ἀμφιάνακτες: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
(3) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=amfianaktes | |Transliteration C=amfianaktes | ||
|Beta Code=a)mfia/naktes | |Beta Code=a)mfia/naktes | ||
|Definition=ων, οἱ, nickname of <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ων, οἱ, nickname of <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[dithyrambic poets]], because their odes often began thus—<b class="b3">ἀμφί μοι αὖθις ἄνακτα</b> or <b class="b3">ἀμφί μοι αὖτε, ἄναξ</b>, Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>595</span>. ἀμφιανακτίζω, <b class="b2">sing dithyrambic hymns</b>, <span class="bibl">Cratin. 67</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>59</span>, cf. foreg.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:57, 1 July 2020
English (LSJ)
ων, οἱ, nickname of
A dithyrambic poets, because their odes often began thus—ἀμφί μοι αὖθις ἄνακτα or ἀμφί μοι αὖτε, ἄναξ, Sch.Ar.Nu.595. ἀμφιανακτίζω, sing dithyrambic hymns, Cratin. 67, Ar.Fr.59, cf. foreg.
German (Pape)
[Seite 136] sollen nach Schol. Ar. Nubb. 586 u. Suid. die Dithyrambendichter von dem so gewöhnlichen Anfang ihrer Lieder: ἀμφί μοι αὖτε Φοῖβ' ἄναξ, genannt sein.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφιάνακτες: -ων, οἱ σκωπτικὸν ἐπώνυμον τῶν διθυραμβοποιῶν, οἵτινες συνεχῶς ἐν τοῖς προοιμίοις τῶν διθυράμβων οὓς ἐποίουν μετεχειρίζοντο τὰς φράσεις: ἀμφί μοι αὖθις ἄνακτα, ἢ ἀμφί μοι αὖτε, ἄναξ· ἴδε Ἀριστοφ. Νεφ. 595 καὶ Σχόλ. ἐν τόπῳ.
Spanish (DGE)
-ων, οἱ
los que están alrededor de los reyes mote de los poetas que empiezan sus versos con ἀμφί μοι αὖτις ἄνακτα Sch.Ar.Nu.595.
Greek Monolingual
ἀμφιάνακτες, οι (Α)
σκωπτική ονομασία τών διθυραμβοποιών, γιατί στα προοίμια τών διθυράμβων τους συνήθως άρχιζαν με τη φράση «ἀμφί μοι αὖθις ἄνακτα».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφὶ- + ἄναξ, ἄνακτος.
ΠΑΡ. ἀμφιανακτίζω.
