ποτιδόρπιος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, Ep. form of προσδ- (which is not found), A of or serving for supper, ὄβριμον ἄχθος ὕλης... ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη that it might serve to dress his supper, Od.9.234, cf. 249; ὕδωρ A.R.1.1209; τὰ π., = τὰ προσσίτια, Hsch.
German (Pape)
[Seite 689] u. ποτιειλέω, dor. statt προσδόρπιος, προσειλέω.
Greek (Liddell-Scott)
ποτιδόρπιος: -ον, ἀρχαῖος Δωρ. τύπος ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. (ἀντὶ τοῦ κοινοῦ τύπου προσ- ὅστις εἶναι ἄχρηστος), ὁ ἀνήκων ἢ χρήσιμος εἰς τὸ δεῖπνον, ὄβριμον ἄχθος ὕλης..., ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ εἰς αὐτὸν πρὸς παρασκευὴν τοῦ δείπνου του, Ὀδ. Ι. 234, πρβλ. 249· ὕδωρ Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1209· ― «τὰ ποτιδόρπια· = τὰ προσσίτια» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dor.
propre à un repas.
Étymologie: dor. ποτί = πρός, δόρπιον.
English (Autenrieth)
for supper, Od. 9.234 and 249.
Greek Monolingual
-ον, Α
(επικ. τ.)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο δείπνο
2. ο χρήσιμος για την παρασκευή του δείπνου
3. (κατά τον Ησύχ.) «τὰ ποτιδόρπια, τὰ προσσίτια».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποτί, τ. ισοδύναμος του πρός + -δόρπιος (< δόρπον «δείπνο»), πρβλ. μετα-δόρπιος].
Greek Monotonic
ποτιδόρπιος: -ον, Δωρ. τύπος που χρησιμ. από τον Όμηρ. (ο συνήθης τύπος προσ-δόρπιος δεν χρησιμ.)· αυτός που ανήκει ή είναι χρήσιμος στο δείπνο, ὄβριμον ἄχθος ὕλης ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη, για να του χρησιμεύσει στην προετοιμασία του δείπνου του, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ποτῐδόρπιος: дор. = * προσδόρπιος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποτιδόρπιος -ον [ποτί, δόρπον] voor het avondmaal (dienend).
Middle Liddell
ποτι-δόρπιος, ον, [doric form used by Hom., the common form προσδόρπιος not in use]
of or serving for supper, ὄβριμον ἄχθος ὕλης ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη that it might serve to dress his supper, Od.
