ἀπόρρησις
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἀπερῶ) A forbidding, prohibition, Pl.Sph.258c; interdiction of judgement, παρὰ τὴν ἀπόρρησιν D.33.31; δίκη τῆς ἀ. Is.2.29. II (ἀπείρηκα) giving up, Pl.R.357a; ἀπόρρησις μαρτυρίας refusal to give testimony, Plu.Mar.5; renunciation of a truce, Plb.14.2.14. III disowning of a son, = ἀποκήρυξις, Suid. IV giving in, flagging, ἀπόρρησιν ποιήσασθαι Aristid.1.374J.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 prohibición μακροτέρως τῆς ἀπορρήσεως Pl.Sph.258c, ἀπορρήσεως προσενεχθείσης IGLS 4028.28 (Betoceca II a.C.), cf. Plu.2.278f, D.C.56.25.7
•interdicto de un tribunal παρὰ τὴν ἀπόρρησιν D.33.31, δίκη τῆς ἀπορρήσεως Is.2.29.
2 negativa, renuncia Pl.R.357a, cf. PCair.Zen.367.31 (III a.C.), PRyl.228.13 (I d.C.), ἀπόρρησιν τοῦ γάμου καὶ φιλίας D.S.31.28, cf. Plb.14.2.14
•en juegos o competiciones κἂν ... ποιήσωνται τὴν ἀπόρρησιν Aristid.Or.5.45, ἀ. τῆς μαρτυρίας negativa a prestar testimonio Plu.Mar.5
•dimisión ἀπόρρηοιν διδ[όναι] ἐπὶ τὸν ἐνι[αυτ] όν SB 7835.17 (I a.C.), ἀξιῶ δεξάμενος τὴν ἀπόρρησιν PMich.575.8 (II d.C.).
3 desheredamiento Sud.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 interdiction, défense;
2 récusation.
Étymologie: ἀπορρηθῆναι, v. ἀπερῶ, ἀπεῖπον.
German (Pape)
ἡ, das Absagen,
a das Verbieten, Plat. Soph. 258c, Dem. 33.31.
b Weigerung, Plat. Rep. II.357a; vgl. B.A. 27, wo es in dieser Stelle für ῥῆσις erkl. wird.
c παιδός, = ἀποκήρυξις, das Lossagen von einem Kinde, Enterbung, ἀπορρήσεως δίκην λαγχάνειν τινί Isae. 2.29; γάμου, Scheidung; Aufkündigung des Waffenstillstandes, Poll. 14.2.14.
d das Versagen der Kräfte, Ermattung ?
Russian (Dvoretsky)
ἀπόρρησις: εως ἡ
1 запрет, запрещение Plat., Dem.;
2 отказ, отречение Plat., Polyb., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόρρησις: -εως, ἡ, (ἀπερῶ), ἀπαγόρευσις, Πλάτ. Σοφ. 258A· παρὰ τὴν ἀπ. Δημ. 902. 25. ΙΙ. ἡ ἐγκατάλειψις ζητήματος, ἄρνησις, Πλάτ. Πολ. 357A, πρβλ. Φαίδωνα 99D. ΙΙΙ. ἀποκήρυξις υἱοῦ, ἀποκλήρωσις, Ἰσαῖος περὶ Μενεκλ. κλήρ. 36: -ἀποκήρυξις, διάλυσις ἀνακωχῆς, Πολύβ. 14. 2, 14. IV. ὑποχώρησις, κατάπτωσις, ἀποτυχία, Ἀριστείδ. 1. 374.
Greek Monolingual
ἀπόρρησις, η (Α) ρήσις
1. απαγόρευση
2. άρνηση, αποποίηση, εγκατάλειψη ζητήματος
3. λύση ανακωχής
4. αποκήρυξη, αποκλήρωση
5. υποχώρηση.
Greek Monotonic
ἀπόρρησις: -εως, ἡ (ἀπερῶ)·
I. απαγόρευση, αποτροπή, σε Πλάτ.
II. εγκατάλειψη ενός ζητήματος, άρνηση, απόρριψη, στον ίδ.
Middle Liddell
ἀπερῶ
I. a forbidding, prohibition, Plat.
II. a giving up a point, refusal, Plat.
