ἐρετμόν: Difference between revisions

From LSJ

τούτων γάρ ὄνομα μόνον κοινόν, ὁ δέ κατά τοὔνομα λόγος τῆς οὐσίας ἕτεροςthough they have a common name, the definition corresponding with the name differs for each (Aristotle, Categoriae 1a3-4)

Source
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "</span> ;" to "</span>;")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=eretmon
|Transliteration C=eretmon
|Beta Code=e)retmo/n
|Beta Code=e)retmo/n
|Definition=τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[oar]], poet. for κώπη, πῆξαί τ' ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν <span class="bibl">Od.11.77</span>, cf. <span class="bibl">23.276</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>4.18</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>433</span>(lyr.), etc. ; εὐῆρες ἐ. <span class="bibl">Od.11.121</span>,<span class="bibl">129</span>, etc. : pl., <b class="b3">εὐήρε' ἐ</b>. ib.<span class="bibl">125</span> ; <b class="b3">ἐρετμοῖσι φρύξουσι</b> Orac. ap.<span class="bibl">Hdt.8.96</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>1388</span> (troch.), <span class="bibl"><span class="title">IT</span>1485</span> : metaph., πτερύγων ἐ. <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>52</span> (anap.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> = [[τὸ ἀνδρεῖον αἰδοῖον]], Hsch. (A fem. form [[ἐρετμαῖς]] = [[κώπαις]] is found in Hsch.) </span>
|Definition=τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[oar]], poet. for κώπη, πῆξαί τ' ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν <span class="bibl">Od.11.77</span>, cf. <span class="bibl">23.276</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>4.18</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>433</span>(lyr.), etc. ; εὐῆρες ἐ. <span class="bibl">Od.11.121</span>,<span class="bibl">129</span>, etc. : pl., <b class="b3">εὐήρε' ἐ</b>. ib.<span class="bibl">125</span>; <b class="b3">ἐρετμοῖσι φρύξουσι</b> Orac. ap.<span class="bibl">Hdt.8.96</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>1388</span> (troch.), <span class="bibl"><span class="title">IT</span>1485</span> : metaph., πτερύγων ἐ. <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>52</span> (anap.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> = [[τὸ ἀνδρεῖον αἰδοῖον]], Hsch. (A fem. form [[ἐρετμαῖς]] = [[κώπαις]] is found in Hsch.) </span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 17:45, 22 May 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐρετμόν Medium diacritics: ἐρετμόν Low diacritics: ερετμόν Capitals: ΕΡΕΤΜΟΝ
Transliteration A: eretmón Transliteration B: eretmon Transliteration C: eretmon Beta Code: e)retmo/n

English (LSJ)

τό, A oar, poet. for κώπη, πῆξαί τ' ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν Od.11.77, cf. 23.276, Pi.P.4.18, E.El.433(lyr.), etc. ; εὐῆρες ἐ. Od.11.121,129, etc. : pl., εὐήρε' ἐ. ib.125; ἐρετμοῖσι φρύξουσι Orac. ap.Hdt.8.96, cf. E.IA1388 (troch.), IT1485 : metaph., πτερύγων ἐ. A.Ag.52 (anap.). II = τὸ ἀνδρεῖον αἰδοῖον, Hsch. (A fem. form ἐρετμαῖς = κώπαις is found in Hsch.)

German (Pape)

[Seite 1025] τό, im sing. seltener als das Folgde, im plur. die gew. Form, das Ruder, εὐήρε' ἐρετμά , Od. 11. 124 u. öfter; sonst bleibt das, genus unentschieden.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρετμόν: τό, Λατ. remus, ποιητ. ἀντὶ κώπη, πῆξαί τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμὸν Ὀδ. Λ. 77, πρβλ. Ψ. 276, Πίνδ., Αἰσχύλ., κλ.· εὐῆρες ἐρετμὸν Ὀδ. Λ. 121, 129, κτλ.· οὕτω, κατὰ πληθ., εὐήρε’ ἐρετμὰ αὐτόθι 124· ἐρετμοῖσι Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 8. 96· ἐρετμὰ Εὐρ. Ι. Α. 1388, Ι. Τ. 1485: ― ἐπὶ πτερύγων, ἴδε τὸ ῥῆμα ἐρέσσω ΙΙ. 1. ΙΙ. «τὸ ἀνδρεῖον αἰδοῖον» Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (τό) :
rame.
Étymologie: ἐρέσσω.

English (Autenrieth)

oar. (Od. and Il. 1.435.) (The cut, from an antique vase, represents a different way of working the oars from that of the Homeric age; see cut No 120.)

English (Slater)

ἐρετμόν
   1 oarἁνία τ' ἀντ ἐρετμῶν δίφρους τε νωμάσοισιν” (P. 4.18)

Greek Monolingual

ἐρετμόν, τὸ (AM)
1. το κουπί («πῆξαι τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν» — και να ορθώσεις πάνω στο μνήμα κουπί, Ομ. Οδ.)
2. μτφ. το αντρικό μόριο
3. μτφ. το φτερό πτηνού («πτερύγων ἐρετμοῑσιν», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ερε- του τ. ερέτης, με διαφορετικό επίθημα. Η λ. μαρτυρείται από τον Όμηρο και τους ποιητές, ενώ στον πεζό λόγο χρησιμοποιείται συνηθέστερα η λ. κώπη. Από τον τ. ερετμόν προέρχεται το μετονοματικό ερετμώ καθώς και το κύριο όνομα Ερετμεύς που απαντά στον Όμηρο, ο ίδιος δε ο τ. ερετμόν εμφανίζεται σε αρκετά σύνθετα ως β’ συνθετικό: δολιχήρετμος, εξήρετμος, επήρετμος, ευήρετμος, ισήρετμος, λευκήρετμος, φιλήρετμος.

Greek Monotonic

ἐρετμόν: τό (ἐρέσσω), Λατ. remus, κουπί, σε Ομήρ. Οδ., Ευρ.· λέγεται για φτερούγες, βλ. ἐρέσσω.

Russian (Dvoretsky)

ἐρετμόν: τό (в прозе κώπη) весло Hom., Pind., Aesch., Eur., Her.

Middle Liddell

ἐρέσσω
Lat. remus, an oar, Od., Eur.: —of wings, v. ἐρέσσω II. 1.