προσοχθίζω

English (LSJ)

fut. προσοχθιῶ (cf. προσόχθισμα),
A to be wroth with, τινι LXX Ps.94(95).10; οὐ μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν (v.l. ὑμᾶς) ἡ γῆ ib.Le.20.22; προσώχθικα τῇ ζωῇ μου = I am weary of... ib.Ge.27.46.
2 Pass., to be treated with contumely, ib.2 Ki.1.21.

German (Pape)

[Seite 775] über Einen, über Etwas unwillig, unzufrieden sein, zürnen, τινί, LXX.

Russian (Dvoretsky)

προσοχθίζω: негодовать (τοῖς ἁμαρτήσασιν NT).

Greek (Liddell-Scott)

προσοχθίζω: εἶμαι ὠργισμένος κατά τινος, βδελύσσομαι, σικχαίνομαι, τινὶ Ἑβδ. (Ψαλμ. ϞΔ΄, 10), Χρησμ. Σιβ. 3. 272. προσώχθισα τῇ ζωῇ μου, ἔχω βαρεθῇ τὴν ζωήν μου, Ἑβδ. (Γέν. ΚΖ΄, 46). 2) Παθ., ἀπορρίπτομαι, ὅτι ἐκεῖ προσωχθίσθη θυρεὸς δυνατῶν Ἑβδ. (Βασιλ. Β΄, κεφ. Α, 21). - Κατὰ Σουΐδ.: «προσώχθικε, προσκέκρουκε, ἀπὸ τοῦ τὰ ἐπινηχόμενα ταῖς ὄχθαις προσκρούεσθαι», καὶ «προσώχθισα· ἐβδελυξάμην, δυσηρεστήθην»· πρβλ. Φώτιον ἐν λέξει.

English (Strong)

from πρός and a form of ochtheo (to be vexed with something irksome); to feel indignant at: be grieved at.

English (Thayer)

1st aorist προσώχθισα; to be wroth or displeased with: τίνι, Sept. for גָּעַל, to loathe; קוא, to spue out; קוּץ, to be disgusted with etc.; add, Test. xii Patr., test. Jud. § 18; Sibylline Oracles 8,411). Profane writings use ὀχθέω, more rarely ὀχθίζω. πρός denotes direction toward that with which we are displeased (πρός, IV:1). Cf. Bleek, Br. an d. Hebrews 2:1, p. 441f.

Greek Monolingual

ΜΑ
1. είμαι οργισμένος με κάποιον ή κάτι, αγανακτώ
2. (κατά το λεξ. Σούδα) προσκρούω, σκοντάφτω
3. παθ. προσοχθίζομαι
γίνομαι αντικείμενο κακομεταχείρισης από κάποιον, με κακομεταχειρίζονται.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ὀχθίζω «δυσαρεστούμαι, στενοχωριέμαι»].

Chinese

原文音譯：prosocq⋯zw 普羅士-哦赫提索
詞類次數：動詞（2）
原文字根：向著-厭惡
字義溯源：感到憤慨，厭煩，被觸怒；由（πρός）=向著）與（ὀφρῦς）X*=苦惱的）組成；其中 （πρός） 出自（πρό）*=前）
出現次數：總共（2）；來（2）
譯字彙編：
1） 被厭煩的（1） 來3:17；
2） 我厭煩（1） 來3:10

French (New Testament)

s'irriter, se fâcher, s'emporter contre ; (Pass.) être traité outrageusement LXX
πρός, ὀχθέω