ἀσπαίρω: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
(6) |
mNo edit summary |
||
| (35 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aspairo | |Transliteration C=aspairo | ||
|Beta Code=a)spai/rw | |Beta Code=a)spai/rw | ||
|Definition=impf. | |Definition=impf. [[ἤσπαιρον]], Ion. and Ep. [[ἀσπαίρεσκον]] Q.S.11.104: ([[ἀ-]] euph., [[σπαίρω]]):—[[pant]], [[gasp]], [[struggle]], in Hom. always of the dying (so <b class="b3">κραδίη ἀσπαίρουσα</b> must be taken, Il.13.443), <b class="b3">περὶ δουρὶ ἤσπαιρ' ὡς ὅτε βοῦς κτλ</b>. ib.571; ζωὸν ἔτ' ἀσπαίροντα 12.203, cf. Od. 19.229, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''977 (lyr.), E.''IA''1587; νεκροὶ -οντες Antipho 2.4.5; ἀ. ἄνω κάτω E.''El.''843; of an infant, [[Herodotus|Hdt.]]1.111; of fish taken out of the water, Id.9.120, Babr.6.5:—but in [[Herodotus|Hdt.]]8.5 <b class="b3">Ἀδείμαντος ἤσπαιρε μοῦνος</b> was the only one who still [[made a struggle]], [[resisted]]; ἐβόων τε καὶ ἤσπαιρον D.H.7.25.—Poet. and Ion. word. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [ép. impf. ἀσπαίρεσκε Q.S.11.104]<br /><b class="num">1</b> [[agitarse convulsivamente]] en la agonía, de anim. τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας <i>Il</i>.3.293, δράκοντα ... ζωὸν ἔτι ἀσπαίροντα <i>Il</i>.12.203, κύων ἔχε ... ἐλλὸν, ἀσπαίροντα <i>Od</i>.19.229, ταῦρον ... ἢ ... κάπρον ... ἀσπαίροντα Call.<i>Dian</i>.151, [[ἔλαφος]] E.<i>IA</i> 1587<br /><b class="num">•</b>esp. de peces οἱ τάριχοι ἐπὶ τῷ πυρὶ ... ἤσπαιρον ὅκως περ ἰχθύες νεοάλωτοι Hdt.9.120, cf. Opp.<i>H</i>.2.96, 4.231, ἰχθῦς ἐκπεπτωκότες ... ἐν τῇ γῇ ἤσπαιρον Philostr.<i>VA</i> 1.23, cf. Babr.6.13<br /><b class="num">•</b>de pers. περὶ δουρὶ ἤσπαιρ' ὡς ὅτε βοῦς ... <i>Il</i>.13.571, ἄνδρας τ' ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι φονῇσι <i>Il</i>.20.521, cf. 13.443, θνῄσκοντα καὶ ἀσπαίροντα ἰδοῦσα <i>Od</i>.8.526 τλάμονες ἀσπαίρουσι χέρσῳ A.<i>Pers</i>.977, πᾶν δὲ σῶμ' [[ἄνω]] κάτω ἤσπαιρε E.<i>El</i>.843, νεκροῖς ἀσπαίρουσι συντυχόντα Antipho 2.4.5, ὃ δ' [[ἀντίον]] ἀσπαίρεσκε Q.S.l.c., ἀσπαίρων δὲ κάρηνον ἑῷ τεφρώσατο πυρσῷ Nonn.<i>D</i>.32.207.<br /><b class="num">2</b> [[oponer resistencia]], [[resistirse]] de niños μιν (παῖδα) ... ἐλούεον ἀσπαίροντα <i>h.Cer</i>.289, παιδίον προκείμενον ἀσπαῖρόν τε καὶ κραγγανόμενον Hdt.1.111, en el combate [[Ἀδείμαντος]] γὰρ ... τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος Hdt.8.5, ἐβόων τε καὶ ἤσπαιρον D.H.7.25.<br /><b class="num">• Etimología:</b> De *<i>sperH<sup>u̯</sup>1</i>- ‘[[dar con el pie]]’, etc. y rel. lit. <i>spìrti</i>, ai. <i>sphuráti</i>, lat. <i>[[sperno]]</i>, aaa. <i>spurnan</i> y ἀ- protética. v. tb. σπαίρω. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0372.png Seite 372]] (α euphon.), zucken, zappeln; Hom. von sterbenden Menschen u. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0372.png Seite 372]] (α euphon.), zucken, zappeln; Hom. von sterbenden Menschen u. Tieren: Iliad. 3, 293. 10, 521. 12, 203. 13, 571. 573 Od. 8, 526. 12, 254. 255. 19, 229. 231 (πόδεσσιν). 22, 473 (πόδεσσι) Iliad. 13, 443 ([[δόρυ]] δ'ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει, ἥ ῥά οἱ ἀσπαίρουσα καὶ οὐρίαχον πελέμιζεν ἔγχεος). Vgl. Antiph. II, δ, 5. Auch Tragg.: Aesch. Pers. 939; Eur. I. A. 1587. Widerstreben, Her. 8, 5, oft; vgl. Dion. Hal. 7, 25. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impf.</i> ἤσπαιρον;<br /><b>1</b> palpiter, s'agiter convulsivement;<br /><b>2</b> [[se débattre vivement]].<br />'''Étymologie:''' ἀ- prosth., [[σπαίρω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀσπαίρω:'''<br /><b class="num">1</b> [[корчиться]], [[содрогаться]], [[биться в судорогах]] Hom., Aesch., Eur.;<br /><b class="num">2</b> [[барахтаться]] ([[παιδίον]] ἀσπαῖρόν τε καὶ κραυγανόμενον Her.);<br /><b class="num">3</b> [[волноваться]], [[противиться]] ([[μοῦνος]] ἤσπαιρε Her.): ἡ [[δύναμις]] ἤσπαιρεν Plut. в войске происходило брожение. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀσπαίρω''': παρατ. ἤσπαιρον, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀσπαίρεσκον Κόϊντ. Σμ. 11. 104: (α εὐφων., [[σπαίρω]]): ― [[ἀσθμαίνω]] μετ’ ἀγωνίας, κινοῦμαι, τινάσσομαι σπασμωδικῶς, «σπαρταρῶ», παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ τῶν ἀποθνησκόντων ([[διότι]] οὕτω πρέπει νὰ ἐκληφθῇ, τὸ κραδίῃ ἀσπαίρουσα Ἰλ. Ν. 443)· περὶ δουρὶ ἤσπαιρ’, ὡς ὅτε [[βοῦς]], κτλ. Ἰλ. Ν. 571· ζωόν, ἔτ’ ἀσπαίροντα Μ. 203, πρβλ. Ὀδ. Τ. 228· [[οὕτως]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 976, Εὐρ. Ι. Α. 1587, Ἀντιφῶν 119. 39· ἀσπ. ἄνω [[κάτω]] Εὐρ. Ἠλ. 843· ἐπὶ νηπίου, Ἡρόδ. 1. 111· ἐπὶ ἰχθύος ἐξαχθέντος ἐκ τοῦ ὕδατος, ὁ αὐτ. 9. 120, Βαβρ. 6. 5: ― ἀλλ’ ἐν Ἡροδ. 8. 5, Ἀδείμαντος μοῦνος ἤσπαιρε, ὁ [[μόνος]] [[ὅστις]] [[εἰσέτι]] ἀνθίστατο, πρβλ. Διον. Ἁλ. 7. 25. ― Λέξ. ποιητ. καὶ Ἰων. [[ἅπαξ]] μόνον ἀπαντῶσα ἐν τῷ δοκίμῳ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ, ἴδε ἀνωτ. | |lstext='''ἀσπαίρω''': παρατ. ἤσπαιρον, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀσπαίρεσκον Κόϊντ. Σμ. 11. 104: (α εὐφων., [[σπαίρω]]): ― [[ἀσθμαίνω]] μετ’ ἀγωνίας, κινοῦμαι, τινάσσομαι σπασμωδικῶς, «σπαρταρῶ», παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ τῶν ἀποθνησκόντων ([[διότι]] οὕτω πρέπει νὰ ἐκληφθῇ, τὸ κραδίῃ ἀσπαίρουσα Ἰλ. Ν. 443)· περὶ δουρὶ ἤσπαιρ’, ὡς ὅτε [[βοῦς]], κτλ. Ἰλ. Ν. 571· ζωόν, ἔτ’ ἀσπαίροντα Μ. 203, πρβλ. Ὀδ. Τ. 228· [[οὕτως]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 976, Εὐρ. Ι. Α. 1587, Ἀντιφῶν 119. 39· ἀσπ. ἄνω [[κάτω]] Εὐρ. Ἠλ. 843· ἐπὶ νηπίου, Ἡρόδ. 1. 111· ἐπὶ ἰχθύος ἐξαχθέντος ἐκ τοῦ ὕδατος, ὁ αὐτ. 9. 120, Βαβρ. 6. 5: ― ἀλλ’ ἐν Ἡροδ. 8. 5, Ἀδείμαντος μοῦνος ἤσπαιρε, ὁ [[μόνος]] [[ὅστις]] [[εἰσέτι]] ἀνθίστατο, πρβλ. Διον. Ἁλ. 7. 25. ― Λέξ. ποιητ. καὶ Ἰων. [[ἅπαξ]] μόνον ἀπαντῶσα ἐν τῷ δοκίμῳ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ, ἴδε ἀνωτ. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=[[move]] convulsively, [[quiver]]; [[mostly]] of [[dying]] persons and animals; [[πόδεσσι]], χ , Od. 19.231 | |auten=[[move]] convulsively, [[quiver]]; [[mostly]] of [[dying]] persons and animals; [[πόδεσσι]], χ, Od. 19.231. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀσπαίρω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[σπαρταρώ]]<br /><b>2.</b> [[αντιστέκομαι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το ρ. [[ασπαίρω]], όπως εξάλλου και το σημασιολογικά παράλληλο, [[αλλά]] μτγν. και πολύ πιο σπάνιο [[σπαίρω]], συνδέεται με το λιθ. <i>spiriu</i> «[[χτυπώ]] με τα πόδια, [[κλοτσώ]]»<br />Το αρχικό <i>α</i>- του ρ. [[είναι]] υστερογενές [[στοιχείο]] και ως εκ τούτου [[είναι]] προτιμότερο να θεωρηθεί προθεματικό [[παρά]] ότι έχει προέλθει από την [[πρόθεση]] <i>ανά</i> με [[αποκοπή]]. Πρόκειται για επικό και ιωνικό ρ., το οποίο ξεψυχάει, ενώ στον Ηρόδοτο με ευρύτερη [[χρήση]] για ένα [[παιδί]] που παλεύει ή για κάποιον που αντιστέκεται σε μια [[διαταγή]] ή [[συμβουλή]]]. | |mltxt=[[ἀσπαίρω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[σπαρταρώ]]<br /><b>2.</b> [[αντιστέκομαι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το ρ. [[ασπαίρω]], όπως εξάλλου και το σημασιολογικά παράλληλο, [[αλλά]] μτγν. και πολύ πιο σπάνιο [[σπαίρω]], συνδέεται με το λιθ. <i>spiriu</i> «[[χτυπώ]] με τα πόδια, [[κλοτσώ]]»<br />Το αρχικό <i>α</i>- του ρ. [[είναι]] υστερογενές [[στοιχείο]] και ως εκ τούτου [[είναι]] προτιμότερο να θεωρηθεί προθεματικό [[παρά]] ότι έχει προέλθει από την [[πρόθεση]] <i>ανά</i> με [[αποκοπή]]. Πρόκειται για επικό και ιωνικό ρ., το οποίο ξεψυχάει, ενώ στον Ηρόδοτο με ευρύτερη [[χρήση]] για ένα [[παιδί]] που παλεύει ή για κάποιον που αντιστέκεται σε μια [[διαταγή]] ή [[συμβουλή]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀσπαίρω:''' (<i>α ευφωνικό</i>, [[σπαίρω]]), [[ασθμαίνω]], [[αγκομαχώ]], τινάζομαι σπασμωδικώς, [[σπαρταρώ]], λέγεται για κάποιον που πεθαίνει, σε Όμηρ., Ηρόδ.· [[αλλά]], [[μοῦνος]] ἤσπαιρε, ήταν ο [[μόνος]] που [[ακόμα]] αντιστεκόταν, σε Ηρόδ. | |||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[sprawl]], [[flounder]], [[lie in convulsions]] (Il.).<br />Other forms: only pres. Also [[σπαίρω]] (Arist.)<br />Derivatives: [[ἀσπαρίζω]] (Arist.) cf. [[ἀσκαρίζω]]: [[σκαίρω]].<br />Origin: IE [Indo-European] [992] <b class="b2">*h₂sperH-</b> [[kick with the foot]]<br />Etymology: The conviction that [[ἀ-]] in [[ἀσπαίρω]] is secondary has no basis. Not with Kretschmer KZ 33, 566, Glotta 12, 189f. from <b class="b3">ἀν-</b> = <b class="b3">ἀνα-</b>. The form without [[ἀ-]] will be secondary (after [[ἀσκαρίζω]]: [[σκαίρω]]?). One compares Lith. <b class="b2">spiriù</b> [[kick with the foot]], but there is much more: Skt. <b class="b2">sphuráti</b> id., Lat. [[sperno]], ON [[sperna]]. Cf. also Pok. 995 <b class="b2">*sp(h)erd(h)-</b> and 996 <b class="b2">*(s)p(h)ereg-</b>. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[σπαίρω]], >to [[pant]], [[gasp]], [[struggle]] convulsively, of the [[dying]], Hom., Hdt.; but, [[μοῦνος]] ἤσπαιρε he was the only one who [[still]] made a [[struggle]], Hdt. | |||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''ἀσπαίρω''': {aspaírō}<br />'''Forms''': nur Präsens (ion. poet. seit Il.).<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[zucken]], [[zappeln]],<br />'''Derivative''': Keine nominalen Ableitungen.<br />'''Etymology''': Erweiterte Form (wie von einem Verbalstamm *ἀσπαρ-) [[ἀσπαρίζω]] (Arist.), vgl. [[ἀσκαρίζω]]: [[σκαίρω]]. — Das damit gleichbedeutende, aber erheblich später und sparsamer belegte [[σπαίρω]] (Arist., A. R. usw.) will Güntert Reimwortbildungen 146 durch Kontamination mit [[σκαίρω]] erklären; es kann aber auch direkt mit lit. ''spiriù'' [[mit dem Fuße stoßen]] gleichgesetzt werden. Jedenfalls ist ἀ- in [[ἀσπαίρω]] ein sekundäres Element und als solches eher als rein lautliche Vokalprothese (Literatur bei Schwyzer 412) als mit Kretschmer KZ 33, 566, Glotta 12, 189f. aus präfigiertem ἀν- = ἀνα- zu erklären.<br />'''Page''' 1,166-167 | |||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=[[σπαρταρῶ]]). Ἀπό τό α προθεμ. + [[σπαίρω]] (=[[σπαρταρῶ]]). | |||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[pant]]=== | |||
Albanian: dihat; Bulgarian: пъхтя, задъхвам се; Catalan: panteixar; Chinese Mandarin: [[喘氣]], [[喘气]], [[喘息]], [[氣喘吁吁]]; Czech: supět, funět, ztěžka/zrychleně dýchat; Dutch: [[hijgen]]; Esperanto: anheli; Finnish: huohottaa, läähättää, puuskuttaa; French: [[haleter]]; Galician: abarquiñar, acorar, arfar, alasar, ampear; German: [[hecheln]], [[keuchen]], [[schnaufen]]; Greek: [[αγκομαχάω]], [[ασθμαίνω]], [[βαριανασαίνω]], [[λαχανιάζω]]; Ancient Greek: [[ἀνασθμαίνω]], [[ἄνω ἔχειν τὸ πνεῦμα]], [[ἀπνοέω]], [[ἀσθμάζω]], [[ἀσθμαίνω]], [[ἀσπαίρω]], [[ἀσπαρίζω]], [[δυσπνοέω]], [[ἐξασθμαίνω]], [[μαιμάω]], [[πνευματιάω]], [[πνευστιάω]], [[πνευστιῶ]], [[πνέω]], [[σπαίρω]], [[φυσιάω]]; Hungarian: liheg, zihál; Icelandic: mása; Italian: [[ansare]], [[ansimare]], [[boccheggiare]]; Japanese: 喘ぐ; Latin: [[anhelo]]; Luxembourgish: hechelen; Maori: kahekahe, kuhakuha, whakahotuhotu, huatare, whakaaeaea, taretare, tūngāngā, kihakiha; Old English: sworettan; Ottoman Turkish: صولومق; Persian: رخیدن; Polish: dyszeć; Portuguese: [[ofegar]], [[arfar]], [[arquejar]]; Russian: [[пыхтеть]], [[задыхаться]], [[запыхаться]], [[запыхаться]]; Scottish Gaelic: plosg; Spanish: [[jadear]], [[harbar]], [[acezar]], [[resollar]], [[resolgar]]; Swedish: flämta, flåsa; Tagalog: hingalin; Walloon: panti, haner | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:20, 21 November 2024
English (LSJ)
impf. ἤσπαιρον, Ion. and Ep. ἀσπαίρεσκον Q.S.11.104: (ἀ- euph., σπαίρω):—pant, gasp, struggle, in Hom. always of the dying (so κραδίη ἀσπαίρουσα must be taken, Il.13.443), περὶ δουρὶ ἤσπαιρ' ὡς ὅτε βοῦς κτλ. ib.571; ζωὸν ἔτ' ἀσπαίροντα 12.203, cf. Od. 19.229, A.Pers.977 (lyr.), E.IA1587; νεκροὶ -οντες Antipho 2.4.5; ἀ. ἄνω κάτω E.El.843; of an infant, Hdt.1.111; of fish taken out of the water, Id.9.120, Babr.6.5:—but in Hdt.8.5 Ἀδείμαντος ἤσπαιρε μοῦνος was the only one who still made a struggle, resisted; ἐβόων τε καὶ ἤσπαιρον D.H.7.25.—Poet. and Ion. word.
Spanish (DGE)
• Morfología: [ép. impf. ἀσπαίρεσκε Q.S.11.104]
1 agitarse convulsivamente en la agonía, de anim. τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας Il.3.293, δράκοντα ... ζωὸν ἔτι ἀσπαίροντα Il.12.203, κύων ἔχε ... ἐλλὸν, ἀσπαίροντα Od.19.229, ταῦρον ... ἢ ... κάπρον ... ἀσπαίροντα Call.Dian.151, ἔλαφος E.IA 1587
•esp. de peces οἱ τάριχοι ἐπὶ τῷ πυρὶ ... ἤσπαιρον ὅκως περ ἰχθύες νεοάλωτοι Hdt.9.120, cf. Opp.H.2.96, 4.231, ἰχθῦς ἐκπεπτωκότες ... ἐν τῇ γῇ ἤσπαιρον Philostr.VA 1.23, cf. Babr.6.13
•de pers. περὶ δουρὶ ἤσπαιρ' ὡς ὅτε βοῦς ... Il.13.571, ἄνδρας τ' ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι φονῇσι Il.20.521, cf. 13.443, θνῄσκοντα καὶ ἀσπαίροντα ἰδοῦσα Od.8.526 τλάμονες ἀσπαίρουσι χέρσῳ A.Pers.977, πᾶν δὲ σῶμ' ἄνω κάτω ἤσπαιρε E.El.843, νεκροῖς ἀσπαίρουσι συντυχόντα Antipho 2.4.5, ὃ δ' ἀντίον ἀσπαίρεσκε Q.S.l.c., ἀσπαίρων δὲ κάρηνον ἑῷ τεφρώσατο πυρσῷ Nonn.D.32.207.
2 oponer resistencia, resistirse de niños μιν (παῖδα) ... ἐλούεον ἀσπαίροντα h.Cer.289, παιδίον προκείμενον ἀσπαῖρόν τε καὶ κραγγανόμενον Hdt.1.111, en el combate Ἀδείμαντος γὰρ ... τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος Hdt.8.5, ἐβόων τε καὶ ἤσπαιρον D.H.7.25.
• Etimología: De *sperHu̯1- ‘dar con el pie’, etc. y rel. lit. spìrti, ai. sphuráti, lat. sperno, aaa. spurnan y ἀ- protética. v. tb. σπαίρω.
German (Pape)
[Seite 372] (α euphon.), zucken, zappeln; Hom. von sterbenden Menschen u. Tieren: Iliad. 3, 293. 10, 521. 12, 203. 13, 571. 573 Od. 8, 526. 12, 254. 255. 19, 229. 231 (πόδεσσιν). 22, 473 (πόδεσσι) Iliad. 13, 443 (δόρυ δ'ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει, ἥ ῥά οἱ ἀσπαίρουσα καὶ οὐρίαχον πελέμιζεν ἔγχεος). Vgl. Antiph. II, δ, 5. Auch Tragg.: Aesch. Pers. 939; Eur. I. A. 1587. Widerstreben, Her. 8, 5, oft; vgl. Dion. Hal. 7, 25.
French (Bailly abrégé)
impf. ἤσπαιρον;
1 palpiter, s'agiter convulsivement;
2 se débattre vivement.
Étymologie: ἀ- prosth., σπαίρω.
Russian (Dvoretsky)
ἀσπαίρω:
1 корчиться, содрогаться, биться в судорогах Hom., Aesch., Eur.;
2 барахтаться (παιδίον ἀσπαῖρόν τε καὶ κραυγανόμενον Her.);
3 волноваться, противиться (μοῦνος ἤσπαιρε Her.): ἡ δύναμις ἤσπαιρεν Plut. в войске происходило брожение.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσπαίρω: παρατ. ἤσπαιρον, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀσπαίρεσκον Κόϊντ. Σμ. 11. 104: (α εὐφων., σπαίρω): ― ἀσθμαίνω μετ’ ἀγωνίας, κινοῦμαι, τινάσσομαι σπασμωδικῶς, «σπαρταρῶ», παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ τῶν ἀποθνησκόντων (διότι οὕτω πρέπει νὰ ἐκληφθῇ, τὸ κραδίῃ ἀσπαίρουσα Ἰλ. Ν. 443)· περὶ δουρὶ ἤσπαιρ’, ὡς ὅτε βοῦς, κτλ. Ἰλ. Ν. 571· ζωόν, ἔτ’ ἀσπαίροντα Μ. 203, πρβλ. Ὀδ. Τ. 228· οὕτως Αἰσχύλ. Πέρσ. 976, Εὐρ. Ι. Α. 1587, Ἀντιφῶν 119. 39· ἀσπ. ἄνω κάτω Εὐρ. Ἠλ. 843· ἐπὶ νηπίου, Ἡρόδ. 1. 111· ἐπὶ ἰχθύος ἐξαχθέντος ἐκ τοῦ ὕδατος, ὁ αὐτ. 9. 120, Βαβρ. 6. 5: ― ἀλλ’ ἐν Ἡροδ. 8. 5, Ἀδείμαντος μοῦνος ἤσπαιρε, ὁ μόνος ὅστις εἰσέτι ἀνθίστατο, πρβλ. Διον. Ἁλ. 7. 25. ― Λέξ. ποιητ. καὶ Ἰων. ἅπαξ μόνον ἀπαντῶσα ἐν τῷ δοκίμῳ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ, ἴδε ἀνωτ.
English (Autenrieth)
move convulsively, quiver; mostly of dying persons and animals; πόδεσσι, χ, Od. 19.231.
Greek Monolingual
ἀσπαίρω (Α)
1. σπαρταρώ
2. αντιστέκομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. ασπαίρω, όπως εξάλλου και το σημασιολογικά παράλληλο, αλλά μτγν. και πολύ πιο σπάνιο σπαίρω, συνδέεται με το λιθ. spiriu «χτυπώ με τα πόδια, κλοτσώ»
Το αρχικό α- του ρ. είναι υστερογενές στοιχείο και ως εκ τούτου είναι προτιμότερο να θεωρηθεί προθεματικό παρά ότι έχει προέλθει από την πρόθεση ανά με αποκοπή. Πρόκειται για επικό και ιωνικό ρ., το οποίο ξεψυχάει, ενώ στον Ηρόδοτο με ευρύτερη χρήση για ένα παιδί που παλεύει ή για κάποιον που αντιστέκεται σε μια διαταγή ή συμβουλή].
Greek Monotonic
ἀσπαίρω: (α ευφωνικό, σπαίρω), ασθμαίνω, αγκομαχώ, τινάζομαι σπασμωδικώς, σπαρταρώ, λέγεται για κάποιον που πεθαίνει, σε Όμηρ., Ηρόδ.· αλλά, μοῦνος ἤσπαιρε, ήταν ο μόνος που ακόμα αντιστεκόταν, σε Ηρόδ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: sprawl, flounder, lie in convulsions (Il.).
Other forms: only pres. Also σπαίρω (Arist.)
Derivatives: ἀσπαρίζω (Arist.) cf. ἀσκαρίζω: σκαίρω.
Origin: IE [Indo-European] [992] *h₂sperH- kick with the foot
Etymology: The conviction that ἀ- in ἀσπαίρω is secondary has no basis. Not with Kretschmer KZ 33, 566, Glotta 12, 189f. from ἀν- = ἀνα-. The form without ἀ- will be secondary (after ἀσκαρίζω: σκαίρω?). One compares Lith. spiriù kick with the foot, but there is much more: Skt. sphuráti id., Lat. sperno, ON sperna. Cf. also Pok. 995 *sp(h)erd(h)- and 996 *(s)p(h)ereg-.
Middle Liddell
σπαίρω, >to pant, gasp, struggle convulsively, of the dying, Hom., Hdt.; but, μοῦνος ἤσπαιρε he was the only one who still made a struggle, Hdt.
Frisk Etymology German
ἀσπαίρω: {aspaírō}
Forms: nur Präsens (ion. poet. seit Il.).
Grammar: v.
Meaning: zucken, zappeln,
Derivative: Keine nominalen Ableitungen.
Etymology: Erweiterte Form (wie von einem Verbalstamm *ἀσπαρ-) ἀσπαρίζω (Arist.), vgl. ἀσκαρίζω: σκαίρω. — Das damit gleichbedeutende, aber erheblich später und sparsamer belegte σπαίρω (Arist., A. R. usw.) will Güntert Reimwortbildungen 146 durch Kontamination mit σκαίρω erklären; es kann aber auch direkt mit lit. spiriù mit dem Fuße stoßen gleichgesetzt werden. Jedenfalls ist ἀ- in ἀσπαίρω ein sekundäres Element und als solches eher als rein lautliche Vokalprothese (Literatur bei Schwyzer 412) als mit Kretschmer KZ 33, 566, Glotta 12, 189f. aus präfigiertem ἀν- = ἀνα- zu erklären.
Page 1,166-167
Mantoulidis Etymological
(=σπαρταρῶ). Ἀπό τό α προθεμ. + σπαίρω (=σπαρταρῶ).
Translations
pant
Albanian: dihat; Bulgarian: пъхтя, задъхвам се; Catalan: panteixar; Chinese Mandarin: 喘氣, 喘气, 喘息, 氣喘吁吁; Czech: supět, funět, ztěžka/zrychleně dýchat; Dutch: hijgen; Esperanto: anheli; Finnish: huohottaa, läähättää, puuskuttaa; French: haleter; Galician: abarquiñar, acorar, arfar, alasar, ampear; German: hecheln, keuchen, schnaufen; Greek: αγκομαχάω, ασθμαίνω, βαριανασαίνω, λαχανιάζω; Ancient Greek: ἀνασθμαίνω, ἄνω ἔχειν τὸ πνεῦμα, ἀπνοέω, ἀσθμάζω, ἀσθμαίνω, ἀσπαίρω, ἀσπαρίζω, δυσπνοέω, ἐξασθμαίνω, μαιμάω, πνευματιάω, πνευστιάω, πνευστιῶ, πνέω, σπαίρω, φυσιάω; Hungarian: liheg, zihál; Icelandic: mása; Italian: ansare, ansimare, boccheggiare; Japanese: 喘ぐ; Latin: anhelo; Luxembourgish: hechelen; Maori: kahekahe, kuhakuha, whakahotuhotu, huatare, whakaaeaea, taretare, tūngāngā, kihakiha; Old English: sworettan; Ottoman Turkish: صولومق; Persian: رخیدن; Polish: dyszeć; Portuguese: ofegar, arfar, arquejar; Russian: пыхтеть, задыхаться, запыхаться, запыхаться; Scottish Gaelic: plosg; Spanish: jadear, harbar, acezar, resollar, resolgar; Swedish: flämta, flåsa; Tagalog: hingalin; Walloon: panti, haner
