Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

iactatio: Difference between revisions

From LSJ

Ἀλλ’ ἐσθ’ ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → But death is the ultimate healer of ills

Sophocles, Fragment 698
(6_7)
 
(3_6)
 
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>jactātĭo</b>: ōnis, f. [[iacto]],<br /><b>I</b> a throwing or [[tossing]] to and [[fro]], a [[shaking]], [[agitation]], [[violent]] or [[frequent]] [[motion]].<br /><b>I</b> Lit.: corporis, [[motion]], gestures, Cic. Or. 25, 86: ubi [[primum]] ducta [[cicatrix]], patique posse visa jactationem, Liv. 29, 32: [[manus]], Quint. 10, 7, 26; of a [[storm]] at [[sea]]: ex magna jactatione terram videre, Cic. Mur. 2, 4: armigeri in [[castra]] referebant (eum) jactationem vulnerum [[haud]] [[facile]] tolerantem, the jolting, Curt. 6, 5, 1.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen., of [[mental]] [[agitation]]: jactationes animorum incitatae, Cic. Tusc. 5, 6, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; A [[boasting]], [[bragging]]; [[ostentation]], [[display]], [[vanity]]: jactatio est [[voluptas]] gestiens et se efferens insolentius, Cic. Tusc. 4, 9, 20: verborum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 2: nulla cultūs, Tac. G. 6: [[extemporalis]] [[garrulitas]] circulatoriae jactationis est, Quint. 2, 4, 15: eruditionis, id. 1, 5, 11: nonnullorum hominum jactationem et insolentiam ferre non potes, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Jactatio [[popularis]], a [[striving]] [[after]] [[popular]] [[applause]], Cic. Clu. 35, 95; id. Har. Resp. 20, 43; so, jactatio cursusque [[popularis]], id. Prov. Cons. 16, 38; cf.: [[eloquentia]] haec [[forensis]] ... ornata verbis [[atque]] sententiis jactationem habuit in [[populo]], id. Or. 3, 13.
|lshtext=<b>jactātĭo</b>: ōnis, f. [[iacto]],<br /><b>I</b> a throwing or [[tossing]] to and [[fro]], a [[shaking]], [[agitation]], [[violent]] or [[frequent]] [[motion]].<br /><b>I</b> Lit.: corporis, [[motion]], gestures, Cic. Or. 25, 86: ubi [[primum]] ducta [[cicatrix]], patique posse visa jactationem, Liv. 29, 32: [[manus]], Quint. 10, 7, 26; of a [[storm]] at [[sea]]: ex magna jactatione terram videre, Cic. Mur. 2, 4: armigeri in [[castra]] referebant (eum) jactationem vulnerum [[haud]] [[facile]] tolerantem, the jolting, Curt. 6, 5, 1.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen., of [[mental]] [[agitation]]: jactationes animorum incitatae, Cic. Tusc. 5, 6, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; A [[boasting]], [[bragging]]; [[ostentation]], [[display]], [[vanity]]: jactatio est [[voluptas]] gestiens et se efferens insolentius, Cic. Tusc. 4, 9, 20: verborum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 2: nulla cultūs, Tac. G. 6: [[extemporalis]] [[garrulitas]] circulatoriae jactationis est, Quint. 2, 4, 15: eruditionis, id. 1, 5, 11: nonnullorum hominum jactationem et insolentiam ferre non potes, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Jactatio [[popularis]], a [[striving]] [[after]] [[popular]] [[applause]], Cic. Clu. 35, 95; id. Har. Resp. 20, 43; so, jactatio cursusque [[popularis]], id. Prov. Cons. 16, 38; cf.: [[eloquentia]] haec [[forensis]] ... ornata verbis [[atque]] sententiis jactationem habuit in [[populo]], id. Or. 3, 13.
}}
{{Georges
|georg=iactātio, ōnis, f. ([[iacto]]), I) aktiv = das Hin- u. Herwerfen, -[[bewegen]], das [[Schütteln]], Rütteln, Erschüttern, 1) eig.: a) im allg.: togarum, Mamert. grat. act.: ferramentorum ac manuum, Augustin.: cervicum (v. Pferden), Curt.: vulneris, vulnerum, Liv. u. Curt. – b) insbes.: α) das [[Schütteln]] beim [[Fieber]], corporis, Cels. 3, 9: absol., Cels. 3, 11 extr. u. 4, 20 (13) extr. – β) die [[mit]] Gebärden verbundene [[Bewegung]], corporis, Cic.: [[manus]], Quint.: [[dagegen]] iact. [[gestus]], zu lebhafte Gebärden, Quint. 2, 12, 9 H. – 2) übtr.: a) das Ausstoßen [[von]] Worten, die [[Rederei]], Cod. Iust. 2, 20, 9. – b) das prahlerische [[Anpreisen]], Lobpreisen, das Prahlen [[mit]] etw., virtutis, Curt.: [[cultus]], Tac.: eruditionis, Quint. – [[eloquentia]] [[forensis]] iactationem habuit in [[populo]], Cic. – II) [[passiv]] u. medial = das Hin- und Hergeworfenwerden, das Sich-Hin-und-Herwerfen, 1) eig.: a) im allg.: das heftige [[Schwanken]], maritima, Liv.: fluctuum marini [[aestus]], Donat.: [[navis]], Cic. u. Liv. fr.: Plur., intempestivi iactationum ([[Schwanken]] der Schiffe) [[cursus]], Fulg. – b) das Sich-Hin- u. Herwerfen, der unstete [[Aufenthalt]], Sen. ep. 2, 1. – 2) übtr.: a) die [[Aufregung]], animi, Dict. 3, 3: Plur., iactationes animorum, Cic. Tusc. 5, 15. – b) die schwankende [[Haltung]], der [[Wankelmut]], animi, Liv. 24, 6, 9. – c) der gezollte [[Beifall]], [[popularis]], Cic.: iactationem habere in [[populo]], Cic.: [[vox]] ad iactationem composita, [[auf]] den B. der [[Menge]] berechnet, [[Flor]].: homines, cum rem destruere [[non]] possunt iactationem [[eius]] (den [[ihr]] gezollten [[Beifall]], das [[ihr]] gespendete [[Lob]]) incessunt, Plin. ep. – d) die [[Prahlerei]], Ruhmredigkeit, alcis, Cic.: verborum, Großsprechereien, Cic.: [[ventosa]] iact., Fulg.: dicendi vitiosa iact., verkehrte Prunkrednerei, Quint.: iact. eloquentiae ([[über]] B.), Quint.
}}
}}

Latest revision as of 09:25, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

jactātĭo: ōnis, f. iacto,
I a throwing or tossing to and fro, a shaking, agitation, violent or frequent motion.
I Lit.: corporis, motion, gestures, Cic. Or. 25, 86: ubi primum ducta cicatrix, patique posse visa jactationem, Liv. 29, 32: manus, Quint. 10, 7, 26; of a storm at sea: ex magna jactatione terram videre, Cic. Mur. 2, 4: armigeri in castra referebant (eum) jactationem vulnerum haud facile tolerantem, the jolting, Curt. 6, 5, 1.—
II Trop.
   A In gen., of mental agitation: jactationes animorum incitatae, Cic. Tusc. 5, 6, 15.—
   B Esp.
   1    A boasting, bragging; ostentation, display, vanity: jactatio est voluptas gestiens et se efferens insolentius, Cic. Tusc. 4, 9, 20: verborum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 2: nulla cultūs, Tac. G. 6: extemporalis garrulitas circulatoriae jactationis est, Quint. 2, 4, 15: eruditionis, id. 1, 5, 11: nonnullorum hominum jactationem et insolentiam ferre non potes, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5.—
   2    Jactatio popularis, a striving after popular applause, Cic. Clu. 35, 95; id. Har. Resp. 20, 43; so, jactatio cursusque popularis, id. Prov. Cons. 16, 38; cf.: eloquentia haec forensis ... ornata verbis atque sententiis jactationem habuit in populo, id. Or. 3, 13.

Latin > German (Georges)

iactātio, ōnis, f. (iacto), I) aktiv = das Hin- u. Herwerfen, -bewegen, das Schütteln, Rütteln, Erschüttern, 1) eig.: a) im allg.: togarum, Mamert. grat. act.: ferramentorum ac manuum, Augustin.: cervicum (v. Pferden), Curt.: vulneris, vulnerum, Liv. u. Curt. – b) insbes.: α) das Schütteln beim Fieber, corporis, Cels. 3, 9: absol., Cels. 3, 11 extr. u. 4, 20 (13) extr. – β) die mit Gebärden verbundene Bewegung, corporis, Cic.: manus, Quint.: dagegen iact. gestus, zu lebhafte Gebärden, Quint. 2, 12, 9 H. – 2) übtr.: a) das Ausstoßen von Worten, die Rederei, Cod. Iust. 2, 20, 9. – b) das prahlerische Anpreisen, Lobpreisen, das Prahlen mit etw., virtutis, Curt.: cultus, Tac.: eruditionis, Quint. – eloquentia forensis iactationem habuit in populo, Cic. – II) passiv u. medial = das Hin- und Hergeworfenwerden, das Sich-Hin-und-Herwerfen, 1) eig.: a) im allg.: das heftige Schwanken, maritima, Liv.: fluctuum marini aestus, Donat.: navis, Cic. u. Liv. fr.: Plur., intempestivi iactationum (Schwanken der Schiffe) cursus, Fulg. – b) das Sich-Hin- u. Herwerfen, der unstete Aufenthalt, Sen. ep. 2, 1. – 2) übtr.: a) die Aufregung, animi, Dict. 3, 3: Plur., iactationes animorum, Cic. Tusc. 5, 15. – b) die schwankende Haltung, der Wankelmut, animi, Liv. 24, 6, 9. – c) der gezollte Beifall, popularis, Cic.: iactationem habere in populo, Cic.: vox ad iactationem composita, auf den B. der Menge berechnet, Flor.: homines, cum rem destruere non possunt iactationem eius (den ihr gezollten Beifall, das ihr gespendete Lob) incessunt, Plin. ep. – d) die Prahlerei, Ruhmredigkeit, alcis, Cic.: verborum, Großsprechereien, Cic.: ventosa iact., Fulg.: dicendi vitiosa iact., verkehrte Prunkrednerei, Quint.: iact. eloquentiae (über B.), Quint.