πεφοβημένως
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
Adv., (φοβέομαι) timorously, X.HG7.5.25.
German (Pape)
[Seite 607] (φοβέομαι), erschrocken, furchtsam, Xen. Hell. 7, 5, 25.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec effroi.
Étymologie: πεφοβημένος, part. pf. Pass. de φοβέω.
Greek (Liddell-Scott)
πεφοβημένως: Ἐπίρρ. τοῦ φοβέομαι, μετὰ φόβου, Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 25.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. με φόβο, φοβισμένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παρακμ. πεφοβημένος του φοβοῦμαι].
Russian (Dvoretsky)
πεφοβημένως: со страхом, в страхе Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεφοβημένως, adv. van ptc. perf. med.-pass. van φοβέω, angstig.
Middle Liddell
[adverb from perf. pass. part. of φοβέω
timorously, Xen.
