ἱππ. π. Ἀγμ. 775· σφ. ξίφεα Μανέθων 1. 316. ΙΙ. παρ’ Ἡσυχ. «σφαγία· ἡ τῆς ἱερουργίας ἡμέρα».
Middle Liddell
σφάγιος, η, ον σφάζω
slaying, slaughtering, σφ. μόρος slaughter, Soph.
