Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ventilo: Difference between revisions

From LSJ

Cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet → May he love tomorrow who has never loved before; And may he who has loved, love tomorrow as well.

Pervigilium Veneris
(3)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=ventilo ventilare, ventilavi, ventilatus V :: expose to a draught; fan; brandish
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ventĭlo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. [[ventulus]],<br /><b>I</b> to [[toss]], [[swing]], [[brandish]] in the [[air]]; to [[fan]].<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: [[arma]], Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: [[cubitum]] utrumque in diversum [[latus]], Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat [[aura]] comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia ([[flatus]]), i. e. to [[fan]], [[inflame]], [[kindle]], Sil. 17, 507: [[frigus]], fans [[coolness]] [[upon]] him, i. e. cools him [[with]] fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus [[atque]] [[etiam]] [[aliquo]] ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], i. e. tosses to and [[fro]] (as it were) in [[order]] to [[cool]] it, Juv. 1, 28: [[alis]], Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: [[alio]] [[atque]] [[alio]] positu ventilari, to [[move]] one's [[self]], Sen. Tranq. 2, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., econom. t. t., to [[toss]] [[grain]] [[into]] the [[air]], in [[order]] to [[cleanse]] it from [[chaff]], to [[winnow]], Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—<br /><b>II</b> Trop., to [[set]] in [[motion]], to [[move]], disturo, [[agitate]], [[disquiet]]: cujus [[lingua]] [[quasi]] [[flabello]] seditionis [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: [[nomen]] alicujus pro tribunalibus, i. e. to [[bring]] [[forward]], App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.
|lshtext=<b>ventĭlo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. [[ventulus]],<br /><b>I</b> to [[toss]], [[swing]], [[brandish]] in the [[air]]; to [[fan]].<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: [[arma]], Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: [[cubitum]] utrumque in diversum [[latus]], Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat [[aura]] comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia ([[flatus]]), i. e. to [[fan]], [[inflame]], [[kindle]], Sil. 17, 507: [[frigus]], fans [[coolness]] [[upon]] him, i. e. cools him [[with]] fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus [[atque]] [[etiam]] [[aliquo]] ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], i. e. tosses to and [[fro]] (as it were) in [[order]] to [[cool]] it, Juv. 1, 28: [[alis]], Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: [[alio]] [[atque]] [[alio]] positu ventilari, to [[move]] one's [[self]], Sen. Tranq. 2, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., econom. t. t., to [[toss]] [[grain]] [[into]] the [[air]], in [[order]] to [[cleanse]] it from [[chaff]], to [[winnow]], Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—<br /><b>II</b> Trop., to [[set]] in [[motion]], to [[move]], disturo, [[agitate]], [[disquiet]]: cujus [[lingua]] [[quasi]] [[flabello]] seditionis [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: [[nomen]] alicujus pro tribunalibus, i. e. to [[bring]] [[forward]], App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=ventilo, āvī, ātum, āre (st. ventulo, [[von]] [[ventulus]]), in die [[Luft]] [[schwenken]], [[schwingen]], I) eig.: a) übh.: parmulam, [[Fronto]]: facem, [[damit]] [[sie]] [[gut]] brenne, Prop.: [[cubitum]] [[utrumque]] in diversum [[latus]], Quint.: ventilat [[aura]] comas, bewegt die Blätter [[des]] Baumes, Ov.: aureos idemtidem manu suā, die G. in der H. [[hin]] u. [[herwerfen]], [[mit]] den G. [[klimpern]], Apul.: [[dum]] per ([[über]]) limina potentiorum [[sudatrix]] [[toga]] ventilat, [[rasch]] treibt, Mart.: scherzh., ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], ficht [[mit]] dem [[Ring]] in der [[Luft]] [[umher]], Iuven. 1, 28. – medial, [[alio]] [[atque]] [[alio]] positum ventilari, [[sich]] [[bald]] in die, [[bald]] in jene [[Lage]] [[herumwerfen]] (ῥίπτεσθαι), Sen. de tranqu. anim. 2, 12. – b) [[als]] t.t. der [[Fechtkunst]], [[arma]], die W. [[schwingen]], Lufthiebe [[tun]], Mart.: u. so absol., [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! remove ista lusoria [[arma]], Sen.: aliud est pugnare, aliud ventilare, Sen. rhet. – c) [[als]] t.t. [[des]] Landbaues, α) der [[Luft]] [[aussetzen]], an die [[Luft]] [[bringen]], [[lüften]], oleas, [[Varro]]: [[vinum]], Colum.: ceram [[sub]] divo, Plin. – β) [[mit]] der Wurfschaufel umstechen, worfeln, in aëre [[frumentum]], [[Varro]] LL. 5, 138: frumenta, Plin. 18, 302. Paul. ex [[Fest]]. 77, 15: prägn., umstechend [[scheiden]], paleas, Isid. orig. 20, 14, 10: [[quia]] mixta est [[palea]] tritico [[usque]] [[dum]] ventiletur, Augustin. in psalm. 92, 5. – d) [[Kühlung]] [[zufächeln]], aestuanti tenue [[frigus]], Mart. 3, 82, 10. – absol., ventilante [[aliquo]] cubabat, Suet. Aug. 82, 1. – II) übtr.: 1) [[hin]] und her [[bewegen]], -[[werfen]], a) scheltend, schimpfend [[immer]] im Munde [[führen]], [[antasten]], [[nomen]] alcis (jmds. guten Namen) [[pro]] tribunalibus, Apul.: famam collegae ore [[maledico]], [[Hieron]].: [[auch]] rühmend [[immer]] im Munde [[führen]], suam inanem gloriam, Augustin. serm. 119, 15 [[Mai]]. – b) [[beunruhigen]], vitas insontium Manibus accitis, [[spät]]. ICt. – c) [[hin]] und her [[besprechen]], [[erörtern]], quaestionem u. dgl., ICt.: totum aliud est pugnare, aliud ventilare (sc. rem), Sen. contr. 3. praef. § 13: unam eandemque sententiam [[multimodis]] faciunt, ventilant, [[Fronto]] de or. 1. p. 157, 7 N. – 2) gleichs. [[mit]] einem [[Fächer]] [[anblasen]], [[anfachen]] = [[erregen]], [[cuius]] linguā, [[quasi]] [[flabello]] seditionis, [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, angeblasen, angefacht, Cic. Flacc. 54.
|georg=ventilo, āvī, ātum, āre (st. ventulo, [[von]] [[ventulus]]), in die [[Luft]] [[schwenken]], [[schwingen]], I) eig.: a) übh.: parmulam, [[Fronto]]: facem, [[damit]] [[sie]] [[gut]] brenne, Prop.: [[cubitum]] [[utrumque]] in diversum [[latus]], Quint.: ventilat [[aura]] comas, bewegt die Blätter [[des]] Baumes, Ov.: aureos idemtidem manu suā, die G. in der H. [[hin]] u. [[herwerfen]], [[mit]] den G. [[klimpern]], Apul.: [[dum]] per ([[über]]) limina potentiorum [[sudatrix]] [[toga]] ventilat, [[rasch]] treibt, Mart.: scherzh., ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], ficht [[mit]] dem [[Ring]] in der [[Luft]] [[umher]], Iuven. 1, 28. – medial, [[alio]] [[atque]] [[alio]] positum ventilari, [[sich]] [[bald]] in die, [[bald]] in jene [[Lage]] [[herumwerfen]] (ῥίπτεσθαι), Sen. de tranqu. anim. 2, 12. – b) [[als]] t.t. der [[Fechtkunst]], [[arma]], die W. [[schwingen]], Lufthiebe [[tun]], Mart.: u. so absol., [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! remove ista lusoria [[arma]], Sen.: aliud est pugnare, aliud ventilare, Sen. rhet. – c) [[als]] t.t. [[des]] Landbaues, α) der [[Luft]] [[aussetzen]], an die [[Luft]] [[bringen]], [[lüften]], oleas, [[Varro]]: [[vinum]], Colum.: ceram [[sub]] divo, Plin. – β) [[mit]] der Wurfschaufel umstechen, worfeln, in aëre [[frumentum]], [[Varro]] LL. 5, 138: frumenta, Plin. 18, 302. Paul. ex [[Fest]]. 77, 15: prägn., umstechend [[scheiden]], paleas, Isid. orig. 20, 14, 10: [[quia]] mixta est [[palea]] tritico [[usque]] [[dum]] ventiletur, Augustin. in psalm. 92, 5. – d) [[Kühlung]] [[zufächeln]], aestuanti tenue [[frigus]], Mart. 3, 82, 10. – absol., ventilante [[aliquo]] cubabat, Suet. Aug. 82, 1. – II) übtr.: 1) [[hin]] und her [[bewegen]], -[[werfen]], a) scheltend, schimpfend [[immer]] im Munde [[führen]], [[antasten]], [[nomen]] alcis (jmds. guten Namen) [[pro]] tribunalibus, Apul.: famam collegae ore [[maledico]], [[Hieron]].: [[auch]] rühmend [[immer]] im Munde [[führen]], suam inanem gloriam, Augustin. serm. 119, 15 [[Mai]]. – b) [[beunruhigen]], vitas insontium Manibus accitis, [[spät]]. ICt. – c) [[hin]] und her [[besprechen]], [[erörtern]], quaestionem u. dgl., ICt.: totum aliud est pugnare, aliud ventilare (sc. rem), Sen. contr. 3. praef. § 13: unam eandemque sententiam [[multimodis]] faciunt, ventilant, [[Fronto]] de or. 1. p. 157, 7 N. – 2) gleichs. [[mit]] einem [[Fächer]] [[anblasen]], [[anfachen]] = [[erregen]], [[cuius]] linguā, [[quasi]] [[flabello]] seditionis, [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, angeblasen, angefacht, Cic. Flacc. 54.
}}
{{LaEn
|lnetxt=ventilo ventilare, ventilavi, ventilatus V :: expose to a draught; fan; brandish
}}
}}

Revision as of 16:00, 19 October 2022

Latin > English

ventilo ventilare, ventilavi, ventilatus V :: expose to a draught; fan; brandish

Latin > English (Lewis & Short)

ventĭlo: āvi, ātum, 1, v. a. ventulus,
I to toss, swing, brandish in the air; to fan.
I Lit.
   A In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: arma, Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: cubitum utrumque in diversum latus, Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat aura comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia (flatus), i. e. to fan, inflame, kindle, Sil. 17, 507: frigus, fans coolness upon him, i. e. cools him with fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus atque etiam aliquo ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, i. e. tosses to and fro (as it were) in order to cool it, Juv. 1, 28: alis, Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: alio atque alio positu ventilari, to move one's self, Sen. Tranq. 2, 10.—
   B In partic., econom. t. t., to toss grain into the air, in order to cleanse it from chaff, to winnow, Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—
II Trop., to set in motion, to move, disturo, agitate, disquiet: cujus lingua quasi flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: nomen alicujus pro tribunalibus, i. e. to bring forward, App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ventĭlō,¹³ āvī, ātum, āre (ventus), tr.,
1 agiter dans l’air : Prop. 4, 3, 50 ; Mart. 5, 31, 4 || agiter, remuer : Quint. 11, 3, 811 ; ventilat aura comas Ov. Am. 1, 7, 54, l’air agite le feuillage || abst] ventilare Sen. Ep. 117, 25, battre, fouetter l’air de ses armes [comme un escrimeur]
2 éventer, donner de l’air, de la fraîcheur à : abst] Suet. Aug. 82 || [avec acc.] Juv. 1, 28 ; alio atque alio positu ventilari Sen. Tranq. 2, 10, se donner de la fraîcheur en changeant de position [dans un lit] || frigus Mart. 3, 82, 10, donner de la fraîcheur par ventilation
3 exposer à l’air : Varro R. 1, 55, 6 ; Col. Rust. 12, 30, 1 ; Plin. 18, 302
4 [fig.] attiser par ventilation], allumer, exciter : Cic. Fl. 54 || agiter = attaquer, vilipender : Apul. Apol. 100 || tourmenter, persécuter : Cod. Th. 9, 15, 5 || discuter, débattre : Fronto Orat. 1, p. 157, 7.

Latin > German (Georges)

ventilo, āvī, ātum, āre (st. ventulo, von ventulus), in die Luft schwenken, schwingen, I) eig.: a) übh.: parmulam, Fronto: facem, damit sie gut brenne, Prop.: cubitum utrumque in diversum latus, Quint.: ventilat aura comas, bewegt die Blätter des Baumes, Ov.: aureos idemtidem manu suā, die G. in der H. hin u. herwerfen, mit den G. klimpern, Apul.: dum per (über) limina potentiorum sudatrix toga ventilat, rasch treibt, Mart.: scherzh., ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, ficht mit dem Ring in der Luft umher, Iuven. 1, 28. – medial, alio atque alio positum ventilari, sich bald in die, bald in jene Lage herumwerfen (ῥίπτεσθαι), Sen. de tranqu. anim. 2, 12. – b) als t.t. der Fechtkunst, arma, die W. schwingen, Lufthiebe tun, Mart.: u. so absol., quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare! remove ista lusoria arma, Sen.: aliud est pugnare, aliud ventilare, Sen. rhet. – c) als t.t. des Landbaues, α) der Luft aussetzen, an die Luft bringen, lüften, oleas, Varro: vinum, Colum.: ceram sub divo, Plin. – β) mit der Wurfschaufel umstechen, worfeln, in aëre frumentum, Varro LL. 5, 138: frumenta, Plin. 18, 302. Paul. ex Fest. 77, 15: prägn., umstechend scheiden, paleas, Isid. orig. 20, 14, 10: quia mixta est palea tritico usque dum ventiletur, Augustin. in psalm. 92, 5. – d) Kühlung zufächeln, aestuanti tenue frigus, Mart. 3, 82, 10. – absol., ventilante aliquo cubabat, Suet. Aug. 82, 1. – II) übtr.: 1) hin und her bewegen, -werfen, a) scheltend, schimpfend immer im Munde führen, antasten, nomen alcis (jmds. guten Namen) pro tribunalibus, Apul.: famam collegae ore maledico, Hieron.: auch rühmend immer im Munde führen, suam inanem gloriam, Augustin. serm. 119, 15 Mai. – b) beunruhigen, vitas insontium Manibus accitis, spät. ICt. – c) hin und her besprechen, erörtern, quaestionem u. dgl., ICt.: totum aliud est pugnare, aliud ventilare (sc. rem), Sen. contr. 3. praef. § 13: unam eandemque sententiam multimodis faciunt, ventilant, Fronto de or. 1. p. 157, 7 N. – 2) gleichs. mit einem Fächer anblasen, anfachen = erregen, cuius linguā, quasi flabello seditionis, illa tum est egentium contio ventilata, angeblasen, angefacht, Cic. Flacc. 54.