ἀγέλαστος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne rit pas, grave, triste;<br /><b>2</b> dont on ne rit pas, triste, funeste.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[γελάω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne rit pas, grave, triste;<br /><b>2</b> dont on ne rit pas, triste, funeste.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[γελάω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀγέλαστος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[несмеющийся]], [[серьезный]], [[без улыбки]] ([[πρόσωπον]] Aesch., Plut.);<br /><b class="num">2)</b> [[печальный]], [[мрачный]] ([[φρήν]] Aesch.): ἀ. [[ἧστο]] HH она печально сидела;<br /><b class="num">3)</b> [[нешуточный]], [[тяжелый]] (ξυμφοραί Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀγέλαστος:''' -ον ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, [[σκυθρωπός]], [[πένθιμος]], [[μελαγχολικός]], [[κατσούφης]], [[κατηφής]], σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., [[καθόλου]] αξιογέλαστος, [[διόλου]] [[ασήμαντος]] ή [[ανάξιος]] λόγου, στον ίδ. | |lsmtext='''ἀγέλαστος:''' -ον ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, [[σκυθρωπός]], [[πένθιμος]], [[μελαγχολικός]], [[κατσούφης]], [[κατηφής]], σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., [[καθόλου]] αξιογέλαστος, [[διόλου]] [[ασήμαντος]] ή [[ανάξιος]] λόγου, στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> not laughing, [[grave]], [[gloomy]], [[sullen]], Hhymn., Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[pass]]. not to be laughed at, not [[trifling]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> not laughing, [[grave]], [[gloomy]], [[sullen]], Hhymn., Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[pass]]. not to be laughed at, not [[trifling]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:10, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (γελάω) A not laughing, grave, gloomy, h.Cer.200; ἀ. πρόσωπα βιαζόμενοι A.Ag.794; of the orator Crassus, Lucil. ap. Cic.Fin.5.30, cf. Vett. Val.75.11: metaph., Σίβυλλα ἀγέλαστα φθεγγομένη Heraclit.92; ἀ. φρήν A.Fr.290; βίος Phryn.Com. 18; ἀ. πέτρα, stone at Eleusis on which Demeter sat, SIG2587.183, Apollod. 1.5.1. II Pass., not to be laughed at, not trifling, ξυμφοραί A. Ch.30, v.l. Od.8.307.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no ríe, no riente, grave, serio, triste de Deméter h.Cer.200, ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι A.A.793, del orador L. Licinio Craso, Lucil. en Cic.Fin.5.30.92, cf. Vett.Val.72.19, φρήν A.Fr.290, βίος Phryn.Com.19, μίμημα προσώπου Nonn.D.32.171, ὀπωπή Nonn.D.11.254.
2 ἀ. πέτρα la piedra de la tristeza en Eleusis donde se contaba que se sentó Deméter IG 22.1672.183 (Eleusis IV a.C.), Apollod.1.5.1.
II que no produce risa, no risible, serio, grave Σίβυλλα ... ἀγέλαστα ... φθεγγομένη Heraclit.B 92, ξυμφοραί A.Ch.30.
German (Pape)
[Seite 12] nicht lachend, traurig, ἀγέλαστα πρόσωπα, finstere Gesichter, Aesch. Ag. 768, ch.; ἀ. πέτρα hieß der Stein, auf welchem Ceres bei Athen ausgeruht haben sollte, H. h. Cer. 200; B. A. 337; vgl. Zenob. 1, 7; übrtr. βίος, Phryn. com. B. A. 344; συμφοραί, trauriges Geschick, Aesch. Ch. 30; Σίβυλλα ἀγέλαστα φθεγγομένη Plut. cur Pyth. 6. – Es ist ein Beiname mehrerer Philosophen, bes. des Heraklit. – Als Var. Hom. Odyss. 8, 307 ἤργ' ἀγέλαστα, Aristarch ἔργα γελαστά, s. Scholl.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne rit pas, grave, triste;
2 dont on ne rit pas, triste, funeste.
Étymologie: ἀ, γελάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀγέλαστος:
1) несмеющийся, серьезный, без улыбки (πρόσωπον Aesch., Plut.);
2) печальный, мрачный (φρήν Aesch.): ἀ. ἧστο HH она печально сидела;
3) нешуточный, тяжелый (ξυμφοραί Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀγέλαστος: -ον, (γελάω), ὁ μὴ γελῶν, σοβαρός, σκυθρωπός, Ὕμ. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 200· ἀγ. πρόσωπα βιαζόμενοι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 794· ἐπίθ. τοῦ Κράσσου Λουκίλ. παρὰ Κικέρωνι Fin. 5. 30. ― μεταφ., ἀγέλαστα φθέγγεσθαι, Ἡράκλ. παρὰ Πλουτ. 2. 397Α, ἀγ. φρήν, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 418, βίος, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ», 1. ΙΙ. παθητ., οὐχὶ ἀξιογέλαστος, οὐχὶ σμικρὸς ἢ ἀνάξιος λόγου, ξυμφοραί, Αἰσχύλ. Χο. 30· ὡσαύτως ὡς ἑτέρα γραφ. ἐν Ὀδ. Θ. 307.
Greek Monotonic
ἀγέλαστος: -ον (γελάω),
I. Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, σκυθρωπός, πένθιμος, μελαγχολικός, κατσούφης, κατηφής, σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.
II. Παθ., καθόλου αξιογέλαστος, διόλου ασήμαντος ή ανάξιος λόγου, στον ίδ.
Middle Liddell
γελάω
I. not laughing, grave, gloomy, sullen, Hhymn., Aesch.
II. pass. not to be laughed at, not trifling, Aesch.
