idcirco: Difference between revisions

From LSJ

κάμινον ἔχων ἐν τῷ πνεύμονι → of a drunkard, drunkard, having a furnace in his lung

Source
(2)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=idcirco ADV :: on that account; therefore
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>idcirco</b>: or [[iccirco]], adv. id-[[circa]],<br /><b>I</b> on [[that]] [[account]], for [[that]] [[reason]], [[therefore]] (freq. and [[class]].; cf.: [[itaque]], [[igitur]], [[ergo]]; [[ideo]], [[propterea]]; [[quare]], [[quam]] ob rem, etc.).<br /><b>I</b> Absol. ([[rare]]): [[idcirco]] [[moneo]] vos ego hoc, Plaut. Rud. prol. 28: [[ille]] Cliniae servos [[tardiusculus]] est: Idcirco huic nostro tradita'st [[provincia]], Ter. Heaut. 3, 2, 5: [[quod]] id [[quod]] [[factum]] [[sit]], aliud alii videatur esse, et [[idcirco]] [[alius]] [[alio]] nomine id appellet, Cic. Inv. 1, 8, 11; Caes. B. C. 1, 42, 3: [[data]] Romanis [[venia]] est indigna poëtis. Idcircone vager scribamque [[licenter]]? Hor. A. P. 265: et [[idcirco]] disceptatione sublata pellitur e [[medio]] [[sapientia]], Lact. 5, 1, 5. —<br /><b>II</b> Rel. (so [[most]] freq.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Corresp. to causal sentences, [[with]] [[quod]], [[quia]], [[quoniam]], or si: [[idcirco]] arcessor, nuptias [[quod]] mihi apparari sensit, Ter. And. 4, 2, 7: negant, sapientem [[idcirco]] virum [[bonum]] esse, [[quod]] eum sua [[sponte]] [[bonitas]] delectet, sed [[quod]], etc., Cic. Rep. 3, 16; cf. id. Fam. 9, 1, 2; Quint. 5, 10, 119: [[idcirco]] [[quidam]], [[comoedia]] [[necne]] poëma Esset, quaesivere, [[quod]] [[acer]] [[spiritus]] ac vis Nec verbis nec rebus inest, etc., Hor. S. 1, 4, 45: [[quia]] [[natura]] mutari non potest, [[idcirco]] verae amicitiae sempiternae sunt, Cic. Lael. 9, 32: [[idcirco]], judices, [[quia]] veram causam habebam, brevi peroravi, id. Inv. 1, 48, 90: [[neque]] [[enim]], [[quia]] movetur qui ingreditur, [[idcirco]] qui movetur ingreditur, Quint. 5, 9, 6; 2, 2, 2: [[idcirco]] enumerabimus, non [[quia]], etc., Col. 7, 5, 7; Plaut. Rud. 3, 3, 38: meminerimus [[idcirco]] te in istam provinciam [[missum]], [[quoniam]], etc., Traj. ap. Plin. Ep. 10, 32 (41); Col. 7, 5, 7: haec [[idcirco]], [[quoniam]], etc., Dig. 47, 2, 92; ib. 49, 1, 10, § 4: non, si Opimium defendisti, [[idcirco]] te [[isti]] [[bonum]] civem putabunt, Cic. de Or. 2, 40, 170: non [[enim]], si [[Cicero]] recte sentinam reipublicae dixit ... [[idcirco]] probem illud [[quoque]], etc., Quint. 8, 6, 15: nec si pugnent [[inter]] se ... [[idcirco]] ars non erit, id. 2, 17, 33; cf.: nec, si te [[validus]] jactaverit [[auster]] in [[alto]]. Idcirco navem [[trans]] Aegaeum [[mare]] vendas, Hor. Ep. 1, 11, 16.—Rarely [[with]] si omitted: non possis [[oculo]] [[quantum]] contendere [[Lynceus]]: Non [[tamen]] [[idcirco]] contemnas [[lippus]] inungi, Hor. Ep. 1, 1, 29.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> With a [[clause]] denoting the [[purpose]], [[with]] ut, ne, or pron. rel.: [[idcirco]] [[nemo]] superiorum attigit, ut [[ipse]] tolleret, Cic Verr. 2, 4, 4, § 7: quae ut fieret, [[idcirco]] pugnatum esse [[arbitror]], id. Rosc. Am. 47, 137: cum [[prooemium]] [[idcirco]] comparatum [[sit]], ut judex fiat [[conciliator]], Quint. 4, 2, 24: [[quod]] si [[idcirco]] fieret, ut, etc., id. 8 praef. § 27; 12, 2, 12: [[sese]] [[idcirco]] ab suis discedere noluisse, quo facilius civitatem in [[officio]] contineret, ne [[omnis]] nobilitatis discessu [[plebs]] [[propter]] imprudentiam laberetur, Caes. B. G. 5, 3, 6: vos suspicarier, Me [[idcirco]] haec tanta facinora promittere, Qui vos oblectem, etc., Plaut. Ps. 1, 5, 150: [[idcirco]] capite et superciliis [[semper]] est [[rasis]], ne ullum [[pilum]] viri boni habere dicatur, Cic. Rosc. Com. 7, 20: idcircone [[nobilitas]] rem publicam reciperavit, ut, etc., id. Rosc. Am. 49, 141; cf. id. Rab. Perd. 8, 23: [[idcirco]] ut possim linguam contemnere servi, utile [[consilium]] dedisti, Juv. 9, 119.
|lshtext=<b>idcirco</b>: or [[iccirco]], adv. id-[[circa]],<br /><b>I</b> on [[that]] [[account]], for [[that]] [[reason]], [[therefore]] (freq. and [[class]].; cf.: [[itaque]], [[igitur]], [[ergo]]; [[ideo]], [[propterea]]; [[quare]], [[quam]] ob rem, etc.).<br /><b>I</b> Absol. ([[rare]]): [[idcirco]] [[moneo]] vos ego hoc, Plaut. Rud. prol. 28: [[ille]] Cliniae servos [[tardiusculus]] est: Idcirco huic nostro tradita'st [[provincia]], Ter. Heaut. 3, 2, 5: [[quod]] id [[quod]] [[factum]] [[sit]], aliud alii videatur esse, et [[idcirco]] [[alius]] [[alio]] nomine id appellet, Cic. Inv. 1, 8, 11; Caes. B. C. 1, 42, 3: [[data]] Romanis [[venia]] est indigna poëtis. Idcircone vager scribamque [[licenter]]? Hor. A. P. 265: et [[idcirco]] disceptatione sublata pellitur e [[medio]] [[sapientia]], Lact. 5, 1, 5. —<br /><b>II</b> Rel. (so [[most]] freq.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Corresp. to causal sentences, [[with]] [[quod]], [[quia]], [[quoniam]], or si: [[idcirco]] arcessor, nuptias [[quod]] mihi apparari sensit, Ter. And. 4, 2, 7: negant, sapientem [[idcirco]] virum [[bonum]] esse, [[quod]] eum sua [[sponte]] [[bonitas]] delectet, sed [[quod]], etc., Cic. Rep. 3, 16; cf. id. Fam. 9, 1, 2; Quint. 5, 10, 119: [[idcirco]] [[quidam]], [[comoedia]] [[necne]] poëma Esset, quaesivere, [[quod]] [[acer]] [[spiritus]] ac vis Nec verbis nec rebus inest, etc., Hor. S. 1, 4, 45: [[quia]] [[natura]] mutari non potest, [[idcirco]] verae amicitiae sempiternae sunt, Cic. Lael. 9, 32: [[idcirco]], judices, [[quia]] veram causam habebam, brevi peroravi, id. Inv. 1, 48, 90: [[neque]] [[enim]], [[quia]] movetur qui ingreditur, [[idcirco]] qui movetur ingreditur, Quint. 5, 9, 6; 2, 2, 2: [[idcirco]] enumerabimus, non [[quia]], etc., Col. 7, 5, 7; Plaut. Rud. 3, 3, 38: meminerimus [[idcirco]] te in istam provinciam [[missum]], [[quoniam]], etc., Traj. ap. Plin. Ep. 10, 32 (41); Col. 7, 5, 7: haec [[idcirco]], [[quoniam]], etc., Dig. 47, 2, 92; ib. 49, 1, 10, § 4: non, si Opimium defendisti, [[idcirco]] te [[isti]] [[bonum]] civem putabunt, Cic. de Or. 2, 40, 170: non [[enim]], si [[Cicero]] recte sentinam reipublicae dixit ... [[idcirco]] probem illud [[quoque]], etc., Quint. 8, 6, 15: nec si pugnent [[inter]] se ... [[idcirco]] ars non erit, id. 2, 17, 33; cf.: nec, si te [[validus]] jactaverit [[auster]] in [[alto]]. Idcirco navem [[trans]] Aegaeum [[mare]] vendas, Hor. Ep. 1, 11, 16.—Rarely [[with]] si omitted: non possis [[oculo]] [[quantum]] contendere [[Lynceus]]: Non [[tamen]] [[idcirco]] contemnas [[lippus]] inungi, Hor. Ep. 1, 1, 29.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> With a [[clause]] denoting the [[purpose]], [[with]] ut, ne, or pron. rel.: [[idcirco]] [[nemo]] superiorum attigit, ut [[ipse]] tolleret, Cic Verr. 2, 4, 4, § 7: quae ut fieret, [[idcirco]] pugnatum esse [[arbitror]], id. Rosc. Am. 47, 137: cum [[prooemium]] [[idcirco]] comparatum [[sit]], ut judex fiat [[conciliator]], Quint. 4, 2, 24: [[quod]] si [[idcirco]] fieret, ut, etc., id. 8 praef. § 27; 12, 2, 12: [[sese]] [[idcirco]] ab suis discedere noluisse, quo facilius civitatem in [[officio]] contineret, ne [[omnis]] nobilitatis discessu [[plebs]] [[propter]] imprudentiam laberetur, Caes. B. G. 5, 3, 6: vos suspicarier, Me [[idcirco]] haec tanta facinora promittere, Qui vos oblectem, etc., Plaut. Ps. 1, 5, 150: [[idcirco]] capite et superciliis [[semper]] est [[rasis]], ne ullum [[pilum]] viri boni habere dicatur, Cic. Rosc. Com. 7, 20: idcircone [[nobilitas]] rem publicam reciperavit, ut, etc., id. Rosc. Am. 49, 141; cf. id. Rab. Perd. 8, 23: [[idcirco]] ut possim linguam contemnere servi, utile [[consilium]] dedisti, Juv. 9, 119.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=id-circō (iccircō), Adv. (id u. [[circus]]), um deswillen, [[deswegen]], [[deshalb]], absol., Plaut. merc. 34, Ter., Cic. u.a.: [[mit]] folg. [[quod]] od. [[quia]], Ter., Cic. u.a. (u. so [[non]] [[solum]] [[idcirco]], [[quia]]... [[verum]] [[etiam]] [[quia]], Lact.): m. folg. si, Cic. u.a.: m. folg. ut od. ne u. Konj., Cic. u.a.: m. folg. [[qui]] u. Konj., Cic.: m. folg. [[quo]] ([[damit]] [[desto]]) facilius u. Konj., Caes.
|georg=id-circō (iccircō), Adv. (id u. [[circus]]), um deswillen, [[deswegen]], [[deshalb]], absol., Plaut. merc. 34, Ter., Cic. u.a.: [[mit]] folg. [[quod]] od. [[quia]], Ter., Cic. u.a. (u. so [[non]] [[solum]] [[idcirco]], [[quia]]... [[verum]] [[etiam]] [[quia]], Lact.): m. folg. si, Cic. u.a.: m. folg. ut od. ne u. Konj., Cic. u.a.: m. folg. [[qui]] u. Konj., Cic.: m. folg. [[quo]] ([[damit]] [[desto]]) facilius u. Konj., Caes.
}}
{{LaEn
|lnetxt=idcirco ADV :: on that account; therefore
}}
}}

Revision as of 12:55, 19 October 2022

Latin > English

idcirco ADV :: on that account; therefore

Latin > English (Lewis & Short)

idcirco: or iccirco, adv. id-circa,
I on that account, for that reason, therefore (freq. and class.; cf.: itaque, igitur, ergo; ideo, propterea; quare, quam ob rem, etc.).
I Absol. (rare): idcirco moneo vos ego hoc, Plaut. Rud. prol. 28: ille Cliniae servos tardiusculus est: Idcirco huic nostro tradita'st provincia, Ter. Heaut. 3, 2, 5: quod id quod factum sit, aliud alii videatur esse, et idcirco alius alio nomine id appellet, Cic. Inv. 1, 8, 11; Caes. B. C. 1, 42, 3: data Romanis venia est indigna poëtis. Idcircone vager scribamque licenter? Hor. A. P. 265: et idcirco disceptatione sublata pellitur e medio sapientia, Lact. 5, 1, 5. —
II Rel. (so most freq.).
   A Corresp. to causal sentences, with quod, quia, quoniam, or si: idcirco arcessor, nuptias quod mihi apparari sensit, Ter. And. 4, 2, 7: negant, sapientem idcirco virum bonum esse, quod eum sua sponte bonitas delectet, sed quod, etc., Cic. Rep. 3, 16; cf. id. Fam. 9, 1, 2; Quint. 5, 10, 119: idcirco quidam, comoedia necne poëma Esset, quaesivere, quod acer spiritus ac vis Nec verbis nec rebus inest, etc., Hor. S. 1, 4, 45: quia natura mutari non potest, idcirco verae amicitiae sempiternae sunt, Cic. Lael. 9, 32: idcirco, judices, quia veram causam habebam, brevi peroravi, id. Inv. 1, 48, 90: neque enim, quia movetur qui ingreditur, idcirco qui movetur ingreditur, Quint. 5, 9, 6; 2, 2, 2: idcirco enumerabimus, non quia, etc., Col. 7, 5, 7; Plaut. Rud. 3, 3, 38: meminerimus idcirco te in istam provinciam missum, quoniam, etc., Traj. ap. Plin. Ep. 10, 32 (41); Col. 7, 5, 7: haec idcirco, quoniam, etc., Dig. 47, 2, 92; ib. 49, 1, 10, § 4: non, si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt, Cic. de Or. 2, 40, 170: non enim, si Cicero recte sentinam reipublicae dixit ... idcirco probem illud quoque, etc., Quint. 8, 6, 15: nec si pugnent inter se ... idcirco ars non erit, id. 2, 17, 33; cf.: nec, si te validus jactaverit auster in alto. Idcirco navem trans Aegaeum mare vendas, Hor. Ep. 1, 11, 16.—Rarely with si omitted: non possis oculo quantum contendere Lynceus: Non tamen idcirco contemnas lippus inungi, Hor. Ep. 1, 1, 29.—
   B With a clause denoting the purpose, with ut, ne, or pron. rel.: idcirco nemo superiorum attigit, ut ipse tolleret, Cic Verr. 2, 4, 4, § 7: quae ut fieret, idcirco pugnatum esse arbitror, id. Rosc. Am. 47, 137: cum prooemium idcirco comparatum sit, ut judex fiat conciliator, Quint. 4, 2, 24: quod si idcirco fieret, ut, etc., id. 8 praef. § 27; 12, 2, 12: sese idcirco ab suis discedere noluisse, quo facilius civitatem in officio contineret, ne omnis nobilitatis discessu plebs propter imprudentiam laberetur, Caes. B. G. 5, 3, 6: vos suspicarier, Me idcirco haec tanta facinora promittere, Qui vos oblectem, etc., Plaut. Ps. 1, 5, 150: idcirco capite et superciliis semper est rasis, ne ullum pilum viri boni habere dicatur, Cic. Rosc. Com. 7, 20: idcircone nobilitas rem publicam reciperavit, ut, etc., id. Rosc. Am. 49, 141; cf. id. Rab. Perd. 8, 23: idcirco ut possim linguam contemnere servi, utile consilium dedisti, Juv. 9, 119.

Latin > French (Gaffiot 2016)

idcircō,⁹ adv., pour cela, pour cette raison : num idcirco est ille præstantior ? Cic. CM 33, est-ce une raison pour qu’il vous soit supérieur ? || [en corrél. avec quod, quia, qui suivent ou précèdent idcirco ] : Pl. Merc. 33 ; Cic. Div. 2, 25, etc. ; [avec ut, ne, pour que, pour que ne pas] : Cic. Br. 307 ; Verr. 2, 4, 7, etc. ; [avec si ] : non, si Opimium defendisti, idcirco te bonum civem putabunt Cic. de Or. 2, 170, si tu as défendu Opimius, il ne s’ensuit pas qu’ils te prendront pour un bon citoyen ; si... num idcirco...? Cic. Leg. 1, 42, si... s’ensuit-il que...? [avec quo subj., pour que par là] : Cæs. G. 5, 3, 6.

Latin > German (Georges)

id-circō (iccircō), Adv. (id u. circus), um deswillen, deswegen, deshalb, absol., Plaut. merc. 34, Ter., Cic. u.a.: mit folg. quod od. quia, Ter., Cic. u.a. (u. so non solum idcirco, quia... verum etiam quia, Lact.): m. folg. si, Cic. u.a.: m. folg. ut od. ne u. Konj., Cic. u.a.: m. folg. qui u. Konj., Cic.: m. folg. quo (damit desto) facilius u. Konj., Caes.