συλλυπέω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A hurt or mortify together, σ. τινὰς αὑτοῖς make them share their grief, Arist.EN1171b7. II Pass., with fut. -λυπηθήσομαι Hdt.6.39, also -λυπήσομαι Pl.R.462e:—share in grief, sympathize or condole, Hdt. l.c., Antipho 3.2.8; τῷ πάθεϊ Hdt.9.94: c. dat. pers., Thphr.Char.1.2; τίς σοι -ηθήσεται; LXX Is.51.19.
German (Pape)
[Seite 976] mit, zugleich betrüben, kränken. – Pass. sich mit betrüben, Mitleid empfinden, τινί, Her. 9, 94; Antipho 3 β 8; Plat. Rep. V, 462 e setzt gegenüber ἢ ξυνησθήσεται ἅπασα ἢ ξυλλυπήσεται, Sp., wie Pol. 7, 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
συλλῡπέω: λυπῶ ὁμοῦ μετά τινος, πικραίνω ὁμοίως, οἱ μὲν ἀνδρώδεις τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν τοὺς φίλους αὑτοῖς, λυπεῖν τοὺς φίλους σὺν ἑαυτοῖς, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 9. 11, 4. ΙΙ. Παθ., μετὰ μέλλ. -λυπηθήσομαι Ἡρόδ. 6. 39, ἀλλὰ μέσ. -λυπήσομαι Πλάτ. Πολ. 462Ε· ― αἰσθάνομαι λύπην ἢ ὀδύνην διά τινα, συμπαθῶ, συλλυποῦμαι, μετέχω τῆς λύπης τινός, τινι Ἡρόδ. 9. 94, πρβλ. 6. 39, Ἀντιφῶν 122. 4, κτλ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
affliger ensemble ou avec ; Pass. s’affliger avec, compatir, τινι.
Étymologie: σύν, λυπέω.
English (Strong)
from σύν and λυπέω; to afflict jointly, i.e. (passive) sorrow at (on account of) someone: be grieved.
English (Thayer)
1. to affect with grief together: Aristotle, eth. Nic. 9,11, 4, p. 1171b, 7.
2. Passive, present participle συλλυπούμενος (T WH συνλυπουμενος cf. σύν, II. at the end (Tdf. Proleg., p. 76)); to grieve with oneself(see σύν, II:4 (so Fritzsche, DeWette, others; but others regard the Σιν as 'sympathetic'; cf. Meyer, Weiss, Morison, on Mark as below)), be inwardly grieved (Herodotus, Plato, Polybius, Diodorus): of the pain of indignation, ἐπί τίνι, Mark 3:5.
