ἀνταποκρίνομαι

English (LSJ)

[ῑ], Med.,

   A answer again, LXXJb.16.8, Ev.Luc.14.6; argue against, τινί Ep.Rom.9.20.    II correspond to, Nicom.Ar.1.8.10, 11.

German (Pape)

[Seite 244] dagegen antworten, N. T.; sich entsprechen, ἀλλήλοις Nic. arithm. 1, 8.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνταποκρίνομαι: [ῑ], μέσ., ἀντιλέγω, καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι αὐτῷ πρὸς ταῦτα Εὐαγγ. Λουκ. ιδ΄, 6˙ σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ θεῷ; Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. θ΄, 20. ΙΙ. ἀντιστοιχῶ πρός, ἀλλήλαις Νικομ. Ἀρ. 77Α.

French (Bailly abrégé)

1 répondre, répliquer;
2 t. d’arithm. correspondre à ou avec.
Étymologie: ἀντί, ἀποκρίνομαι.

Spanish (DGE)

1 en gener. responder abs. κατὰ πρόσωπόν μου ἀνταπεκρίθη LXX Ib.16.8, en v. pas. ἀνταπορούμενοι ... ὑπὸ σοῦ ... ἀνταποκρίνονται Epiph.Const.Haer.64.67 (p.509.26)
•c. dat. πάλιν ἀνταπεκρίνατο αὐτοῖς Iust.Phil.Apol.17.2, ἀνταποκρινομένου τοῦ Πνεύματος αὐτοῖς Meth.Symp.10.3 (p.125.20)
•c. πρός c. ac. καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα Eu.Luc.14.6, σοφαὶ ἀρχουσῶν αὐτῆς ἀνταπεκρίναντο πρὸς αὐτήν LXX Id.5.29
•c. ὅτι: ἡ δὲ Ἐκκλησία ἀνταπεκρίνατο ὅτι Leont.Byz.M.86.1233A, κἀκείνου πάλιν ἀνταποκρινομένου ὅτι Epiph.Const.Haer.30.21 (p.361.27), cf. A.Barth.2
•plantar cara c. dat. τῷ Θεῷ Ep.Rom.9.20.
2 c. refl. corresponderse c. dat. αὐτὴ ... ἑαυτῇ ἀνταποκρινεῖται Nicom.Ar.1.8.11, αἵτινες ἀνταποκρινοῦνται ἀλλήλαις Nicom.Ar.1.8.10.

English (Strong)

from ἀντί and ἀποκρίνομαι; to contradict or dispute: answer again, reply against.

English (Thayer)

1st aorist passive ἀνταπεκριθην (see ἀποκρίνω, ii.); to contradict in reply, to answer by contradicting, reply against: τίνι πρός τί, Sept. Alex.); Aesop fab. 172edition de Furia (p. 353, Coray edition)). Hence, equivalent to to altercate, dispute: with the dative of person to correspond to each other or be parallel, in Nicomachus Gerasenus, arithm. 1,8, 11, p. 77a. (p. 17, Hoche edition).) Cf. Winer's De verb. comp. etc. Part iii., p. 17.

Greek Monolingual

(Α ἀνταποκρίνομαι)
βρίσκομαι σε ανταπόκριση, σε συμφωνία με κάποιον ή κάτι·
νεοελλ.
φρ.
1. «ανταποκρίνομαι στα καθήκοντα μου» — εκτελώ τα καθήκοντά μου
2. «ανταποκρίνομαι στα συναισθήματα κάποιου» — τρέφω για κάποιον ανάλογα συναισθήματα με τα δικά του
αρχ.
1. απαντώ
2. αντιλέγω, διαφωνώ.

Greek Monotonic

ἀνταποκρίνομαι: [ῑ], Μέσ., απαντώ εκ νέου, σε Καινή Διαθήκη· αντιμάχομαι διαλεκτικά, τινι, στο ίδ.

Russian (Dvoretsky)

ἀνταποκρίνομαι: (ρῑ) отвечать, возражать (τινι NT).