κουρεῖον
τὰ δὲ πεπερασμένα πεπερασμενάκις ἀνάγκη πεπεράνθαι πάντα → and the product of a finite number of things taken in a finite number of ways must always be finite
English (LSJ)
τό, (κουρά)
A barber's shop, the lounging-place where news and scandal were picked up, καί τοι λόγος γ' ἦν… πολὺς ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων Ar.Pl.338, cf. Av.1441; πόλλ' ἔμαθον ἐν τοῖσι κ. ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν Eup.180, cf. Lys.24.20, D.25.52, AP6.307 (Phan.), Sammelb.6762.2 (iii B. C.); εἰς κουρεῖον = 'to my barber's bill', Lys.32.20 (v.l.); ἐν κουρείοις ἢ μυροπωλίοις Phld.Ir. p.47 W.
II κούρειον, proparox. (Hdn.Gr.1.372), victim offered for boys and feasted on by the φράτερες at the feast κουρεῶτις, S.Fr. 126, Is.6.22 (κούριον codd.), IG22.1237.28, Inscr.Prien.362.13 (iv B. C.).
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
boutique de barbier.
Étymologie: κουρεύς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κουρεῖον -ου, τό [κουρεύς] kapperszaak (vaak als ontmoetingsplaats).
German (Pape)
τό, Barbierstube, wo man sich Haupthaar, Barthaar und Nägel verschneiden ließ; Lys. 23.3; Dem. 25.52 stellt sie mit μυροπωλεῖα ἢ τὰ ἄλλα ἐργαστήρια zusammen. Es versammelten sich daselbst die müßigen Schwätzer, um zu schwatzen, ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων Ar. Plut. 338; Plat. com. bei Schol. Ar. Av. 300.
Russian (Dvoretsky)
κουρεῖον: τό цирюльня Lys., Dem., Plut.: λόγος ἦν ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων Arph. шли толки среди посетителей цирюлен (цирюльни служили местами сборищ праздных горожан).
Greek Monotonic
κουρεῖον: τό (κουρεύς), κουρείο, κατάστημα κουρέα, μπαρμπέρικο, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κουρεῖον: τό, (κουρὰ) ἐργαστήριον κουρέως, ἔνθα συνηντῶντο οἱ φλύαροι καὶ ἐμάνθανον καὶ διέδιδον πᾶν ὅ,τι σκανδαλῶδες νέον, καὶ τοι λόγος γ’ ἦν... πολὺς ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων Ἀριστοφ. Πλ. 338, πρβλ. Ὄρν. 1441· πόλλ’ ἔμαθον ἐν τοῖσι κουρείοις ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν Εὔπολ. ἐν «Μαρικᾷ» 3, πρβλ. Λυσίαν 170. 8· εἰς κ., εἰς λογαριασμὸν τοῦ κουρέως μου, ὁ αὐτ. ἐν 905. 6. ΙΙ. κούρειον, προπαροξ., τὸ πρόβατον ἢ ὁ ἀμνὸς ὃν ἔθυον καὶ ἐν συμποσίῳ ἤσθιον οἱ φράτερες κατὰ τὴν ἑορτὴν ἥτις ἐκαλεῖτο κουρεῶτις, ἴδε Σοφ. Ἀποσπ. 132, Ἰσαῖ. 58. 30 (ἔνθα ἡμαρτημένως φέρεται κούριον)· πρβλ. μεῖον ΙΙ.
