αὖλις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ιδος, ἡ, tent or place for passing the night in, αὖλιν ἔθεντο Il. 9.232; αὖλιν ἐσιέμεναι to go to roost, of birds, Od.22.470, cf. h.Merc. 71, E.Cyc.363, Call.Dian.87, Theoc.25.18, Arat.1027; αἰγινόμων AP6.221 (Leon.).
Spanish (DGE)
-ιος, ἡ
1 lugar para pasar la noche, tienda, vivac αὖλιν ἔθεντο Il.9.232, Ὅμηρος τὴν αὖλιν ἐπὶ τῷ πλοίῳ ἐποιήσατο Ps.Hdt.Vit.Hom.18.
2 nido de aves κίχλαι ... ἠὲ πέλειαι ... αὖλιν εἰσιέμεναι Od.22.470, cf. Arat.1027.
3 establo de ganado θεῶν ... βόες ... αὖλιν ἔχεσκον h.Merc.71, cf. Theoc.16.92, 25.18, κενεαὶ αὔλιες ... τετραπόδων Call.Cer.105
•c. esp. ref. a los pastores refugio εἰς αὖλιν ἀποκλίνουσι νομῆς ... τε καὶ ... μῆλα h.Ven.168, αὖ. αἰγινόμων AP 6.221 (Leon.).
4 antro, gruta del Cíclope, E.Cyc.363, ἵκεο δ' αὖλιν Ἀρκαδικὴν ἔπι Πανός Call.Dian.87.
• Etimología: v. αὐλή.
German (Pape)
[Seite 393] ιδος, ἡ, Aufenthaltsort, Stall, Lager, bes. zum Übernachten, H. h. Merc. 71; Theocr. 25, 18; αὖλιν θέσθαι, das Nachtlager aufschlagen, Il. 9, 232; von Vögeln, αὖλιν ἐσιέμεναι, sich ins Nest zur Ruhe begeben, Od. 22, 470; Eur. Cycl. 365; αἰγινόμων Leon. Al. 12 (VI, 221) u. a. Sp. D.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ἡ) :
lieu où l'on passe la nuit :
1 tente, camp;
2 nid d'oiseaux;
3 étable;
4 antre, grotte.
Étymologie: αὐλή.
Russian (Dvoretsky)
αὖλις: ιδος ἡ место привала или ночлега, стоянка Hom., HH, Eur., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
αὖλις: -ιδος, ἡ, κατασκήνωσις, ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τεὶχεος αὖλιν ἔθεντο «τὸν αὐλισμὸν ἐποιήσαντο, ἐστρατοπέδευσαν» (Σχόλ.) Ἰλ. Ι. 232· αὖλιν ἐσιέμεναι, ζητοῦσαι τὴν κοίτην αὐτῶν, ἐπὶ περιστερῶν ἢ κιχλῶν, Ὀδ. Χ. 470· ἐπίσης ἐν τῷ Ὁμηρ. Ὕμνῳ εἰς Ἑρμ. 71, Εὐρ. Κύκλ. 362.
English (Autenrieth)
ιδος: place of rest; ‘encampment,’ Il. 9.232; ‘roosting-place,’ Od. 22.470.
Greek Monolingual
αὖλις, η (Α)
1. κατασκήνωση για διανυκτέρευση
2. φωλιά των πουλιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. αυλή].
Greek Monotonic
αὖλις: -ιδος, ἡ (αὐλή), μέρος όπου περνά κανείς τη νύχτα, σκηνή, κατασκήνωση, κατάλυμα, σε Όμηρ., Ευρ.
Frisk Etymological English
See also: αὐλή
Middle Liddell
αὐλή
a place for passing the night in, a tent, roosting-place, Hom., Eur.
Frisk Etymology German
αὖλις: {aũlis}
See also: s. αὐλή.
Page 1,186
