τετρακόσιοι

From LSJ
Revision as of 06:04, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (4b)

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τετρᾰκόσιοι Medium diacritics: τετρακόσιοι Low diacritics: τετρακόσιοι Capitals: ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΟΙ
Transliteration A: tetrakósioi Transliteration B: tetrakosioi Transliteration C: tetrakosioi Beta Code: tetrako/sioi

English (LSJ)

αι, α, Dor. τετρα-κάτιοι [κᾰ] Tab.Heracl.1.52, etc.; poet. (once) tetrhkoϟsioi AP11.67 (Myrin.):—

   A four hundred, Hdt.1.178, etc.: in sg., τ. ἀσπίς X.An.1.7.10.    II οἱ τ., at Athens,    1 the oligarchy established in 411 B.C., Th.8.69, Lys.30.7, Decr. ap. And. 1.78, etc.    2 a more ancient Council, Ael.VH5.13.

German (Pape)

[Seite 1098] vierhundert, Her. 1, 178 u. Folgde.

Greek (Liddell-Scott)

τετρᾰκόσιοι: -αι, -α, ὡς καὶ νῦν, Ἡρόδ. 1. 178, κλπ.· ἐν τῷ ἑνικῷ, τ. ἀσπὶς Ξεν. Ἀν. 1. 7, 10. ΙΙ. οἱ τετρακόσιοι, ἐν Ἀθήναις: 1) ἡ ὀλιγαρχία ἡ κατασταθεῖσα τῷ 411 π.Χ., Θουκ. 8. 67, Λυσί. 183. 39, Ψήφισμ. παρ’ Ἀνδοκ. 10. 41, κλπ. 2) ἀρχαιοτέρα βουλή, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 5. 13.

French (Bailly abrégé)

αι, α;
quatre cents ; au sg. ἀσπὶς τετρακοσία XÉN quatre cents boucliers, càd quatre cents hoplites ; particul. οἱ τετρακόσιοι les Quatre-cents :
1 oligarchie établie à Athènes en 411 av. J.-C;
2 ancien conseil, à Athènes.
Étymologie: τέσσαρες, -κόσιοι.

English (Strong)

or neuter tetrakosia plural from τέσσαρες and ἑκατόν; four hundred: four hundred.

English (Thayer)

τετρακόσιαι τετρακόσια (from τετράκις, and the term. τετρακοσιος indicating one hundred; (cf. G. Meyer, Gr. Gram. § 16f.)), four hundred: Herodotus, Thucydides, Xenophon, others.))

Greek Monolingual

-ες, -α / τετρακόσιοι, -αι, -α, ΝΜΑ, και τετρακόσοι, -ες, α, Ν, και μτγν. τ. τεσσαρακόσιοι και δωρ. τ. τετρακάτιοι και ποιητ. τ. τετρηκόσιοι, -αι, -α, Α
(απόλ. αριθμτ.)
1. τέσσερεις εκατοντάδες (400)
2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι τετρακόσιοι
(στην αρχαία Αθήνα) α) πολιτικό σώμα της αρχαίας Αθήνας που καθιέρωσε ο Σόλων, είχε 400 μέλη και κύρια αποστολή τη νομοθετική εξουσία
β) τα άτομα που αποτέλεσαν την ολιγαρχία που εγκαθιδρύθηκε το 411 π.Χ.
νεοελλ.
φρ. «τά 'χει τετρακόσα» — έχει γερό μυαλό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + -κόσιοι < -κάτιοι (πρβλ. ἑκατόν), όπου το -ο- είναι αναλογικά προς τα -κοντα, -κοστός (πρβλ. τριά-κοντα, τρια-κοστός), ενώ το -σ- προήλθε από ουράνωση και μετέπειτα συριστικοποίηση του -τ- προ του -ι- (πρβλ. φύσις < φύτις)].

Greek Monotonic

τετρᾰκόσιοι: -αι, -α (τέσσαρες
I. όπως και σήμερα, σε Ηρόδ. κ.λπ.· στον ενικ., τετρακοσία ἀσπίς, σε Ξεν.
II. οἱ τετρακόσιοι, στην Αθήνα, η ολιγαρχία που επιβλήθηκε το 411 π.Χ., σε Θουκ.

Russian (Dvoretsky)

τετρᾰκόσιοι: четыреста: οἱ τ. Thuc., Lys. четыреста олигархов (захватавших власть в Афинах в 411 г. до н. э.).