νεοχμός

English (LSJ)

όν,

   A = νέος, new, always of things (exc. S.Ant.156 (anap.)), μέλος ν. ἄρχε Alcm.1; νεοχμοῖς δὲ δὴ νόμοις Ζεὺς . . κρατύνει A.Pr.150 (lyr.); κακόν Id.Pers.693, E.Hipp.866 (lyr.); τί φροιμιάζῃ ν.; Id.IT1162, cf. Tr.260 (lyr.); μῦθοι ib.231 (anap.): rare in Com. (only in lyr.), ν. ἄθυρμα Cratin.145; τέρας Ar.Ra.1372, Th.701: also in Ion. (never in Att.) Prose, fresh, ν. ποιέειν τὸ φάρμακον Hp.Mul.2.133. Adv. -μῶς ib.1.16.    II drastic, ν. τι ποιέειν, i.e. mutiny, Hdt. 9.99, 104; οὐδενὶ ν. ἀρεσκόμενος D.C.38.3. [νεοχμ-, A.Pers.l.c., E.Tr. 231, Ba.216, etc.]

German (Pape)

[Seite 246] = νέος; νεοχμὸν τέρας, Ar. Th. 701, neu, unerwartet, τί δ' ἐστὶν οὕτω νεοχμὸν ἐξαίφνης, Soph. Phil. 741, vgl. Ant. 157; öfter bei Eur., νεοχμῶν μύθων ταμίας, Troad. 231, νεοχμὸν κακόν, Hipp. 866 Bacch. 216; νεοχμόν τι ποιέειν, von Neuerungen im Staate, Her. 9, 99. 104; Sp., wie Luc. – Bei D. Cass. 38, 3 auch ὁ νεοχμός, = νεόχμωσις.

Greek (Liddell-Scott)

νεοχμός: -όν, = νέος, ἀείποτε ἐπὶ πραγμάτων, μέλος ν. ἄρχε Ἀλκμὰν 1· νεοχμοῖς δὲ δὴ νόμος Ζεύς... κρατύνει Αἰσχύλ. Πρ. 150· κακὸν ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 693, Εὐρ. Ἱππ. 866· τὶ φροιμιάζει ν. ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 1162, πρβλ. Τρῳ. 260· μῦθοι αὐτόθι 231· σπάνιον παρὰ κωμ. καὶ μόνον ἐν λυρ. χωρίοις, ν. ἄθυρμα Κρατῖν. ἐν «Ὀδυσσεῦσιν» 16· τέρας Ἀριστοφ. Βάτρ. 1372, Θεσμ. 701. ΙΙ. ἐπὶ πολιτικῶν νεωτερισμῶν, νεοχμόν τι ποιέειν, Λατ. novas res tentare, Ἡρόδ. 9. 99, 104· οὐδενὶ νεοχμῷ ἀρεσκόμενος Δίων Κάσ. 38. 3· - ἐπίρρ. -ῶς, Ἱππ. 598. 12· «ποτέρως ἂν ἐθέλειεν διαλέγεσθαι ἀρχαίως καὶ ἀκριβῶς ἢ νεοχμῶς καὶ ἀμελῶς» Φρυνίχου Ἐπιστ. πρὸς Κορνηλιανόν, ἐν τῇ ἀρχῇ τῶν Ἐκλογῶν, ἔκδ. Lobeck. σ. 2. - Οὐδέποτε ἐν τῷ δοκίμῳ Ἀττικῷ λόγῳ. [νεŏχμ-, Αἰσχύλ. Πέρσ. ἔνθ’ ἀνωτ., Εὐρ. Τρῳ. 231, Βάκχ. 216, κτλ.].

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
nouveau, neuf.
Étymologie: νέος.

Greek Monolingual

νεοχμός, -όν (Α)
1. (συν. για πράγματα) αυτός που εμφανίστηκε για πρώτη φορά, ο καινούργιος, ο νεοφανής
2. (για φάρμακα) νωπός, φρέσκος
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ νεοχμόν
(σχετικά με πολιτικές καταστάσεις) νεωτερισμός, μεταρρύθμιση.
επίρρ...
νεοχμῶς (Α)
με νεοχμό τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται πιθ. για παράγωγο ή σύνθ. του νέος. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το β' συνθετικό -χμός της λ. εμφανίζει τη μηδενισμένη βαθμίδα τών χθών «γη», χαμαί (πρβλ. και τη γλώσσα που παραδίδει ο Ησύχ. «ὀρροχμόν
ἔσχατον, ἄκρον» < ὄρρός, αν ο τ. παραδίδεται σωστά)].