διαμερισμός
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
English (LSJ)
ὁ,
A division, Pl.Lg.771d, POxy.12vi 17, D.S.11.47, LXXEz.48.29 (pl.), J.AJ10.11.7. II dissension, Ev.Luc.12.51.
German (Pape)
[Seite 589] ὁ, 1) Vertheilung, D. Sic. 11, 47 u. Sp. – 2) Trennung, Uneinigkeit, Ggstz εἰρήνη, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
διαμερισμός: ὁ, διαίρεσις, Διόδ. 11. 47, Ἑβδ., Ἰώσηπ. Ι. Α. 10. 11, 7. ΙΙ. διαίρεσις, διαφωνία, ἀσυμφωνία, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιβ΄, 51.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 partage, distribution;
2 division.
Étymologie: διαμερίζω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
I 1división, reparto c. gen. obj. τῶν φόρων D.S.11.47, εἰς αὐτοὺς (τοὺς διαδόχους) τῆς βασιλείας I.AI 10.274, sin gen. Μοίρας καλεῖσθαι ἀπὸ τοῦ κατ' αὐτὰς διαμερισμοῦ Κλωθὼ καὶ Λάχεσιν καὶ Ἄτροπον que las Moiras son así llamadas por su división en Cloto, Láquesis y Atropo, Placit.1.28.3
•partición de bienes, Poll.8.136.
2 división territorial c. gen. partit. ὁ τῆς πόλεως δ. la distribución urbana Pl.Lg.771d, αὕτη ἡ γῆ ... ταῖς φυλαῖς Ισραηλ, καὶ οὗτοι οἱ διαμερισμοὶ αὐτῶν ésta es la tierra para las tribus de Israel y éstas sus partes LXX Ez.48.29
•lugar, puesto en la πρόοδος de los seres, Iambl.Myst.2.1.
II fig. disensión παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ ... διαμερισμόν he venido a la tierra a traer la disensión, Eu.Luc.12.51.
English (Strong)
from διαμερίζω; disunion (of opinion and conduct): division.
English (Thayer)
διαμερισμου, ὁ (διαμερίζω), division;
1. a parting, distribution: Plato, legg. 6, p. 771d.; Diodorus 11,47; Josephus, Antiquities 10,11, 7; the Sept. disunion, dissension: opposite εἰρήνη, διαμερίζω, 1.
Greek Monolingual
ο (AM διαμερισμός) διαμερίζω
κατανομή, διανομή, διαμοιρασμός
αρχ.
ασυμφωνία, έχθρα.
Greek Monotonic
διαμερισμός: ὁ, διαχωρισμός, διαίρεση, διαφωνία, ασυμφωνία, διχόνοια, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
διαμερισμός: ὁ1) раздел, распределение (δικαίως τόν διαμερισμὸν ποιεῖν Diod.);
2) раскол (οὐκ εἰρήνη, ἀλλὰ δ. NT).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διαμερισμός -οῦ, ὁ [διαμερίζω] verdeling:; ὁ τῆς πόλεως διαμερισμός de verdeling van de stad Plat. Lg. 771d; overdr. verdeeldheid:. παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ... διαμερισμόν ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen op aarde NT Luc. 12.51.
