χοριοειδής
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
English (LSJ)
ές, A like the afterbirth, ὑμήν Arist.HA561b32, etc. II χοριοειδὴς χιτών = choroid coat of the eye, Ruf.Onom.153, Gal.UP10.2; χοριοειδὴς μῆνιγξ, of the brain, the pia mater, ib.8.9, Herophil. ap. Ruf.Onom. 149; so of the ventricles of the brain, ibid.; χοριοειδὴ πλέγματα (called συστρέμματα by Herophil.) in the brain, Gal.2.719.—sometimes wrongly written χοροειδής in codd., as in Arist.GA753b22, etc. Adv. χοριοειδῶς Steph. in Hp.2.373D.
Greek (Liddell-Scott)
χοριοειδής: -ές, ὅμοιος πρὸς χόριον, δηλ. πρὸς τὸν μετὰ τὸν τοκετὸν ἐξερχόμενον πλακοῦντα, πρὸς τὸ ὕστερον ἢ «ἀκόλουθον», ὑμὴν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 3, 13, Γαλην., κλπ.· χοριοειδὴς χιτών, ὁ τοῦ ὀφθαλμοῦ, ἐξώτερος τοῦ ἀμφιβληστροειδοῦς, Γαλην. τ. 4, σ. 530· χοριοειδὴς .. μῆνιγξ, ἡ περιβάλλουσα τὸν ἐγκέφαλον, ὁ αὐτ. ― Ἐν Ἀριστ. περὶ Ζ. Γεν. 3. 2, 22, Γαλην., κλπ., ἡμαρτημένως γράφεται χοροειδής.
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ
1. ο όμοιος με το χόριο
2. φρ. α) «χοριοειδής χιτώνας του οφθαλμού» και «χοριοειδὴς χιτὼν τοῦ ὀφθαλμοῦ»
ανατ. χιτώνας που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον σκληρό και στον αμφιβληστροειδή χιτώνα σε όλο το οπίσθιο ημιμόριο του οφθαλμού και αποτελεί τμήμα του αγγειώδους χιτώνα
β) «χοριοειδής [ή λεπτή] μήνιγγα» και «χοριοειδὴς μῆνιγξ»
ανατ. η μήνιγγα που φέρει τα αιμοφόρα αγγεία και περιβάλλει άμεσα τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, συμφυόμενη στερεά με την επιφάνειά τους
νεοελλ.
φρ. α) «χοριοειδές ιστίο»
ανατ. αναδίπλωση της χοριοειδούς μήνιγγας, η οποία, προωθώντας το επενδυματικό πέταλο τών κοιλιών του εγκεφάλου, σχηματίζει μαζί του το χοριοειδές πλέγμα καθεμιάς από αυτές
β) «χοριοειδές πλέγμα»
(ανατ.-φυσιολ.) αγγειοβριθής λαχνώδης προσεκβολή του χοριοειδούς ιστίου στις κοιλίες του εγκεφάλου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χόριον + -ειδής. Τη λ. δανείστηκαν και οι ξ. γλώσσες, πρβλ. αγγλ. chorioid / choroid].
Russian (Dvoretsky)
χοριοειδής: кожицеобразный, кожистый (ὑμήν Arst.).