extorqueo

Latin > English

extorqueo extorquere, extorsi, extortus V :: extort; tear away, twist away; twist/wrench out

Latin > English (Lewis & Short)

ex-torquĕo: si, tum, 2, v. a.,
I to twist out, wrench out, wrest away (class.).
I Lit.
   A In gen.: ferrum e manibus, Cic. Cat. 2, 1, 2; id. Planc. 41, 98: arma e manibus, id. Brut. 2, 7; Curt. 8, 2, 4; for which: tibi sica de manibus extorta est, Cic. Cat. 1, 6, 16: pedem mensulae, Petr. 136: ut inhaerentem atque incubantem Italiae extorqueret Hannibalem, tear away, force away, Flor. 2, 6, 57.—
   B In partic.
   1    Of limbs, to wrench out, put out of joint, dislocate (syn. luxo): articulum, Sen. Ep. 104: omnibus membris extortus et fractus, crippled, Plin. Ep. 8, 18, 9; cf. Sen. Ep. 66 med.; and: prava extortaque puella, Juv. 8, 33: in servilem modum lacerati atque extorti, i. e. dislocated by torture, tortured, Liv. 32, 38, 8; cf. absol.: extorque, nisi ita factum'st, put me to the torture, Ter. Ad. 3, 4, 37.—
   2    To obtain by force, to extort (syn.: eripio, exprimo): ut pecunia omnis Stajeno extorta atque erepta sit, Cic. Clu. 28 fin.: nihil exprimere ab egentibus, nihil ulla vi a miseris extorquere potuit, id. Prov. Cons. 3, 5: vi et metu extortum, id. Pis. 35, 86: a Caesare per Herodem talenta Attica quinquaginta extorsistis, id. Att. 6, 1, 25: obsidibus summa cum contumelia extortis, Caes. B. G. 7, 54 fin.—
II Trop., to wrest out or away, obtain or take away by force, to tear away, to extort (syn.: eripio, demo, aufero, etc.): hoc est vim afferre, Torquate, sensibus: extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus imbuti sumus, Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.: sententias de manibus judicum vi quadam orationis, id. de Or. 2, 18, 74: suffragium populi per vim, Liv. 25, 4, 4: extorquebat enim vitam vis morbida membris, Lucr. 6, 1225 Lachm.: opinionem veritas extorquebit, Cic. Clu. 2, 6: suam citius abiciet humanitatem quam extorquebit tuam, id. Lig. 5, 16: patientiam saepe tranquillissimis pectoribus, Sen. Clem. 1, 1; cf.: mihi hunc errorem, Cic. de Sen. 23, 85: cui sic extorta voluptas, Hor. Ep. 2, 2, 139; cf. ib. 57: cum extorta mihi veritas esset, Cic. Or. 48, 160.—With ut: quoniam extorsisti, ut faterer, id. Tusc. 1, 7, 14.

Latin > French (Gaffiot 2016)

extorquĕō,¹⁰ rsī, rtum, ēre, tr.,
1 déboîter, disloquer, démettre [un membre], luxer : extorsit articulum Sen. Ep. 104, 18, il s’est fait une entorse ; extortus Plin. Min. Ep. 8, 18, 9, estropié ; extorti Liv. 32, 38, 8, torturés
2 arracher, ôter des mains : alicui ferrum de manibus, e manibus Cic. Cat. 1, 16 ; 2, 2, arracher une arme des mains de qqn
3 obtenir par force, arracher : aliquid ab aliquo Cic. Prov. 5 ; Att. 6, 1, 25 ; Fam. 16, 24, 1, arracher qqch. à qqn || [fig.] : alicui errorem Cic. CM 85, arracher une erreur à qqn ; mihi veritas extorta est Cic. Or. 160, la vérité me fut arrachée || [avec ut subj.] obtenir par force que : Cic. Tusc. 1, 14 ; [av. inf.] Claud. 4 Cons. Hon. 282 ; [av. subj. seul] Apul. M. 8, 7.

Latin > German (Georges)

ex-torqueo, torsī, tortum, ēre, herausdrehen, -winden, entwinden, I) im allg.: 1) eig.: arma e manibus, Cic.: alci sicam de manibus, Cic. – 2) übtr., erpressen, entwinden, entreißen, abdringen, abtrotzen, stipendium, Liv.: alci regnum, Liv.: victoriam hosti, Liv.: possessoribus proximas domos, expropriieren, Suet.: pecuniam per vim heredibus, Suet.: a Caesare per Herodem talenta Attica L, Cic.: alci veritatem, errorem, Cic.: ex animis cognitiones verborum, Cic.: sententias de manibus iudicum vi quādam orationis, Cic.: extorquere invito senatu (Dat.) consulatum, Tac.: convicio alci libellos, Plin. ep.: m. folg. Infin., non extorquebis amari, Claud. IV. cons. Hon. 282: m. folg. ut u. Konj., quoniam extorsisti, ut faterer etc., Cic. Tusc. 1, 14; u. so Iuven. 6, 53. Eutr. 7, 2: m. bl. Konj., puellae parentes (v. d. E.) extorquet tandem iam lurore et inluvie paene conlapsa membra lavacro, cibo denique confoveret, Apul. met. 8, 7. – II) insbes., ausrenken, verrenken, a) ein Glied: articulum, Sen.: talum, Sen.: alci pollicem, Petron. – Partic. subst., emota et extorta, Verrenkungen, Veget. mul. 1, 28, 5. – b) die Person: omnibus membris extortus et fractus, krumm u. lahm, Plin. ep.: prava extortaque puella, verkrüppelt, Iuven.: subst., per longam nervorum contractionem extorti minutatim, Sen. ep. 66, 43. – insbes., jmdm. auf der Folter die Glieder ausrenken = jmd. foltern, Ter. u. Liv. – / Vulg. Perf. extorsuit, Itala act. apost. 16, 5: ungew. Supin. extorsum, Prisc. 9, 52 (ohne Beleg). – Imper. extorquĕ gemessen, Prud. perist. 5, 60. – extorceo geschr., wovon extorcet, Gromat. vet. 359, 18 u. 20.

Latin > Chinese

extorqueo, es, rsi, rtum, rquere. 2. :: 扭出。索出。— articulum 扭筋。筋骨離散。— confessionem ei 逼其承認。