διαπίνω
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
English (LSJ)
[ῑ], A drink one against another, Hdt.5.18,9.16, Pl.R.420e; = προπίνειν, Epig.8:—Med., δ. ἀνδράσι Hedyl. ap. Ath.11.486c. II drink at intervals, Anaxandr.57:—but Pass., to be swallowed at a draught, διαπινόμενοι Arist.Pr.872b27.
German (Pape)
[Seite 595] (s. πίνω), um die Wette trinken, Her. 5, 18. 9, 16; καὶ εὐωχεῖσθαι Plat. Rep. IV, 420 e; auch med., τινί, Hedyl. Ath. XI, 486 c. – Dazwischen trinken, Arist. probl. 3, 12.
Greek (Liddell-Scott)
διαπίνω: [ῑ], διαμιλλῶμαι πρός τινα ἐν τῷ πίνειν, Ἡρόδ. 5. 18., 9. 16, Πλάτ. Πολ. 420Ε· οὕτως ἐν τῷ μέσῳ, Ἡδύλ. παρ’ Ἀθήν. 486C. ΙΙ. πίνω κατὰ διαλείμματα, Ἀναξανδρ. ἐν Ἀδήλ. 7, Ἀριστ. Προβλ. 3. 12.
French (Bailly abrégé)
boire à qui mieux mieux.
Étymologie: διά, πίνω.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [-ῑ-]
1 seguir bebiendo después de la comida, reunirse para beber, beber en ronda, de donde tb. competir bebiendo ὡς δὲ ἀπὸ δείπνου ἐγίνοντο, διαπίνοντες εἶπαν ... τάδε Hdt.5.18, cf. 9.16, οἴνῳ δὲ χρωμένους ἐπὶ πλέον καὶ διαπίνοντας Plu.2.715d, πρὸς τὸ πῦρ διαπίνοντάς τε καὶ εὐωχουμένους Pl.R.420e, tb. en v. med. ἡ διαπινομένη Καλλίστιον ἀνδράσι Calistion, la que competía con los hombres en la bebida Hedyl.1466P.
•de ahí beber solamente, beber a palo seco en v. pas. διὰ τί ὁ γλυκὺς καὶ ὁ ἄκρατος ... μεταξὺ διαπινόμενοι ἐν τοῖς πότοις νήφειν ποιοῦσιν Arist.Pr.872b27.
2 brindar Epig.8.
3 tr. beber ἀμβροσίαν Anaxandr.58
•fig. en v. pas. ser absorbido o impregnado τὸ ῥεῦμα ... ποικίλλει τὰς πέτρας ἐν πολλαῖς διαπινόμενον ταῖς τροπαῖς Philostr.Im.1.12.
Greek Monolingual
διαπίνω (Α)
1. παραβγαίνω με κάποιον στο ποτό
2. πίνω κατά διαλείμματα ή λίγο λίγο, κουτσοπίνω
3. κάνω πρόποση.
Greek Monotonic
διαπίνω: [ῑ], μέλ. -πίομαι, αόρ. -έπιον· ανταγωνίζομαι, παραβγαίνω με κάποιον στο ποτό, προκαλώ σε «αγώνα ποτού», διαγωνίζομαι σε αγώνα «οινοποσίας», σε Ηρόδ., Πλάτ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-πίνω tegen elkaar op drinken.
Russian (Dvoretsky)
διαπίνω: (ῑ)
1) пить безудержу, бражничать Her., Plat.;
2) нить вперемежку (ὁ ἄκρατος καὶ ὁ κυκεὼν μεταξὺ διαπινόμενοι Arst.).
Middle Liddell
fut. -πίομαι aor. -έπιον
to drink one against another, challenge at drinking, Hdt., Plat.