ἱεροφάντης

English (LSJ)

Ion. ἱροφάντης, ου, ὁ, (φαίνω) hierophant, one who teaches rites of sacrifice and worship, ἱεροφάντης τῶν χθονίων θεῶν Hdt.7.153; of the initiating priest at Eleusis, IG12.76.24, al., Lys.6.1, Is.7.9, Plu.Alc.33; at Rome, = pontifex, D.H.2.73, 3.36; of the pontifex maximus, Plu.Num.9; of the Jewish High Priest, Ph.2.322; of Moses, Id.1.117; later, mystical expounder, ἱεροφάντης τῆς τετρακτύος Hierocl.in CA20p.466M.

German (Pape)

[Seite 1243] ὁ, den heiligen Opfer- u. Gottesdienst zeigend, lehrend; der in Mysterien einführt, bes. der Vorsteher der eleusinischen Geheimnisse; in ion. Form ἱροφάντης Her. 7, 153; Is. 7, 9; Paus. 4, 26, 2; Plut. Num. 9 nennt so den pontifex maximus der Römer; vgl. D. Hal. 2, 73.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
hiérophante, prêtre qui explique les mystères sacrés ; initiateur aux mystères ; à Rome le grand pontife.
Étymologie: ἱερός, φαίνω.

Russian (Dvoretsky)

ἱεροφάντης: ион. ἱροφάντης, ου ὁ
1) иерофант, верховный жрец (τῶν χθονίων θεῶν Her.; θεῶν Plut.);
2) (у римлян pontifex maximus) верховный жрец Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἱεροφάντης: Ἰων. ἱροφάντης ου, ὁ, (φαίνω) ὁ διδάσκων τὴν τάξιν τῶν θυσιῶν καὶ τῆς λατρείας, ὡς τὸ ἱερομνήμων, ἱρ. τῶν χθονίων θεῶν Ἡρόδ. 7. 153· ὁ τὰ Ἐλευσίνια μυστήρια μνῶ ἱερεύς, Συλλ. Ἐπιγρ. 123. 48, Λυσ. 103. 21, Ἰσαῖ. 64. 18, Πλουτ. Ἀλκιβ. 33· ἐν Ἀθήναις, θρησκευτικός τις ἄρχων, Συλλ. Ἐπιγρ. 188, 190-4, 197, κ. ἀλλ.· ἐν Ρώμῃ, ὁ Pontifex Maximus, Διον. Ἁλ. 2. 73., 3. 36· ὁ δὲ μέγιστος τῶν Ποντιφίκων, οἷον ἐξηγητοῦ καὶ προφήτου, μᾶλλον δὲ ἱεροφάντου τάξιν ἐπέχει Πλουτ. Νουμ. 9· κατὰ τοὺς χριστιανικοὺς χρόνους, ἱερεύς, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1068. 13. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ἱεροφάντης· μυσταγωγός, ἱερεὺς ὁ τὰ μυστήρια δεικνύων», πρβλ. Πολυδ. Α΄, 35.

Greek Monolingual

ὁ (Α ἱεροφάντης και ιων. τ. ἱροφάντης, θηλ. ἱεροφάντις και ἱεροφάντρια)
νεοελλ.
μτφ. βαθύς μύστης κάποιας επιστήμης ή τέχνης, την οποία ασκεί ευσυνείδητα σαν ιεροτελεστία (α. «ιεροφάντης της ιατρικής» β. «ιεροφάντης της τέχνης»)
αρχ.
1. αυτός που διδάσκει την τάξη τών θυσιών και της λατρείας (α. «ἱεροφάντης
μυσταγωγός, ὁ ἱερεύς ὁ τὰ μυστήρια δεικνύων», Ησύχ.
β. «ἱεροφάνται τῶν χθονίων θεῶν», Ηρόδ.)
2. ανώτατος ιερατικός άρχοντας της λατρείας της Δήμητρας και της Κόρης στην Ελευσίνα
3. επιγρ. ένας θρησκευτικός άρχοντας στην Αθήνα
4. (στη Ρώμη) α) ο αρχιερέας (pontifex)
β) ο μέγας αρχιερέας (pontifex maximus)
5. ο αρχιερέας τών Εβραίων
6. (για τους χριστιανούς) ο ιερέας
7. μυστικός εξηγητής, ερμηνευτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο) + -φαντης (< φαίνω)
πρβλ. συκοφάντης, υδροφάντης.

Greek Monotonic

ἱεροφάντης: Ιων. ἱρ-, -ου, ὁ (φαίνω), ιεροφάντης, αυτός που διδάσκει την τάξη των τελετών της θυσίας και της λατρείας, σε Ηρόδ., Πλούτ.· στη Ρώμη, ο Μέγιστος των Ποντιφίκων (Pontifex Maximus), σε Πλούτ.

Middle Liddell

φαίνω
a hierophant, one who teaches the rites of sacrifice and worship, Hdt., Plut.:—at Rome, the Pontifex Maximus, Plut.

Wikipedia EN

Carta de Tarô "O Hierofante"

A hierophant (Ancient Greek: ἱεροφάντης) is a person who brings religious congregants into the presence of that which is deemed holy. As such, a hierophant is an interpreter of sacred mysteries and arcane principles.

The word comes from ancient Greece, where it was constructed from the combination of ta hiera ('the holy') and phainein ('to show').

Wikipedia DE

Als Hierophant (griechisch), „Enthüller der heiligen Geheimnisse“, wurde der Hohepriester im Tempel der Demeter in Eleusis bezeichnet. Seine Würde war in dem Geschlecht des Eumolpos, des sagenhaften Stifters der Eleusinischen Mysterien, erblich. Wie der Pontifex maximus in Rom war der Hierophant erster Priester in Attika, und nur nach gewissenhafter Verwaltung niederer Priesterstellen konnte man das Amt desselben erlangen, welches einen untadeligen und keuschen Lebenswandel voraussetzte und in Eleusis lebenslang war. Dem Hierophanten oblag es namentlich, den Eingeweihten die geheimnisvollen Heiligtümer zu zeigen und auszulegen (daher der Name); bei der Feier der Eleusinien sang er mit dem Daduchos im Namen des Volkes das Lob der Demeter und ihrer Tochter.

Der Religionsphilosoph Mircea Eliade bezieht sich bei der Definition der Hierophanie als Aufscheinen des Heiligen im Profanen auf den Hierophanten.

Wikipedia FR

Un hiérophante (du grec ancien ἱερός / hierós, « sacré », et φαίνω / phaínô, « découvrir ») est un prêtre qui explique les mystères du sacré. Dans l'Antiquité grecque, le mot désignait plus particulièrement le prêtre qui présidait aux mystères d'Éleusis et instruisait les initiés.

Wikipedia ES

Un hierofante o gerofante (del griego ἱεροφάντης, 'el que hace aparecer lo sagrado'​) es un rango dentro de los sacerdotes de la antigua religión griega, concretamente el sumo sacerdote del culto de Eleusis en el Ática así como los de otros cultos mistéricos. Se le consideraba un intérprete de los misterios sagrados y era el encargado de instruir a los iniciados en dichos misterios.

Wikipedia IT

Lo Ierofante o gerofante (in greco antico: ἱεροφάντης, colui che spiega le cose sacre) è nella cultura religiosa greca la guida del culto misterico di Eleusi e il sacerdote più importante dell'Attica.

Wikipedia PT

Hierofante é o termo usado para designar os sacerdotes da alta hierarquia dos mistérios da Grécia e do Egito. É o sacerdote supremo, que pode ser chamado também de Sumo Sacerdote. O exemplo mais popular de alguém que pode ser chamado de Grande Hierofante é o líder supremo da Igreja Católica Apostólica Romana, o Papa, também chamado de Sumo Pontífice.

Wikipedia RU

Иерофа́нт (греч. ἱεροφάντης «показывающий священное») — у древних греков старший пожизненный жрец при Элевсинских таинствах.

Он должен был происходить из семьи Кериков или Евмолпидов[en]; председательствовал на всех торжествах Деметры, посвящал в большие и малые мистерии и вместе с дадухом, вторым верховным жрецом, во время празднеств пел хвалебную песнь Деметре и Персефоне. Рядом с ним стояла иерофантида (греч. ἱερόφαντις) — верховная жрица Деметры Элевсинской.

В римской духовной иерархии иерофанту соответствовал великий понтифик (лат. pontifex maximus).

Mantoulidis Etymological

(=αὐτός πού διδάσκει τά σχετικά μέ τή λατρεία, μυσταγωγός). Ἀπό το ἱερός + φαίνω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα καθώς καί στή λέξη ἱερός.