ἁμαρτωλός

English (LSJ)

όν,

   A erroneous, ἁμαρτωλότερον Arist.EN1109a33; erring, ἐν πᾶσιν Plu. 2.25c.    2 of bad character, δοῦλοι Phld.Ir.p.73 W.: c. gen., sinning against, θεῶν Michel 547.31 (Telmessus):—ἁμαρτωλὴ γέρων, barbarism in Ar.Th.1111. Adv. -ῶς Eup.24D.    II Subst. ἁμαρτωλός, ὁ, sinner, LXX Ge.13.13, al., Ev.Luc.18.13, al.

German (Pape)

[Seite 117] sündhaft, sündig, LXX; N. T., ὁ, der Sünder.

Greek (Liddell-Scott)

ἁμαρτωλός: -όν, πλανώμενος, ἡμαρτημένος· ἁμαρτωλότερον, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 9, 4. 2) ἁμαρτωλός, ὁ σκληρυνθεὶς ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ, Πλούτ. 2. 25C: ― ἁμαρτωλὴ γέρων, βαρβαρισμὸς ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 1111. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. ἁμαρτωλός, ὁ, κοινὸν παρὰ τοῖς Ἑβδ., Κ. Δ. καὶ Ἐκκλ.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
1 qui fait fausse route, qui se trompe;
2 qui est en faute, coupable, pécheur.
Étymologie: ἁμαρτάνω.

Spanish (DGE)

-όν

• Grafía: graf. ἁμαρτουλός SB 2266.19 (VI a.C.), ἁμμαρτωλός MAMA 3.370 (Cólico)

• Prosodia: [ᾰ-]

• Morfología: [ἁμαρτωλὴ γέρων barbarismo, Ar.Th.1111]
I desatinado, equivocado, errado de cosas τῶν γὰρ ἄκρων τὸ μὲν ἐστιν ἁμαρτωλότερον τὸ δ' ἦττον pues de los dos extremos, el uno induce más a error, el otro, menos Arist.EN 1109^a34, de pers. ἐν πᾶσιν Plu.2.25c.
II de pers.
1 que comete faltas, que ofende, faltón, truhán γέρων Ar.Th.1111, δοῦλος Phld.Ir.p.73, cf. Hsch.
2 pecador ἄνθρωπος LXX Si.11.32, ἄνδρες LXX Si.15.7, ἀνήρ LXX Si.15.12, ἡ ἁμαρτία Ep.Rom.7.13, op. δίκαιος Eu.Matt.9.13, γυνή Eu.Luc.7.37, 39, cf. IG 2².3283.16 (I a.C.), MAMA 3.452 (Córico), ψυχαὶ Clem.Al.Strom.7.6.34, Origenes Io.28.15, τὸν πάντων ἁμαρτωλότερον de San Pablo, Chrys.M.62.522
•c. gen. pecador contra θεῶν TAM 1.31 (Telmeso, Licia III a.C.)
•subst. ὁ ἁ. el pecador LXX Ge.13.13, Ps.49.16, 67.3, 74.11, Si.3.27, Psalm.Salom.15.11, To.4.17, MAMA 3.370 (Córico), SB 2266.19 (IV a.C.), Herm.Sim.3.2, de los cristianos considerados pecadores o criminales por los paganos, Iust.Phil.1Apol.24.1, de Cristo considerado pecador por los judíos, Chrys.M.59.422.
III adv. -ῶς truhanescamente, descaradamente Eup.375A.

English (Strong)

from ἁμαρτάνω; sinful, i.e. a sinner: sinful, sinner.

English (Thayer)

(from the form ἁμάρτω, as φειδωλός from φείδομαι), devoted to sin, a (masculine or feminine) sinner. In the N. T. distinctions are so drawn that one is called ἁμαρτωλός who Isaiah ,
a. not free from sin. In this sense all men are sinners; as, Romans 5:(8),19; pre-eminently sinful, especially wicked; (α.). universally: ἁμαρτία itself is called ἁμαρτωλός, β.) specifically, of men stained with certain definite vices or crimes, e. g. the tax-gatherers: τελῶναι καί ἁμαρτωλοί, κατ' ἐξοχήν (Sept., as the equivalent of חֹטֵא and רָשָׁע , and in the O. T. Apocrypha; very seldom in Greek writings, as Aristotle, eth. Nic. 2,9, p. 1109,33; Plutarch, de audiend. poët. 7, p. 25c.)

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἁμαρτωλός, -όν)
1. αυτός που παραβαίνει τον ηθικό νόμο, τις θείες εντολές, που διαπράττει αμάρτημα ή αδίκημα
2. (το αρσ. και το θηλ. ως ουσ.) με την ίδια σημασία
νεοελλ.
1. αυτός που ρέπει προς την αμαρτία
2. το θηλ. ως ουσ. η αμαρτωλή
ανήθικη γυναίκα, πόρνη
αρχ.
αυτός που σφάλλει, που γελιέται.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. ἁμαρτωλή, υποχωρητικά].

Greek Monotonic

ἁμαρτωλός: -όν, αμαρτωλός, πλανώμενος· ως ουσ., αμαρτωλός, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἁμαρτωλός: (f ἁμαρτωλή вм. m - в речи скифа у Arph.)
1) ошибочный, неправильный Arst., Plut.;
2) преступный Arph.;
3) грешный, греховный NT.
II ὁ грешник NT.

Middle Liddell

sinful:— as Subst. a sinner, NTest.

Chinese

原文音譯：¡martwlÒj 哈馬而拖羅士
詞類次數：形容詞（47）
原文字根：不-印證（者） 相當於： （בְּלִיַּעַל‎） （רָשָׁע‎）
字義溯源：有罪的，充滿罪惡的，罪人，罪惡，不信的；源自（ἁμαρτάνω）*=未中目標，失誤）。四福音書記載許多主耶穌尋找並親近罪人的事，他有如罪人的朋友，以致引起當時的宗教人士（文士，法利賽人等）異常的不滿，於是主耶穌明白的告訴他們說，我來不是召義人，乃是召‘罪人’悔改（ 路5:32）。
同義字：1） （ἁμαρτωλός）有罪的 2） （ὀφειλέτης）欠債者，違犯者 3） （χρεοφειλέτης / χρεωφειλέτης）債務人
出現次數：總共（47）；太（5）；可（6）；路（18）；約（4）；羅（4）；加（2）；提前（2）；來（2）；雅（2）；彼前（1）；猶（1）
譯字彙編：
1） 罪人（29） 太9:10； 太9:11； 太9:13； 可2:15； 可2:16； 可2:16； 可2:17； 可14:41； 路5:30； 路5:32； 路6:32； 路6:33； 路6:34； 路6:34； 路15:1； 路15:2； 路15:7； 路15:10； 路18:13； 約9:31； 羅3:7； 羅5:8； 羅5:19； 加2:15； 加2:17； 提前1:15； 來7:26； 來12:3； 猶1:15；
2） 罪（4） 路5:8； 路13:2； 路19:7； 路24:7；
3） 一個罪人（3） 路7:39； 約9:24； 約9:25；
4） 罪人的（3） 太11:19； 太26:45； 路7:34；
5） 罪惡（2） 可8:38； 羅7:13；
6） 將一個罪人（1） 雅5:20；
7） 有罪的人們（1） 雅4:8；
8） 犯罪的人（1） 彼前4:18；
9） 一個罪（1） 約9:16；
10） 個罪人（1） 路7:37；
11） 犯罪的（1） 提前1:9