πρυμνήτης
τὴν πρὶν ἐνεσφρήγισσεν Ἔρως θρασὺς εἰκόνα μορφῆς ἡμετέρης θερμῷ βένθεϊ σῆς κραδίης → the image of my beauty that bold Love earlier stamped in the hot depths of your heart
English (LSJ)
πρυμνήτου, ὁ, steersman ; metaph, χώρας τῆσδε π. ἄναξ 'the pilot' of the State, A. Eu. 16 ; ἄνδρα… π. χθονός ib. 765. as masc. Adj., = πρυμνήσιος (of or from a ship's stern, pertaining to the stern), π. κάλως E., Med. 770. of a fair wind, v.l. for ἀργέστης, ARh. 4.1628.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
de la poupe : πρυμνήτης κάλως EUR câble de la poupe, amarre ; fig. πρυμνήτης ἄναξ ESCHL ou ἀνήρ ESCHL le pilote (de l'État).
Étymologie: πρύμνα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρυμνήτης -ου [πρύμνη] stuurman (die op achtersteven staat); overdr..; χώρας τῆσδε πρυμνήτης ἄναξ de heerser die dit land bestuurt Aeschl. Eum. 16; adj. van de achtersteven, achtersteven-:. ἐκ τοῦδ’ ἀναψόμεσθα πρυμνήτην κάλων hij is de kade waaraan ik de kabel van mijn achtersteven zal bevestigen Eur. Med. 770.
Russian (Dvoretsky)
πρυμνήτης: ου adj. m кормовой (κάλως Eur.): π. ἄναξ или ἀνήρ Aesch. кормчий.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ
νεοελλ.
1. ναυτ. ναύτης του πολεμικού ναυτικού που έχει υπηρεσία στην πλευρά της πρύμνης
2. ως επίθ. (για άνεμο) αυτός που πνέει από το μέρος της πρύμνης, ο ούριος
αρχ.
1. κυβερνήτης ή πηδαλιούχος, του οποίου η θέση ήταν στην πρύμνη, ο οιακιστής
2. μτφ. ο ηγεμόνας χώρας
3. (για ούριο άνεμο) ο αργέστης
4. ως επίθ. πρυμνήσιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρύμνη + επίθημα -ητης (πρβλ. ἀλ-ήτης: ἄλη, ἀγορ-ητής: ἀγορᾱ, μαχ-ητής: μάχη, τ. που πρέπει να έχουν προέλθει μάλλον από ουσ. σε -η παρά από τα αντίστοιχα ρ. σε -ῶ / -άω)].
Greek Monotonic
πρυμνήτης: -ου, ὁ (πρύμνα),
I. πηδαλιούχος, κυβερνήτης· μεταφ., χώρας πρυμνήτης ἄναξ, ο κυβερνήτης της πολιτείας, σε Αισχύλ.
II. ως αρσ. επίθ. = πρυμνήσιος, πρ. κάλως, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
πρυμνήτης: -ου, ὁ, (πρύμνα) ὁ κυβερνήτης ἢ πηδαλιοῦχος, οὗ ἡ θέσις εἶναι ἐπὶ τῆς πρύμνης· - μεταφ., χώρας τῆσδε πρ. ἄναξ, ὁ πηδαλιοῦχος τῆς χώρας, κυβερνήτης, Αἰσχύλ. Εὐμ. 16· ἄνδρα... πρ. χθονὸς αὐτόθι 765· πρβλ. πρῳράτης. ΙΙ. ὡς ἀρσ. ἐπίθ. = πρυμνήσιος, πρ. κάλως Εὐρ. Μήδ. 770· - ἐπὶ οὐρίου ἀνέμου, ἀντὶ τοῦ ἀργέστης, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1628.
Middle Liddell
πρυμνήτης, ου, ὁ, πρύμνα
I. the steersman:—metaph., χώρας πρ. ἄναξ " the pilot" of the State, Aesch.
II. as masc. adj. = πρυμνήσιος, πρ. κάλως Eur.
