ἀτηρός: Difference between revisions
Cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet → May he love tomorrow who has never loved before; And may he who has loved, love tomorrow as well.
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - "mdlsjtxt=<br />" to "mdlsjtxt=") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=atiros | |Transliteration C=atiros | ||
|Beta Code=a)thro/s | |Beta Code=a)thro/s | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾱ], ά, όν,<br><span class="bld">A</span> [[blind]]ed by [[ἄτη]], [[hurry|hurried]] to [[ruin]], Thgn.433,634; [[φρήν]] S.Fr.264.<br><span class="bld">II</span> [[baneful]], [[mischievous]], δύη A.Pr.746; τύχη Id.Ag.1483 (lyr.); [[κακόν]] E.Andr.353; ναυτιλίη AP9.23 (Antip.); [[τὸ ἀτηρόν]] = [[bane]], [[mischief]], A.Eu.1007 (anap.); μή τι ἀτηρὸν ποιέωσι [οἱ παῖδες] Democr. 279.—Once in Com., [[ἀτηρότατον]] [[κακόν]] = an '[[outrageous]]' [[nuisance]], Ar.V.1299; and so Adv. [[ἀτηρῶς]] = '[[awfully]]' as a slang word, Phld.Mus. p.105K.: in Pl.Cra.395b and c introduced only for an etym. purpose: also in later Prose, D.L.6.99. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ά, -όν<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾱ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[infortunado]], [[ἀνήρ]] Thgn.634.<br /><b class="num">2</b> [[desafortunado]], [[fuera de lugar]] de ciertas τροπαί o figuras del discurso Hermog.<i>Id</i>.2.5 (p.343) (var.), Syrian.<i>in Hermog</i>.p.79, cf. A.D.<i>Adu</i>.148.25.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[dañino]], [[que causa catástrofe]], [[calamitoso]] λόγοισι πιστός, ἀ. λάθρᾳ leal en palabras, ocultamente pérfido</i> S.<i>Ph</i>.1272, como etim. de [[Ἀτρεύς]] Pl.<i>Cra</i>.395b, ἀτερὰς φρένας ἀνδρῶν Thgn.433, cf. S.<i>Tr</i>.264, ἀ. γλώσσα E.<i>Fr</i>.913.3, c. ref. a la mujer ἀ. φυτόν E.<i>Hipp</i>.630, ἀ. κακόν E.<i>Andr</i>.353, cf. Ar.<i>V</i>.1299, <i>AP</i> 16.211.2 (Stat.Flacc.), de personif. y elementos naturales τύχαι A.<i>A</i>.1483, πέλαγος ἀτερῆς δύης A.<i>Pr</i>.746, ναυτιλίη <i>AP</i> 9.23 (Antip.), ἰλύς Orph.<i>L</i>.507, χάλαζα Orph.<i>L</i>.597.<br /><b class="num">2</b> [[travieso]] de niños μή τι ἀτηρὸν (οἱ παῖδες) ποιέωσι Democr.B 279, παιδίον Porph.<i>Plot</i>.3.5.<br /><b class="num">III</b> adv. -ῶς [[de mala manera]], [[sin miramientos]] ἐφενάκιζεν ἀ. Phld.<i>Mus</i>.4.34.5. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ά, όν :<br />qui cause la ruine, funeste.<br />'''Étymologie:''' [[ἄτη]] | |btext=ά, όν :<br />[[qui cause la ruine]], [[funeste]].<br />'''Étymologie:''' [[ἄτη]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀτηρός]], -ά, -όν (Α)<br />Ι. 1. αυτός που έχει τυφλωθεί από την άτη, που ωθείται στην [[καταστροφή]]<br /><b>2.</b> [[ολέθριος]], [[καταστρεπτικός]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> «τὸ ἀτηρόν» — [[καταστροφή]], [[συμφορά]]<br />II. <b>επίρρ.</b> <i>ἀτηρῶς</i><br />τρομερά, υπερβολικά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>άτη</i> ( | |mltxt=[[ἀτηρός]], -ά, -όν (Α)<br />Ι. 1. αυτός που έχει τυφλωθεί από την άτη, που ωθείται στην [[καταστροφή]]<br /><b>2.</b> [[ολέθριος]], [[καταστρεπτικός]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> «τὸ ἀτηρόν» — [[καταστροφή]], [[συμφορά]]<br />II. <b>επίρρ.</b> <i>ἀτηρῶς</i><br />τρομερά, υπερβολικά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>άτη</i> ([[πρβλ]]. [[λυπηρός]] <span style="color: red;"><</span> [[λύπη]], [[οδυνηρός]] <span style="color: red;"><</span> [[οδύνη]], [[τολμηρός]] <span style="color: red;"><</span> [[τόλμη]] <b>κ.ά.</b>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> blinded by ἄτη, [[hurried]] to [[ruin]], Theogn.<br /><b class="num">II.</b> [[baneful]], [[ruinous]], [[mischievous]], Aesch., Soph.: τὸ ἀτηρόν [[bane]], [[ruin]], Aesch.; ἀτηρότατον [[κακόν]] Ar. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[harmful]], [[injurious]], [[malign]], [[ruinous]], [[causing ruin]] | |woodrun=[[harmful]], [[injurious]], [[malign]], [[ruinous]], [[causing ruin]] | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:50, 3 March 2024
English (LSJ)
[ᾱ], ά, όν,
A blinded by ἄτη, hurried to ruin, Thgn.433,634; φρήν S.Fr.264.
II baneful, mischievous, δύη A.Pr.746; τύχη Id.Ag.1483 (lyr.); κακόν E.Andr.353; ναυτιλίη AP9.23 (Antip.); τὸ ἀτηρόν = bane, mischief, A.Eu.1007 (anap.); μή τι ἀτηρὸν ποιέωσι [οἱ παῖδες] Democr. 279.—Once in Com., ἀτηρότατον κακόν = an 'outrageous' nuisance, Ar.V.1299; and so Adv. ἀτηρῶς = 'awfully' as a slang word, Phld.Mus. p.105K.: in Pl.Cra.395b and c introduced only for an etym. purpose: also in later Prose, D.L.6.99.
Spanish (DGE)
-ά, -όν
• Prosodia: [ᾱ-]
I 1infortunado, ἀνήρ Thgn.634.
2 desafortunado, fuera de lugar de ciertas τροπαί o figuras del discurso Hermog.Id.2.5 (p.343) (var.), Syrian.in Hermog.p.79, cf. A.D.Adu.148.25.
II 1dañino, que causa catástrofe, calamitoso λόγοισι πιστός, ἀ. λάθρᾳ leal en palabras, ocultamente pérfido S.Ph.1272, como etim. de Ἀτρεύς Pl.Cra.395b, ἀτερὰς φρένας ἀνδρῶν Thgn.433, cf. S.Tr.264, ἀ. γλώσσα E.Fr.913.3, c. ref. a la mujer ἀ. φυτόν E.Hipp.630, ἀ. κακόν E.Andr.353, cf. Ar.V.1299, AP 16.211.2 (Stat.Flacc.), de personif. y elementos naturales τύχαι A.A.1483, πέλαγος ἀτερῆς δύης A.Pr.746, ναυτιλίη AP 9.23 (Antip.), ἰλύς Orph.L.507, χάλαζα Orph.L.597.
2 travieso de niños μή τι ἀτηρὸν (οἱ παῖδες) ποιέωσι Democr.B 279, παιδίον Porph.Plot.3.5.
III adv. -ῶς de mala manera, sin miramientos ἐφενάκιζεν ἀ. Phld.Mus.4.34.5.
German (Pape)
[Seite 386] (ἄτη), schädlich, verderblich, Theogn. 425; bes. Tragg.; δύη, τύχη, Aesch. Ag. 1462 Eum. 961;. φρήν Soph. Tr. 263; ἀτηρότατον κακόν Ar. Vesp. 1299; Eur. Hipp. 630 u. sp. D. Seltener in Prosa, Plat. Crat. 395 c.
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
qui cause la ruine, funeste.
Étymologie: ἄτη.
Greek Monolingual
ἀτηρός, -ά, -όν (Α)
Ι. 1. αυτός που έχει τυφλωθεί από την άτη, που ωθείται στην καταστροφή
2. ολέθριος, καταστρεπτικός
3. το ουδ. ως ουσ. «τὸ ἀτηρόν» — καταστροφή, συμφορά
II. επίρρ. ἀτηρῶς
τρομερά, υπερβολικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άτη (πρβλ. λυπηρός < λύπη, οδυνηρός < οδύνη, τολμηρός < τόλμη κ.ά.)].
Greek Monotonic
ἀτηρός: [ᾱ], -ά, -όν,
I. τυφλωμένος από την ἄτη, ωθούμενος στην καταστροφή, σε Θέογν.
II. ολέθριος, καταστροφικός, βλαβερός, σε Αισχύλ., Σοφ.· τὸἀτηρόν, όλεθρος, συμφορά, καταστροφή, σε Αισχύλ.· ἀτηρότατον κακόν, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀτηρός: и 3 (ᾱ) гибельный, пагубный, роковой (τόχη Aesch.; φρήν Soph.; κακόν Arph.; ναυτιλίη Anth.).
Middle Liddell
I. blinded by ἄτη, hurried to ruin, Theogn.
II. baneful, ruinous, mischievous, Aesch., Soph.: τὸ ἀτηρόν bane, ruin, Aesch.; ἀτηρότατον κακόν Ar.
