στλεγγίς

English (LSJ)

στλεγγίδος, ἡ, older word for ξύστρα (Erot.),
A strigil: scraper, to remove the oil and dirt from the skin in the bath or after the exercises of the Palaestra, Hp.Acut.65 (v. sub fin.), Epid.4.32, Ar. Fr.139, Pl.Hp.Mi.368c, Gal.6.406, al.; ς. and λήκυθος are freq. coupled as typical articles of everyday use, οὐδ' ἐστὶν αὕτη στλεγγὶς οὐδὲ λήκυθος Ar.Fr.207, cf. Cic.Fin.4.12.30, Plu.2.59f, 461e:—at Sparta reeds were used, but generally the ς. was of metal, ib.239b, cf. D.S. 13.82.
II a sort of tiara overlaid with metal (ἐπίτηκτος), IG22.1638.45, 1640.6,7, 5(1).1390.14 (Andania, i B.C.), cf. Poll.7.179; of gold, IG11(2).161 B 34, al. (Delos, iii B.C.), Plb.25.4.10 (where στελγ-), Hippoloch. ap. Ath.4.128e; offered as a prize, X. An.1.2.10; worn by the θεωροί sent to an oracle or at a solemn festival, Heraclid. Tar. ap. Erot., Sosib.4:—in Ar.Th.556, the women are said to draw wine with their στλεγγίδες; so τῇ σ. κἂν ἀρύσαιτό τις Arist. Top.145a23.—Many forms occur, στελγίς Plb. l.c., Hsch., Suid., EM725.47, v.l. in Gal.6.250; also dat. sg. στέλγει, = ξύστρα (i.e. -ᾳ), Hsch.; στελγγίς (sic) IG22.1541.15; στεγγίς Hp.Acut. l.c. (cod. A, λ add. A2 post τ), Erot. l.c. (in lemmate); στελεγγίς v.l. in Gal.15.713; στλέγγος, ὁ, Sch.D.T.p.195 H.; στεργίς Artem. 1.64 codd.; στρεγγίς Heraclid. l.c.; Dim. στλεγγίον, Sch.D.T. p.195 H.

Middle Liddell

στλεγγίς, στλεγγίδος, ἡ,
I. a scraper, to remove the oil and dirt (γλοίος) from the skin in the bath, Plat., etc.
II. a tiara, Xen. [deriv. uncertain]

Frisk Etymological English

στλεγγίδος
Grammatical information: f.
Meaning: scraper for scraping off oil and dust, curry-comb (Hp., Att.), often metaph. of a splendid head-ornament, a kind of tiara (X., Plb., hell. inscr. a.o.).
Other forms: (with several byforms: στεγγίς, στελγίς, στελγγίς, στελεγγίς, στλιγγίς, στρεγγίς, στεργίς a.o.; cf. Kretschmer KZ 33, 472f., Brugmann IF 30, 375). Also στλαγγίς (Nicandros ap. sch. Pl. Chrm. 161e.
Derivatives: στλεγγίδιον (hell.), στλεγγίον (sch.), στλεγγίζομαι to scrape off (Suid.) with στλέγγισμα n. scraped off dirt (Arist., Lyc.), στλέγγιστρον n. = στλεγγίς (EM).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Technical word without etymology, no doubt a loan. Neumann Heth. u. luw. Sprachgut 94 f. points to Hitt. ištalk(iya)-, ištalgāi- level, smooth (Kronasser Etymologie II 412); so στλεγγίς from Asia Minor? -- Older lit. in Bq and W.-Hofmann s. strigilis.

Wikipedia EN

Roman strigils, 1st century BC

The strigil (Greek: στλεγγίς) is a tool for the cleansing of the body by scraping off dirt, perspiration, and oil that was applied before bathing in Ancient Greek and Roman cultures. In these cultures the strigil was primarily used by men, specifically male athletes; however, in Etruscan culture there is evidence of strigils being used by both sexes. The standard design is a curved blade with a handle, all of which is made of metal.

Strigils were commonly used by individuals who were engaging in vigorous activities, in which they accumulated large amounts of dirt and sweat on their bodies. The people who used the strigil included athletes, the wealthy, soldiers, and more. However, wealthy or prestigious individuals often had slaves to wield the strigils and clean their bodies, rather than doing it themselves.

Strigils were not only significant in a practical sense, but culturally as well. They are often found in tombs or burials, in some cases along with a bottle of oil.

German (Pape)

[Seite 945] στλεγγίδος, ἡ, seltener στελγίς, στελεγγίς, τλεγγίς, ein breites Gerät, mit dem man sich im Bade oder in der Palästra abstrich u. den mit Salböl vermischten Schweiß abrieb, Reibeplatte, Streicheisen, Plat. Hipp. min. 368 c. Bei den Lacedämoniern waren sie von Rohr, sonst meistens von Eisen; Plut. instifut. Lac. 12; auch von Gold, Xen. An. 1, 2, 10, wo dgl. als Kampfpreise ausgetheilt werden; vgl. Böckh Staatshaush. II p. 330 ff. – Auch goldene oder vergoldete Metallplättchen, welche die Frauen, auch die Gesandten zum Orakel oder zu einem feierlichen Opfer als Hauptschmuck trugen, wahrscheinlich kammähnlich, vgl. Schol. Ar. Equ. 580 u. Suid. – Bei Ath. IV, 128 d προεστεφανώκει δὲ καὶ ἕκαστον στλεγγίδι χρυσῇ; vgl. XV, 674 b, wo es heißt τοὺς μὲν (Λακεδαιμονίους) ἀπὸ τῆς χώρας καλάμοις στεφανοῦσθαι ἢ στλεγγίδι. – Nach Poll. 7, 179 ein vergoldetes Leder um den Kopf. – Auch als ein Weinheber gebraucht, Ar. Thesm. 556.

Wikipedia DE

Die Strigilis, (altgriechisch στλεγγίς stlengís, deutsch ‚Streicheisen‘; verwandt mit lateinisch stringere, „streichen“, und deutsch „Striegel“) genannt auch Schabeisen, war ein in der Antike gebräuchliches Schabinstrument und Sportgerät, mit dem nach sportlichen Übungen oder dem Besuch des Schwitzbades Öl, Schweiß und Staub vom Körper geschabt wurden. Sie bestand aus einem Griff und einem gekrümmten, konkav gebogenen Vorderteil aus Bronze oder Eisen. Meist bildete sie zusammen mit einem Schwamm und Salbgefäßen wie Alabastra oder Aryballoi Sets, mithilfe derer sich die Athleten vor sportlichen Übungen einölen und danach reinigen konnten. Neben zahlreichen erhaltenen Exemplaren ist die Verwendung der Strigilis auch in vielen Darstellungen der griechischen Vasenmalerei sowie in Gestalt der so genannten Apoxyomenos-Statuen („Abschabender“) belegt.

Russian (Dvoretsky)

στλεγγίς: στλεγγίδος (ῐδ) ἡ
1 банный скребок (с полой ручкой) Plat., Arph., Plut.;
2 головной гребень (праздничное украшение женщин) Xen., Polyb.

Greek (Liddell-Scott)

στλεγγίς: στλεγγίδος, ἡ, ἀρχαιότερον ὄνομα τῆς ξύστρας, (Ἐρωτιαν. Γλωσσ. Ἱππ.), «ξυστρὶ» δι’οὗ ἀπέξεον τὸ ἔλαιον μετὰ τοῦ κονιορτοῦ (γλοιὸς) ἀπὸ τοῦ δέρματος ἐν τῷ λουτρῷ ἢ μετὰ τὰς ἐν τῇ παλαίστρᾳ ἀσκήσεις, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 395, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 189, Πλάτ. Ἱππ. Ἐλάττων 368C, πρβλ. Λεξικ. τῶν Ἀρχαιοτ. σ. 141· - παροιμ. ἐπὶ πενίας, οὐδ’ ἐστὶν αὐτῇ στλεγγὶς οὐδὲ λήκυθος Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 14, πρβλ. Κικ. Fin. 4. 12, Πλουτ. 2. 59F· - ἐν Σπάρτῃ ἐχρῶντο καλάμῳ, ἀλλὰ συνήθως ἦτο ἐκ μετάλλου, Πλούτ. 2. 239Α, πρβλ. Διόδ. 13. 81. ΙΙ. εἶδος τιάρας ἐπικεκοσμημένης διὰ μετάλλου (ἐπίτηκτος), Συλλ. Ἐπιγρ. 159. 9 καὶ 10, πρβλ. Πολυδ. Ζ΄, 179· ἐκ χρυσοῦ, Πολύβ. 26. 7, 10, Ἀθήν. 128D· προβαλλομένη ὡς βραβεῖον, Ξεν. Ἀνάβ. 1. 2, 10· ἐφόρουν δὲ αὐτὴν οἱ θεωροὶ οἱ πεμπόμενοι εἴς τι μαντεῖον κατ’ ἐπίσημὸν τινα ἑορτήν, Ἡρακλείδ. Ταρ. παρ’ Ἐρωτιαν., Γλωσσ. Ἱππ., Σωσίβ. παρ’ Ἀθην. 674Β· παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Θεσμ. 556, αἱ γυναῖκες λέγονται ἀντλοῦσαι οἶνον διὰ τῶν στλεγγίδων· οὕτω, τῇ στλ. κἄν ἀρύσαιτό τις Ἀριστ. Τοπ. 6. 6. 18. - Τῆς λέξεως ἀπαντῶσι πολλοὶ τύποι, στελγὶς Πολύβ. ἔνθ’ ἀνωτ., Σουΐδ., Ἐτυμολ. Μέγ.· στλέγγος Α. Β. 793· στεργὶς Ἀρτεμ. 1. 66· στρεγγὶς Ἡρακλείδ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Λατιν. strigil (striyo,· ὑποκορ. στλεγγίον, Α. Β. 793.

Wikipedia ES

Un estrígil o estrigilo (del griego ξύστρα y el latín strigilis) es una rascadera de metal larga y fina que en la cultura grecorromana se usaba para limpiarse el cuerpo de aceite.

Fue utilizado primero por los etruscos después de sus combates y posteriormente por los romanos, como forma de lavarse en sus termas.

Debido a que hasta la época imperial desconocían el jabón, y nunca su uso estuvo muy difundido,los romanos se untaban el cuerpo en aceite y luego se lo retiraban con el estrígil.

En la cultura griega era tradición que los atletas saliesen a la arena cubiertos por óleos que, al final de la competición, se retiraban ceremoniosamente junto con el polvo y la suciedad del cuerpo. Este ritual es el que plasmó Lisipo en su Apoxiomeno.

French (Bailly abrégé)

στλεγγίδος (ἡ) :
1 strigile: racloir, étrille pour se frotter dans le bain ou au gymnase (strigille). Le strigile est une sorte de racloir en fer recourbé, utilisé d'abord par les Étrusques après leurs combats, puis par les Romains dans les thermes romains pour se nettoyer la peau lorsqu'ils se lavaient. Il servait aussi à nettoyer les chevaux.
2 plaque de cuir ou de métal doré, pour la coiffure des femmes.
Étymologie: DELG terme techn. sans étym., pê emprunté.

Greek Monotonic

στλεγγίς: στλεγγίδος, ἡ,
I. όργανο απόξεσης, ξυστρί, που χρησιμοποιείτο για να απομακρύνει από το δέρμα λάδι και σκόνη (γλοιός) μετά το λουτρό ή την άσκηση στην παλαίστρα, σε Πλάτ. κ.λπ.
II. είδος τιάρας διακοσμημένης με μέταλλο, σε Ξεν. (αμφίβ. προέλ.).

Wikipedia RU

Стригиль (Strigilis) — в античности до изобретения мыла серповидный скребок для очищения поверхности кожи от пота и грязи. Изготавливался из бронзы или другого металла. Для этого тело предварительно намазывалось маслом. В термах очищение стригилем часто выполняли рабы. Изображение стригиля встречается на античных вазах.

Wikipedia PT

O estrígil era um pequeno instrumento, usado na Roma e Grécia Antigas, feito de metal recurvado, usado para raspar a sujeira e suor do corpo, principalmente nas costas. Segundo o costume da época, aplicavam-se óleos perfumados na pele, que em seguida eram raspados, retirando assim também as impurezas e sujidades.

O estrígil era um acessório usado, com freqüência, nos banhos públicos de Roma e para os cidadãos ricos, era realizado por escravos

Wikipedia IT

Lo strigile (in greco στλεγγίς) era uno strumento in metallo impiegato nell'antichità, alle terme o in palestra, per detergere dal corpo la mistura di olio e polvere usata per pulirsi. Tale pratica restò in auge fino alla diffusione del sapone, di origine barbarica, avvenuta nella tarda antichità. Esso si presenta come un oggetto composto dal manico e una terminazione ricurva, non tagliente: tale conformazione restò pressoché immutata nel corso dei secoli. Era impiegato soprattutto dagli uomini, in particolare dagli atleti dopo una prova fisica; nondimeno, sappiamo che presso gli Etruschi era usato anche dalle donne.

Wikipedia LA

Strigilis (Graece στλεγγίς) est instrumentum antiquum, quo athletae exercitiis confectis vel ii, qui e sudatorio exierunt, oleum, sudorem pulveremque corpore defricuerunt. Ex ferro vel aere lunato cum capulo consistebat.

Multa exempla exstant; praeterea multis in imaginibus (in fictilibus Graecis aut sculpturis sicut in sic dicto Apoxyomeno Lysippi) videri possunt.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

στλεγγίς. στλεγγίδος, ἡ, ook στέγγις Hp. Acut. 65, krabber, schraper, van hoorn, metaal of riet, gebruikt in badhuis of de worstelschool om olie, zweet en stof van het lichaam te schrapen.

Frisk Etymology German

στλεγγίς: στλεγγίδος
{stleggís}
Forms: (mit mehreren Nebenformen: στεγγίς, στελγ(γ)ίς, στλιγγίς, στρεγγίς, στεργίς u.a.; vgl. Kretschmer KZ 33, 472f., Brugmann IF 30, 375)
Grammar: f.
Meaning: Schabeisen zum Abreiben von Öl und Staub, Striegel (Hp., att.), oft übertr. von einem prachtvollen Kopfschmuck, einer Art Tiara (X., Plb., hell. Inschr. u.a.).
Derivative: Davon στλεγγίδιον (hell.), -ίον (Sch.), -ίζομαι sich abreiben (Suid.) mit -ισμα n. abgeriebener Schmutz (Arist., Lyk.), -ιστρον n. = στλεγγίς (EM).
Etymology: Technisches Wort ohne Etymologie, ohne Zweifel entlehnt. Neumann Heth. u. luw. Sprachgut 94 f. lenkt die Aufmerksamkeit auf heth. ištalk(iya)-, ištalgāi- ebnen, glätten (Kronasser Etymologie II 412); στλεγγίς somit kleinasiat.? — Altere Lit. bei Bq und W.-Hofmann s. strigilis.
Page 2,799-800

Mantoulidis Etymological

στλεγγίδος ἡ (=ξυστρί). Σκοτεινή ἡ ἐτυμολογία της.

Translations

strigil

be: стрыгіль; ca: estrígil; de: Strigilis; el: στλεγγίδα; grc: στεγγίς, στλέγγος, στεργίς, τλεγγίς, στελεγγίς, στελγίς, στλεγγίς; en: strigil; es: estrígil; eu: estrigil; fr: strigile; he: סטריגיל; it: strigile; ja: 肌かき器; la: strigilis; mk: стригил; pt: estrígil; ru: стригиль; sh: strigil; sv: strigel; uk: стригіль