ἄγρα

English (LSJ)

Ion. ἄγρη, ἡ,

   A hunting, the chase, (never in Il.), ἄγρην ἐφέπειν Od.12.330; χαίρουσι δέ τ' ἀνέρες ἄγρῃ 22.306; ἐς ἄγρας ἰέναι E.Supp. 885; ἄ. ἀνθρώπων Pl.Lg.823e; ἁλιαδᾶν ἔχων ἀΰπνους ἄγρας S.Aj. 880 (lyr.).    2 way of catching, Pi.N.3.81, Hdt.2.70.    II quarry, prey, Hes.Th.442; ἄγραν ὤλεσα A.Eu.148 (lyr.); εὔκερως ἄ. S.Aj. 64, cf. 407 (pl.); Μελέαγρε, μελέαν γάρ ποτ' ἀγρεύεις ἄ. E.Fr.517; game, Hdt.1.73, etc.; of fish, draught, take, Ev.Luc.5.9: metaph., δορὸς ἄγρα A.Th.322 (lyr.).    III Ἄγρα, ἡ, title of Artemis at Athens, Pl.Phdr.229c; τὰ ἐν Ἄγρας (sc. μυστήρια) Paus. Gr.Fr.13; τὰ πρὸς Ἄγραν IG2.315; μήτηρ ἐν Ἄγρας ib.273:—also Ἄγραι, αἱ, the precinct of Artemis Agra, Paus.1.19.6, St. Byz., AB334, etc. (With ἄγρα : ἄγρια cf. θήρα : θηρία.)

German (Pape)

[Seite 22] (verw. ἀγρέω, αἱρέω), Jagd, Fang, Hom. Od. 22, 306 χαίρουσι δέ τ' ἀνέρες ἄγρῃ, von gef. Vögeln; 12, 330 ἄγρην ἐφέπεσκον, ἰχθῦς ὄρνιθάς τε, φίλας ὅ τι χεῖρας ἵκοιτο. Vgl. Pind. N. 3, 72. Auch sonst sowohl das Jagen selbst, θήρευσις καὶ ἄγρα Plat. Legg. VII, 824 a, als das Gefangene, die Beute. Bei Her. 1, 73 u. Plat. Lys. 206 a das Wild, δυσαλωτοτέραν τὴν ἄγραν ποιεῖν.

Greek (Liddell-Scott)

ἄγρα: Ἰων. ἄγρη, ἡ, (ἄγω), ἀγρεύειν, συλλαμβάνειν, θηρεύειν, τὸ κυνηγέσιον, ἡ θήρα, ἡ ἁλιεία, (οὐδαμοῦ ἐν Ἰλιάδι) ἄγραν ἐφέπειν, ἐξέρχομαι εἰς ἄγραν, ἀσχολοῦμαι εἰς κυνηγέσιον ἢ εἰς ἁλιείαν, Ὀδ. Μ. 330· χαίρουσι δέ τ’ ἀνέρες ἄγρη, Χ. 306· ἄγραις προσκεῖσθαι, Σοφ. Αἴ. 407· ἐς ἄγρας ἰέναι, Εὐρ. Ἱκ. 885, Πλάτ. Νόμ. 823Ε· ἔχων ἀΰπνους ἄγρας, ἐπὶ ἁλιέων, Σοφ. Αἴ. 880. 2) ἄγρευμα καὶ ὁ τρόπος τοῦ ἀγρεύειν, Πινδ. Ν. 3. 143, Ἡρόδ. 2. 70, 1. ΙΙ. ὅ,τι συνελήφθη ἐν τῷ κυνηγίῳ ἢ τῇ ἁλιείᾳ, τὸ θήραμα, Ἡσ. Θ. 442· ἄγραν ὤλεσα, Αἰσχύλ. Εὐμ. 148 (λυρ.)· εὔκερως ἄ., Σοφ. Αἴ. 64, πρβλ. 297· Μελέαγρε, μελέαν γάρ ποτ’ ἀγρεύεις ἄγραν, Εὐρ. Ἀποσπ. 521: «κυνῆγι», Ἡρόδ. 1. 73. 5. κτλ.· ἐπὶ ἰχθύων, ὅ,τι συνελήφθη ἐν τῷ δικτύῳ, Εὐαγγ. Λουκ. ε΄, 9: - μεταφ. δορὸς ἄγρα, Αἰσχύλ. Θ. 322 (λυρ.). ΙΙΙ. Ἄγρα, ἡ, ἐπώνυμον τῆς Ἀρτέμιδος, ὡς τὸ Ἀγροτέρα, Ἀγραία, Πλάτ. Φαῖδρ. 229C, πρβλ. Ruhnk Τίμ. 186.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 chasse;
2 ce qu’on prend à la chasse, gibier, proie, butin.
Étymologie: R. Ἀγ, v. ἄγω.

English (Slater)

ἄγρα
   1 quarry, prey (αἰετός) ὃς ἔλαβεν αἶψα, τηλόθε μεταμαιόμενος, δαφοινὸν ἄγραν ποσίν (N. 3.81) πολλοῖς μὲν ἐνάλου, ὀρείου δὲ πολλοῖς ἄγρας ἀκροθινίοις ?fr. 357.

English (Abbott-Smith)

• ἄγρα, -ας, ἡ (< ἄγω),
  1.the chase, a hunting or catching: Lk 5:4.
  2.that which is taken, a catch: of fish, Lk 5:9. †

English (Strong)

from ἄγω; (abstractly) a catching (of fish); also (concretely) a haul (of fish): draught.

English (Thayer)

(ας, ἡ (ἄγω);
1. a catching, hunting: the thing caught: ἡ ἄγρα τῶν ἰχθύων ' the catch or haul of fish' i. e. the fishes taken (A. V. draught), Luke 5:9.

Greek Monotonic

ἄγρα: Ιων. ἄγρη, ἡ (ἄγω),
I. 1. κυνήγι, θήραμα· ἄγραν ἐφέπειν, εξόρμηση για κυνήγι, σε Ομήρ. Οδ.· ἐς ἄγρας ἰέναι, σε Ευρ.· επίσης λέγεται για το ψάρεμα, σε Σοφ.
2. τρόπος κυνηγιού, σε Ησίοδ., Ηρόδ.
II. αυτό που συλλαμβάνεται στο κυνήγι, θήραμα, λεία, σε Ησίοδ., Τραγ.· κυνήγι, σε Ηρόδ.· λέγεται για το ψάρεμα, αλίευμα, «ψαριά», σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἄγρᾱ: эп.-ион. ἄγρη ἡ
1) тж. pl. охота, ловля Hom., Soph., Eur., Plat.;
2) рыбная ловля Hom., Soph.;
3) способ ловли, охотничий прием (ἄγραι πολλαὶ καὶ παντοῖαι Her.);
4) охотничья добыча, пойманная дичь или улов Hes., Trag., Her.: δορὸς ἄ. Aesch. военная добыча;
5) дикие звери, дичь: δυσαλωτοτέραν τὴν ἄγραν ποιεῖν Plat. делать дичь недоступной, т. е. мешать охоте.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: hunting, prey (Od.)
Compounds: Instruments: πυράγρα fire-tongs (Il.), κρεάγρα meat-tongs (Ar.); ὀδοντάγρα tooth-tongs; diseases: ποδάγρα podagra; in -άγρετος: αὑτάγρετος self-chosen (Od.). The interpretation of these words is debated. βοάγρια, ἀνδράγριον what was taken from a cow (= shield), from a man , spoils of a slain enemy'.
Derivatives: ἀγρεύς hunter (Pi.); on the meaning of ἀγρέτης see Redard Les noms grecs en -της 236 A. 58; - ἀγρώσσω catch (Od.), cf. Schwyzer 733 ζ. ἀγρέω take, seize (Il.; only ipv. ἄγρει, -τε; but see Wackernagel Unt. 166f.), Aeol. ipv. κατάγρεντον.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: The relation between ἄγρα and ἀγρέω is unclear. Against ἀγρέω as denominative from ἄγρα Schwyzer 727 A.1. McKenzie, Cl. Quarterly 15, 46f and 125, wants to separate the two words. DELG is inclined to accept this (I see no reason why then ἄγρα would have to be connected with ἄγω). It is said that ἀγρέω and αἱρέω influenced each other, but where? - Connection with the Indo-Iranian words is now rejected (see Frisk, DELG). From Celtic are compared W. aer battle (< *agra), Ir. ár n. defeat (< *agrom), Gaul. peoples name Veragri. - Fur. (s. index) thinks ἀγρέω is a substr. word, because of the prenasalized forms (Thess. αγγρε-), because of the form with αι for α (Ἐξαίγρετος on coins from Asia Minor, Vendryes, Mél. Boisacq 2, 331-334; this form I find hardly reliable), because of the variant ἐγρέω, and because of the metathesized form αργειτε. Non-IE origin is for both words quite possible.
See also: ζωγρέω