ἐπίρρησις: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25
m (pape replacement)
m (Text replacement - "VLL</i>" to "Vetera Lexica</i>")
Line 23: Line 23:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=ἡ, <i>das [[Dazugesagte]], der [[Zusatz]]</i>, und zwar ein tadelnder, Plut. <i>aud.poet</i>. 4; <i>VLL</i> [[ψόγος]], [[κατηγορία]]. Bei Luc. <i>[[Philops]]</i>. 31 <i>[[Zauber]]-, [[Bannspruch]]</i>.
|ptext=ἡ, <i>das [[Dazugesagte]], der [[Zusatz]]</i>, und zwar ein tadelnder, Plut. <i>aud.poet</i>. 4; <i>Vetera Lexica</i> [[ψόγος]], [[κατηγορία]]. Bei Luc. <i>[[Philops]]</i>. 31 <i>[[Zauber]]-, [[Bannspruch]]</i>.
}}
}}

Revision as of 19:56, 24 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπίρρησις Medium diacritics: ἐπίρρησις Low diacritics: επίρρησις Capitals: ΕΠΙΡΡΗΣΙΣ
Transliteration A: epírrēsis Transliteration B: epirrēsis Transliteration C: epirrisis Beta Code: e)pi/rrhsis

English (LSJ)

εως, ἡ, A rebuke, reproach, δειλοῦ -ρρησιν μελεδαίνων Archil.8, cf. Plu.2.19c (pl.), Hsch. II. invocation, θεῶν Phld.Piet. 74 (pl.); spell, charm, Luc.Philops.31, Jul.Afric.Oxy.412.46. III. comment, Phld.Rh.2.55 S.; opp. πρόρρησις, ib.1.31 S.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 incantation magique;
2 blâme, reproche.
Étymologie: ἐπί, Ϝρη- > ῥη ; cf. ἐρῶ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίρρησις: εως ἡ
1) упрек, порицание Plut.;
2) заклинание, заклятие, чары Luc.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίρρησις: -εως, ἡ, ἔλεγχος, ὀνειδισμός, ψόγος, Ἀρχίλ. 7, Πλούτ. 2. 19C, Ἡσύχ. ΙΙ. ῥῆσις ἄνευ σημασίας τινὸς ἀπαγγελλομένη ἐν ταῖς μαγικαῖς ἐπῳδαῖς, ἐγὼ δὲ προχειρισάμενος τὴν φρικωδεστάτην ἐπίρρησιν Λουκ. Φιλοψευδ. 31.

Greek Monolingual

ἐπίρρησις, ἡ (Α) ρήσις
1. έλεγχος, κατηγορία
2. επίκληση
3. χαιρετισμός επωδού, μάγου, γόητα
4. αυτό που λέγεται κατόπιν, το σχόλιο.

German (Pape)

ἡ, das Dazugesagte, der Zusatz, und zwar ein tadelnder, Plut. aud.poet. 4; Vetera Lexica ψόγος, κατηγορία. Bei Luc. Philops. 31 Zauber-, Bannspruch.