ὀμφακίτης

From LSJ
Revision as of 00:05, 13 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")

νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖινgodly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀμφᾰκίτης Medium diacritics: ὀμφακίτης Low diacritics: ομφακίτης Capitals: ΟΜΦΑΚΙΤΗΣ
Transliteration A: omphakítēs Transliteration B: omphakitēs Transliteration C: omfakitis Beta Code: o)mfaki/ths

English (LSJ)

[ῑ] (sc. οἶνος), ὁ,    A = ὀμφακίας, Dsc.5.6 ; epith. of Dionysus, Ael.VH3.41 ; λίθος, name of a green stone, prob. for ὀμφατίτης in Gal.12.207 :—fem. ὀμφᾰκ-ῖτις, ιδος, as Adj., unripe, ἐλαίη Hp.Mul.2.195 : as Subst., Aleppo gall, gall of Quercus infectoria, Dsc.1.107, Gal.8.114.

German (Pape)

[Seite 343] ὁ, = ὀμφάκινος, οἶνος, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

ὀμφᾰκίτης: (δηλ. οἶνος), ὁ = ὀμφακίας, Διοσκ. 5. 12· 33· - ὀμφακίτης κηκίς, εἶδος κηκῖδος μικρᾶς καὶ κονδυλώδους, Διοσκ. 1. 146.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
le dieu du raisin vert (Bacchus).
Étymologie: ὄμφαξ.

Greek Monolingual

ο (ΑΜ ὀμφακίτης, Α θηλ. ὀμφακῑτις, -ίτιδος)
αργιλοπυριτικό ορυκτό του σιδήρου και του μαγνησίου, που περιέχει ασβέστιο και νάτριο και ανήκει στην ομάδα τών πυροξένων
μσν.-αρχ.
οίνος που παρασκευαζόταν από άγουρα σταφύλια, ομφακίας
αρχ.
1. προσωνυμία του Διονύσου
2. το θηλ. ως επίθ. άγουρη («ὀμφακῑτις ἐλαίη», Ιπποκρ.)
3. το θηλ. ως ουσ. η κηκίδα του δένδρου δρυς
4. φρ. «ὀμφακίτης λίθος» — ονομασία ενός πράσινου λίθου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄμφαξ, -ακος «άγουρο σταφύλι» + κατάλ. -ίτης / -ῖτις (πρβλ. καπνίτης / -ῖτις, μηλίτης / -ῖτις)].