Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

monstro: Difference between revisions

From LSJ

Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him

Euripides, Alcestis, 109-11
(Gf-D_6)
(3_8)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>mōnstrō</b>,⁹ āvī, ātum, āre, tr.,<br /><b>1</b> montrer [à qqn son chemin, un objet], indiquer : Cic. Off. 3, 54 ; Leg. 1, 2 ; Hor. S. 2, 8, 26<br /><b>2</b> <b> a)</b> [fig.] faire voir, faire connaître : Cic. Fam. 16, 22, 1 ; [avec inf.] montrer à faire qqch. : Lucr. 5, 1106 ; Hor. S. 2, 8, 51 ; Plin. 17, 139 ; [avec interr. ind.] Hor. P. 73 ; &#124;&#124; désigner, prescrire : Virg. G. 4, 549 ; En. 4, 636 ; <b> b)</b> indiquer, dénoncer : Tac. H. 4, 1 ; 4, 41 ; <b> c)</b> avertir, conseiller : abs<sup>t</sup>] alicui [[bene]] Pl. Bacch. 133, donner de bonnes leçons à qqn &#124;&#124; [[aliquid]] Pl. Ps. 289, conseiller qqch. &#124;&#124; [avec inf.] Virg. En. 9, 44 ; [avec ut ] Pl. Men. 780, conseiller de.||désigner, prescrire : Virg. G. 4, 549 ; En. 4, 636 ; <b> b)</b> indiquer, dénoncer : Tac. H. 4, 1 ; 4, 41 ; <b> c)</b> avertir, conseiller : abs<sup>t</sup>] alicui [[bene]] Pl. Bacch. 133, donner de bonnes leçons à qqn||[[aliquid]] Pl. Ps. 289, conseiller qqch.||[avec inf.] Virg. En. 9, 44 ; [avec ut ] Pl. Men. 780, conseiller de.
|gf=<b>mōnstrō</b>,⁹ āvī, ātum, āre, tr.,<br /><b>1</b> montrer [à qqn son chemin, un objet], indiquer : Cic. Off. 3, 54 ; Leg. 1, 2 ; Hor. S. 2, 8, 26<br /><b>2</b> <b> a)</b> [fig.] faire voir, faire connaître : Cic. Fam. 16, 22, 1 ; [avec inf.] montrer à faire qqch. : Lucr. 5, 1106 ; Hor. S. 2, 8, 51 ; Plin. 17, 139 ; [avec interr. ind.] Hor. P. 73 ; &#124;&#124; désigner, prescrire : Virg. G. 4, 549 ; En. 4, 636 ; <b> b)</b> indiquer, dénoncer : Tac. H. 4, 1 ; 4, 41 ; <b> c)</b> avertir, conseiller : abs<sup>t</sup>] alicui [[bene]] Pl. Bacch. 133, donner de bonnes leçons à qqn &#124;&#124; [[aliquid]] Pl. Ps. 289, conseiller qqch. &#124;&#124; [avec inf.] Virg. En. 9, 44 ; [avec ut ] Pl. Men. 780, conseiller de.||désigner, prescrire : Virg. G. 4, 549 ; En. 4, 636 ; <b> b)</b> indiquer, dénoncer : Tac. H. 4, 1 ; 4, 41 ; <b> c)</b> avertir, conseiller : abs<sup>t</sup>] alicui [[bene]] Pl. Bacch. 133, donner de bonnes leçons à qqn||[[aliquid]] Pl. Ps. 289, conseiller qqch.||[avec inf.] Virg. En. 9, 44 ; [avec ut ] Pl. Men. 780, conseiller de.
}}
{{Georges
|georg=mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [[[wie]] [[monstrum]] eig. monestrum] v. [[moneo]]), [[zeigen]], [[weisen]], I) [[durch]] Gesten: digito [[non]] [[longe]] frutices horridos, Apul.: digito [[indice]] ad [[hoc]], Hor. (im [[Passiv]] monstror digito, die [[Leute]] [[weisen]] [[mit]] dem F. [[auf]] mich [[[als]] [[einen]] berühmten [[Mann]], Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in [[turba]], Mart.: hostibus [[simul]] suisque monstrati, [[mit]] [[Stolz]] gezeigt, Tac.: dah. meton., [[vetusto]] nomine et propinquitate [[monstratus]], [[ein]] [[Gegenstand]] der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti [[comiter]] viam, Enn. fr.: brevius [[iter]], Curt.: [[iter]] ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), [[Nemes]]. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: [[scio]], [[ubi]] sit, [[verum]] [[hodie]] [[numquam]] monstrabo, Ter. – II) [[mit]] Worten: A) im allg., etw. [[zeigen]], [[weisen]], in etw. [[unterweisen]], etw. [[lehren]], etw. [[angeben]], [[andeuten]], [[auf]] etw. [[hindeuten]], [[hinweisen]], etw. an die [[Hand]] od. [[unter]] den [[Fuß]] [[geben]], crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, [[auf]] Kr. (vertröstend) [[hinweisen]], Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: [[illud]] Democriti [[salutare]] [[praeceptum]], [[quo]] monstratur [[tranquillitas]], Sen.: [[monstratus]] fatis [[Vespasianus]], Tac. – m. Infin., inulas [[ego]] [[primus]] amaras monstravi incoquere, Hor. [[sat]]. 2, 8, 52: [[eadem]] [[illa]] [[ratio]] scrobes fodere monstravit, Plin. 17, 139: arare [[quoque]] ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra [[quod]] bibam (gib mir Geduldstränkchen an), [[qui]] ([[damit]] [[ich]]) usw., Plaut.: tu [[istic]] si [[quid]] librarii mea manu [[non]] intellegent, monstrabis, Cic.: [[res]] gestae [[quo]] scribi possent [[numero]], monstravit [[Homerus]], Hor.: impers., si voles advertere animum, [[comiter]] monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) [[anzeigen]] = [[verordnen]], [[bestimmen]], aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem [[vel]] herbam, Hor. – 2) [[wegen]] eines Verbrechens [[anzeigen]], [[angeben]], ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad [[exitium]], Tac. – 3) ratend [[zeigen]], [[anraten]], [[antreiben]], [[bene]], Plaut.: m. Infin., conferre manum [[pudor]] iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., [[quotiens]] monstravi [[tibi]], viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) [[zeigen]], [[dartun]], [[erweisen]], m. Acc. u. Infin., [[Erasistratus]] calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im [[Passiv]] m. Nom. u. Infin., [[qui]] [[adversus]] ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi [[esse]] monstramini, Arnob. 3, 16. – / Über die altlat. [[Form]] [[mostro]] s. Brix Plaut. trin. 342.
}}
}}

Revision as of 08:31, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

monstro: āvi, ātum, (archaic mostro; v. Brix ad Plaut. Trin. 2, 2, 61), 1, v. a. like monstrum, from moneo,
I to show, point out, to indicate, intimate, inform, advise, teach, instruct, tell any thing (in class. prose very rare, and only in the lit. signif.; in Cic. only a few times; in Cæs. and Sall. not at all; syn.: indico, significo, ostendo, exhibeo).
I In gen.: qui erranti comiter monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 387 Vahl.); cf.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, id. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.): iter, Curt. 5, 13, 9: palmam, Cic. Leg. 1, 1, 2: digito, Hor. S. 2, 8, 26; Pers. 1, 28: monstra quod bibam, Plaut. Men. 5, 1, 42; Ter. Ad. 4, 2, 31: tu ... si quid librari ... non intellegent, monstrabis, i. e. dices, Cic. Fam. 16, 22, 1: res gestae ... Quo scribi possent numero, monstravit Homerus, Hor. A. P. 73: inulas ego primus amaras Monstravi incoquere, id. S. 2, 8, 51 sq.: monstrate mearum Vidistis si quam hic errantem forte sororum, Verg. A. 1, 321: cujus prudentia monstrat Summos posse viros ... nasci, etc., Juv. 10, 48.—Pass.: quod monstror digito praetereuntium, Hor. C. 4, 3, 22.— Impers. pass.: si voles advortere animum, comiter monstrabitur, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll. (Trag. v. 386 Vahl.).—
II In partic.
   A To ordain, institute, appoint (poet.): monstratas excitat aras, appointed, Verg. G. 4, 549: piacula, id. A. 4, 636: ignis, Ov. Tr. 3, 11, 53.—
   B To indict, impeach for a crime, to denounce, accuse, inform against (post-Aug.): alii ab amicis monstrabantur, were pointed out, informed against, Tac. H. 4, 1: Nerone Scribonios fratres ... ad exitium, id. ib. 4, 41.—
   C To advise a person in any manner, or to do any thing: alicui bene, Plaut. Bacch. 1, 2, 25: non periclumst ne quid recte monstres, id. Ps. 1, 3, 55: conferre manum pudor iraque monstrat, advise, urge, Verg. A. 9, 44.—Hence, monstrātus, a, um, P. a., conspicuous, distinguished, remarkable (Tacitean): et hostibus simul suisque monstrati, Tac. G. 31: propinquitate Galbae monstratus, id. H. 1, 88.

Latin > French (Gaffiot 2016)

mōnstrō,⁹ āvī, ātum, āre, tr.,
1 montrer [à qqn son chemin, un objet], indiquer : Cic. Off. 3, 54 ; Leg. 1, 2 ; Hor. S. 2, 8, 26
2 a) [fig.] faire voir, faire connaître : Cic. Fam. 16, 22, 1 ; [avec inf.] montrer à faire qqch. : Lucr. 5, 1106 ; Hor. S. 2, 8, 51 ; Plin. 17, 139 ; [avec interr. ind.] Hor. P. 73 ; || désigner, prescrire : Virg. G. 4, 549 ; En. 4, 636 ; b) indiquer, dénoncer : Tac. H. 4, 1 ; 4, 41 ; c) avertir, conseiller : abst] alicui bene Pl. Bacch. 133, donner de bonnes leçons à qqn || aliquid Pl. Ps. 289, conseiller qqch. || [avec inf.] Virg. En. 9, 44 ; [avec ut ] Pl. Men. 780, conseiller de.

Latin > German (Georges)

mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [[[wie]] monstrum eig. monestrum] v. moneo), zeigen, weisen, I) durch Gesten: digito non longe frutices horridos, Apul.: digito indice ad hoc, Hor. (im Passiv monstror digito, die Leute weisen mit dem F. auf mich [[[als]] einen berühmten Mann, Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in turba, Mart.: hostibus simul suisque monstrati, mit Stolz gezeigt, Tac.: dah. meton., vetusto nomine et propinquitate monstratus, ein Gegenstand der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti comiter viam, Enn. fr.: brevius iter, Curt.: iter ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), Nemes. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: scio, ubi sit, verum hodie numquam monstrabo, Ter. – II) mit Worten: A) im allg., etw. zeigen, weisen, in etw. unterweisen, etw. lehren, etw. angeben, andeuten, auf etw. hindeuten, hinweisen, etw. an die Hand od. unter den Fuß geben, crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, auf Kr. (vertröstend) hinweisen, Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: illud Democriti salutare praeceptum, quo monstratur tranquillitas, Sen.: monstratus fatis Vespasianus, Tac. – m. Infin., inulas ego primus amaras monstravi incoquere, Hor. sat. 2, 8, 52: eadem illa ratio scrobes fodere monstravit, Plin. 17, 139: arare quoque ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra quod bibam (gib mir Geduldstränkchen an), qui (damit ich) usw., Plaut.: tu istic si quid librarii mea manu non intellegent, monstrabis, Cic.: res gestae quo scribi possent numero, monstravit Homerus, Hor.: impers., si voles advertere animum, comiter monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) anzeigen = verordnen, bestimmen, aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem vel herbam, Hor. – 2) wegen eines Verbrechens anzeigen, angeben, ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad exitium, Tac. – 3) ratend zeigen, anraten, antreiben, bene, Plaut.: m. Infin., conferre manum pudor iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., quotiens monstravi tibi, viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) zeigen, dartun, erweisen, m. Acc. u. Infin., Erasistratus calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im Passiv m. Nom. u. Infin., qui adversus ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi esse monstramini, Arnob. 3, 16. – / Über die altlat. Form mostro s. Brix Plaut. trin. 342.