ἀτμήν
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
ένος, ὁ,
A slave, servant, Call.Aet.1.1.19, Epic.inArch.Pap. 7.4, Et.Gen., Sch.Nic.Al.172,426.
German (Pape)
[Seite 387] ένος, ὁ, Knecht, Diener, VLL. Im E. M. auch ἀδμενίς, welches auf eine Ableitung von δαμάω führt; vgl. Nic. Al. 172 unter ἀτμεύω, wo πνοιαῖς συνδάμναται ἐχθραῖς folgt.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτμήν: -ένος, ὁ δοῦλος, ὑπηρέτης, Ἐτυμολ. Μ. 164. 32· ὡσαύτως, ἄτμενος, ὁ, Εὐστ. 1750. 62, Ἡσύχ.· ἀλλὰ καὶ θηλ. τύπος ἀδμενίς, ίδιος, ἐν Ἐτυμ. Μ. 18. 32, - ὅπερ ἐτυμολογικῶς εἶναι ὀρθόν, ἂν ὡς τὸ δμώς παράγηται ἐκ τοῦ δαμάω.
French (Bailly abrégé)
ένος (ὁ) :
esclave, serviteur.
Étymologie: DELG pê emprunté à l’Asie mineure.
Spanish (DGE)
-ένος, ὁ
esclavo ὅτ' ἐλεύθερος ἀτμένα σαίνει Call.Fr.178.19, γυναικῶν ἀτμένες Ἰνδοί Dionysius 19ue.29, cf. A.D.Adu.148.25, Sch.Nic.Al.172, Sch.D.T.542.34.
• Etimología: Etim. desc. Quizá prést. de Asia Menor.
Greek Monotonic
ἀτμήν: -ένος, ὁ, δούλος, υπηρέτης, σε Ησίοδ.
Frisk Etymological English
-ένος
Grammatical information: m.
Meaning: servant, slave (Call.).
Other forms: ἄτμενος m. (Archil.)
Derivatives: ἀτμενίς fem. servant (EM), also ἀδμενίδες (EM), after δμώς?
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Unknown; perhaps Anatolian s. Fraenkel Gnomon 21, 39; Debrunner GGA 1910, 6f. The variation τ\/δ may also be typical of a substr. word. Fur. 179 (also 95) adduces λατμενεία δουλεία H. (other instances of λ-\/zero p. 392).
