συγκαίω

From LSJ
Revision as of 12:00, 13 October 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "( " to "(")

ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβήν (Photius, Fragments on the Epistle to the Romans 483.26) → so that he doesn't give them even here a handle (= an opportunity for refutation)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συγκαίω Medium diacritics: συγκαίω Low diacritics: συγκαίω Capitals: ΣΥΓΚΑΙΩ
Transliteration A: synkaíō Transliteration B: synkaiō Transliteration C: sygkaio Beta Code: sugkai/w

English (LSJ)

Att. συγκάω [ᾱ],
A set on fire with or set on fire at once, burn up, Pl.Ti. 22c:—Pass., to be burnt up, be calcined, ib.49c, PCair.Zen.129.17 (iii B.C.), etc.; also of the effect of intense cold, D.L.2.118.
2 overheat, inflame, [ὁ οἶνος] σ. τὰς φλέβας Hp.Aër.9; ταῦτα σ. τὴν κοιλίην Id.VM10, cf. Gal.15.559:—Pass., τὸ συγκεκαυμένον = the product of inflammation Prodic.4; κοιλίη συνεκαύθη Hp.Epid.1.26.δ:—intr. in Act., κοιλίαι συγκαίειν ἀγαθαί liable to inflame, Id.Aër.7.

German (Pape)

[Seite 963] att. -κάω (s. καίω), mit od. zugleich in Brand setzen, anzünden; κοιλίαι συγκαίειν ἀγαθαί, zur Entzündung geneigt, Hippocr.; τὰ ἐπὶ γῆς ξυνέκαυσε, Plat. Tim.. 22 c. – Pass. mit in Brand geraten, brennen, συγκαυθέντα ἀέρα, 49 e.

French (Bailly abrégé)

f. συγκαύσω;
brûler ou enflammer entièrement.
Étymologie: σύν, καίω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

συγ-καίω en συγκάω, Att. ook ξυγκάω alg. helemaal verbranden. geneesk. act. met acc. (causat. ) verhitten. act. intrans. en pass. verhit raken.

Russian (Dvoretsky)

συγκαίω: атт. συγκάω (ᾱ) (fut. συγκαύσω)
1 вместе или сразу сжигать (τὰ ἐπι γῆς Plat.);
2 воспламенять: ὁ συγκαυθεὶς ἀήρ Plat. раскаленный воздух;
3 обмораживать (χειμῶνος συγκεκαυμένος Diog. L.).

Greek Monolingual

ΝΜΑ, μέσ. και συγκαίγομαι Ν, και αττ. τ. συγκάω Α καίω
καίω κάτι μαζί με κάτι άλλο
νεοελλ.
1. προκαλώ σύγκαμα
2. μέσ. συγκαίομαι
πάσχω από ερεθισμό του δέρματος που οφείλεται σε προστριβή με κάτι άλλο
αρχ.
1. καίω αμέσως
2. υπερθερμαίνω, φλογίζω
3. (αμτβ.) υπόκειμαι σε φλόγωση
4. παθ. μεταβάλλομαι σε σκόνη ή σε στάχτη, κατακαίομαι.

Greek Monotonic

συγκαίω: Αττ. -κάω [ᾱ], μέλ. -καύσω, ανάβω πυρκαγιά, πυρπολώ μαζί με κάποιον ή αμέσως, κατακαίω, Λατ. comburere, σε Πλάτ.

Greek (Liddell-Scott)

συγκαίω: Ἀττ. -κάω [ᾱ], μέλλ. -καύσω. Καίω ἢ θερμαίνω μετά τινος ἢ ἀμέσως. Λατ. comburere, Πλάτ. Τίμ. 22C· ὁ οἶνος σ. τὰς φλέβας Ἱππ. 286. 45. -Παθ., κατακαίομαι, εἰς τέφραν ἢ κόνιν μεταβάλλομαι, Πλάτ. Τίμ. 49C, Ἱππ. 976Ε, κτλ.· ὡσαύτως ἐπὶ τοῦ ἀποτελέσματος τοῦ ὑπερβολικοῦ ψύχους, Διογ. Λ. 2. 118. 2) ἀμεταβ., κοιλίαι ξυγκαίειν ἀγαθαί, ὑποκείμεναι εἰς φλόγωσιν, Ἱππ. π. Ἀέρ. 284, πρβλ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 12.

Middle Liddell

Attic -κάω fut. -καύσω
set on fire with or at once, burn up, Lat. comburere, Plat.