διασαλεύω
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
A shake violently, Plb.1.48.2, Luc.VH2.5; of missiles, Plb.16.30.4; κλεῖθρα Corn.ND30. 2 confuse, τὰς ἁρμονίας, τοὺς ἤχους, D.H. Comp.22,23; cause excitement in, πόλιν Luc.Alex.31; διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα negligent, easy in gait, Id.Rh.Pr.11; δ. τὸ βλέμμα, of an ogler, Id.Merc.Cond.35. II intr., = σαλεύω 11.3, Arist. Phgn.809b32. 2 = σαλεύω11.2, ἐπ' ἀγκυρῶν App.BC5.89.
German (Pape)
[Seite 601] durch u. durch bewegen, erschüttern; vom Winde, Pol. 1, 48, 2, vgl. Luc. Anach. 20; – von Wurfgeschossen, 16, 30, 4; – in Unordnung bringen, τὴν πόλιν, Luc. Alex. 31; διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα, von unstätem Gange, rhet. praec. 11; τὸ βλέμμα, merc. cond. 33; – zerrütten, Dion. Hal.
Greek (Liddell-Scott)
διασᾰλεύω: σφοδρῶς διασείω ἐπὶ τοῦ ἀνέμου, Πολύβ. 1. 48, 2· ἐπὶ πολεμικῶν μηχανῶν, ὁ αὐτ. 16. 30, 4. 2) συγχέω, τὰς ἁρμονίας, τοὺς ἤχους Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. 22, 23· φέρω εἰς ἀναρχίαν ἢ καταστροφήν, Λουκ. Ἀλεξ. 31· διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα, τὸ βλέμμα, ἀσταθής…, ὁ αὐτ. Ρητ. Διδασκ. 11, Μισθ. Συν. 33. ΙΙ. ἀμεταβ. = σαλεύω ΙΙ. 3, Ἀριστ. Φυσιογν. 5. 9.
French (Bailly abrégé)
1 agiter de côté et d’autre : διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα LUC, τὸ βλέμμα LUC qui a la démarche chancelante, le regard incertain;
2 ébranler profondément ou fortement, bouleverser, ruiner, acc..
Étymologie: διά, σαλεύω.
Spanish (DGE)
I tr.
1 sacudir, agitar (ἄνεμος) τὰς στοάς Plb.1.48.2, αὖραι ... τὴν ὕλην Luc.VH 2.5, τὰς ἐπιγονατίδας Sor.78.23, cf. Plb.16.30.4, Corn.ND 30, Hsch.s.u. διέσεισε, en v. pas. σκάφος Erot.Fr.Pap.Nin.C.27.
2 fig. conmocionar, conmover τὴν πόλιν Luc.Alex.31, τοῦ κόσμου τὴν ἀφθορίαν Them.in Ph.82.23
•perturbar αἱ ... συγκοπαὶ τῶν ἤχων ... τὰς ἁρμονίας D.H.Comp.22.38, cf. 23.13, τοὺς δὲ ἐμοὺς οὐδὲν διασαλεύσει χρησμούς Chrys.M.58.687.
II intr.
1 agitarse, moverse de un lado a otro ἐν τοῖς ὤμοις Arist.Phgn.809b32
•ἐπ' ἀγκυρῶν διασαλεύειν aguantar al ancla en alta mar para capear el temporal, App.BC 5.89, tb. en v. med.-pas. ἄνδρα ... διασεσαλευμένον τὸ βλέμμα un hombre con un continuo movimiento de ojos Luc.Merc.Cond.33, διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα contoneándose al andar Luc.Rh.Pr.11
•abs. agitarse licenciosamente, LXX Hb.2.16.
2 fig. agitarse, vacilar mentalmente ante la adversidad, Basil.M.31.689B.
Greek Monolingual
(AM διασαλεύω)
1. τραντάζω
2. προκαλώ αναταραχή, διαταράσσω («η τάξη έχει διασαλευθεί»)
αρχ.
φρ.
1. «διασαλεύω τοὺς ἤχους» — συγχέω
2. «διασεσαλευμένος το βάδισμα» — περπατάει με αφύσικα κουνήματα.
Greek Monotonic
διᾰσᾰλεύω: μέλ. -σω, ταρακουνώ βίαια, οδηγώ σε αναρχία, σε Λουκ.· διασεσαλευμένος, ασταθής, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
διασᾰλεύω:
1) потрясать, колебать, расшатывать (τὰς στοάς Polyb.): διασεσαλευμένος τὸ βάδισμα Luc. (с) шатающейся походкой; διασεσαλευμένος τὸ βλέμμα Luc. с блуждающим взором;
2) волновать, приводить в смятение (τὴν πόλιν Luc.);
3) сотрясаться, вздрагивать (ἐν τοῖς ὤμοις Arst.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-σαλεύω hevig (doen) schudden; perf. pass. met acc. resp.:; διασεσαλευμένον τὸ βάδισμα die wankelend loopt Luc. 41.11; διασεσαλευμένον τὸ βλέμμα met een onvaste blik Luc. 36.33; overdr. in opschudding brengen:. τῆν πόλιν de stad Luc. 42.31.
Middle Liddell
fut. σω
to shake violently: to reduce to anarchy, Luc.; διασεσαλευμένος unsteady, Luc.