ποτιπίπτω
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
= προσπίπτω, A.Th.94 (lyr.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποτιπίπτω Dor. voor προσπίπτω.
Russian (Dvoretsky)
ποτῐπίπτω: дор. Aesch. = προσπίπτω.
Greek Monolingual
Α
(δωρ. τ.) προσπίπτω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποτί, τ. ισοδύναμος του πρός + πίπτω.
Greek Monotonic
ποτιπίπτω: Δωρ. αντί προσ-πίπτω, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
ποτιπίπτω: Δωρ. ἀντὶ προσπ-, Αἰσχύλ. Θήβ. 95.
Middle Liddell
[doric for προσπίπτω, Aesch.]