ἄντρον
Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσος → Medicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last
English (LSJ)
τό, poet. word, A cave, Hom. only in Od., as 9.216,al., cf. Hes.Th.483, Pi.P.1.17, etc.; of a lion, A.Eu.193; of a serpent, E. Ph.232. II inner chamber, closet, LXX 3 Ki.16.18.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Morfología: [dat. ἄντροι Corinn.1.1.14]
1 cueva, antro, caverna del Cíclope Od.9.216, de Zeus en Creta, Hes.Th.483, Pi.O.5.18, Pl.Lg.625b, de Tifón en Cilicia, Pi.P.1.17, Nonn.D.2.23, de Quirón, Pi.Fr.3.63, I.8.41, de las ninfas Náyades Od.13.103, 347, cf. Porph.Antr.1, de las Oceánides, A.Pr.134, 301, de la Paz, Ar.Pax 223, de Filoctetes, S.Ph.27, de Equidna, Hdt.4.9, de Marsias, X.An.1.2.8, de los hombres primitivos h.Hom.20.4
•sin atribución específica Od.24.6, Emp.B 94.2, B 120, A.Eu.193, E.Ph.232, Hel.573, Hp.Ep.12
•fig. del interior de la esfera, Porph.Antr.8, Corp.Herm.8.3.
2 trad. del hebr. ’armon, habitación interior ἄ. τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως LXX 3Re.16.18.
• Etimología: Hay correspondencia en arm. ayr ‘caverna’ (lat. antrum es préstamo del gr.). La raíz es quizá la de ἄνεμος.
German (Pape)
[Seite 265] τό, die Höhle, Grotte. Bei Auctoren aller Zeiten, von Hom. an, vgl. Od. 9, 216 ff 13, 103 ff 20, 21. 24, 6. Die Abltg von ἀνάτορος, ἀνατετρημένος ist sehr zw.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
grotte, antre, caverne.
Étymologie: DELG orig. peu claire.
Russian (Dvoretsky)
ἄντρον: τό пещера Hom., Hes., Pind., Trag., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἄντρον: τό, Λατ. antrum, ποιητ. λέξις, σπήλαιον, κοιν. «σπηλῃὰ» Ὀδ. (οὐχὶ ἐν Ἰλ.) πρὸ πάντων ὡς οἰκητήριον τῶν νυμφῶν καὶ τῶν ὀρείων θεῶν, ὡς τὸ σπέος Ι. 216, 218, κτλ.· ὡσαύτως ἐν Ἡσ. Θ. 483, Πινδ., Τραγ., κλ.· ἐπὶ λέοντος, λέοντος ἄντρον αἱματορρόφου Αἰσχύλ. Εὐμ. 193· ἐπὶ δράκοντος, ζάθεά τ’ ἄντρα δράκοντος Εὐρ. Φοίν. 232.
English (Autenrieth)
English (Slater)
ἄντρον cave Ζεῦ τιμῶν τ' Ἀλφεὸν εὐρὺ ῥέοντα Ἰδαῖόν τε σεμνὸν ἄντρον (v. Ἰδαῖος) (O. 5.18) Τυφὼς . τόν ποτε Κιλίκιον θρέψεν πολυώνυμον ἄντρον (P. 1.17) εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναἰ ἔτι Χίρων (P. 3.63) “σεμνὸν ἄντρον, Φιλλυρίδα, προλιπὼν” (P. 9.30) “ἰόντων δ' ἐς ἄφθιτον ἄντρον εὐθὺς Χίρωνος αὐτίκ ἀγγελίαι” (I. 8.41) ἀντρόθε: “ἀντρόθε γὰρ νέομαι” (v.l. ἄντροθε) Jason speaks (P. 4.102)
Greek Monotonic
ἄντρον: τό, Λατ. antrum, σπηλιά, άντρο, σπήλαιο, σε Ομήρ. Οδ., Τραγ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: cave (Od.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: ἄντρον cannot be connected with Arm. ayr grotto. The last attempt, from De Lamberterie, must be rejected. He starts from a form *anter, which is improbable (substr. words in -ηρ are also extremely rare), but the supposed development in Armenian is quite improbable; s. Clackson 1994, 98. - Connection with ἄνεμος (Schwyzer 532) is impossible. Lat. antrum is a loan. So we can best return to Chantr. Form. 331 and assume the word may be a substr.word.
Middle Liddell
Lat. antrum, a cave, grot, cavern, Od., Trag.
Frisk Etymology German
ἄντρον: {ántron}
Grammar: n.
Meaning: Höhle, Grotte (Od., poet.).
Derivative: Ableitungen: ἀντρώδης höhlenreich (X., Arist. usw.), ἀντραῖος in Höhlen hausend (E.), ἀντριάδες f. pl. Grottennymphen (AP, Phryn.), vgl. κρηνιάδες, ὀρεστιάδες; ἀντρηΐς f. in Höhlen hausend (Antip. Sid.), zur Bildung Chantraine Formation 345f., Schwyzer 464: 3.
Etymology: ἄντρον, woraus als LW lat. antrum, ist wahrscheinlich mit arm. ayr Höhle identisch, Pisani KZ 68, 161f. Die umstrittene Herleitung aus idg. an- atmen (s. ἄνεμος) wird aufs neue von Schwyzer verteidigt (Mél. Bq 2, 234 A. 1, KZ 68, 222, Gramm. 532: 3: = "wo es dunstet").
Page 1,115
