πολεμαρχέω
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
English (LSJ)
A to be polemarch, Ἀθηναίων Hdt.6.109, cf. Cratin.458 (= Com.Adesp.51), X.HG5.2.25; Boeot. πολεμαρχίω IG7.4127 (Acraeph.), etc.
German (Pape)
[Seite 653] den Krieg anfangen, anführen, bes. πολέμαρχος sein; Her. 6, 109; Xen. Hell. 5, 2, 25; Pol. 4, 18, 4; Plut. Pelop. 7.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμαρχέω: εἶμαι πολέμαρχος, Ἡρόδ. 6. 109, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 25· ― Δωρ. πολεμαρχίω, Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1573-4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être polémarque.
Étymologie: πολέμαρχος.
Greek Monotonic
πολεμαρχέω: είμαι πολέμαρχος, σε Ηρόδ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
πολεμαρχέω: исполнять обязанности полемарха, быть полемархом Her., Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολεμαρχέω [πολέμαρχος] Ion. inf. πολεμαρχέειν, polemarch zijn.
Middle Liddell
πολεμαρχέω,
to be Polemarch, Hdt., Xen. [from πολέμαρχος
