ὑπατικός
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
ή, όν,
A of or for a consul, consular, ἀρχή Str.17.3.25, D.S.20.91; δύναμις Plu.Cam.1, etc. II of consular rank, Lat.consularis, ἄνδρες Str.l.c., Plu.Sert. 27; ὁ ὑ. D.H.6.96, Luc.Salt.83; ὑπατικὸς ἐπὶ τῶν ναῶν consularis aedium sacrarum, IG14.1045; c. gen., ὑ. τῶν ἱερῶν ναῶν ib.993.
German (Pape)
[Seite 1184] 1) vom Consul, zum Consul gehörig; Plut. Cam. 1; Luc. u. A. – 2) der Consul gewesen ist, consularis, Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπᾰτικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἀρμόζων εἰς ὕπατον, ἀρχὴ Διόδ. 20. 91, πρβλ. Πλουτ. Κάμιλλ. 1, κλπ. ΙΙ. ὁ ἔχων θέσιν ἢ ἀξίωμα ὑπατικόν, Λατ. consularis, ἀνὴρ ὑπατικὸς Πλουτ. Σερτώρ. 27· ὁ ὑπατικὸς Διόν. Ἁλ. 6. 96. Λουκ., κλπ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 de consul, de consulat, consulaire;
2 de rang consulaire.
Étymologie: ὕπατος.
Greek Monolingual
-ή, -ό / ὑπατικός, -ή, -όν, ΝΜΑ ὕπατος (II)]
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ύπατο («ὑπατικὰς ἀρχαιρεσίας», Πλούτ.)
αρχ.
(για πρόσ.) αυτός που είχε διατελέσει ύπατος («τῶν ὑπατικῶν εἷς», Διον. Αλ.).
Greek Monotonic
ὑπᾰτικός: -ή, -όν, αυτός που έχει υπατικό αξίωμα, βαθμό, Λατ. consularis, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ὑπᾰτικός:
I 3 консульский (ἀρχή Diod.): αἱ ὑπατικαὶ ψηφοφορίαι Plut. (лат. comitia consularia) консульские выборы; ἀνὴρ ὑ. Plut. (лат. vir consularis) бывший консул.
II ὁ Luc. = ἀνὴρ ὑπατικός.
Middle Liddell
ὑπᾰτικός, ή, όν
of consular rank, Lat. consularis, Plut.
